|
Parafia p.w. Św.
Józefa
Racibórz -
Ocice
|
|
POWRÓT
|
|
|
|
|
1. W trwającym
okresie Wielkiego Postu, nadal zachęcam do udziału w nabożeństwach:
Drogi krzyżowej:
- w
środy o godz. 17.00 dla dzieci
- w piątki
o godz. 17.30 za naszych zmarłych.
„Gorzkich
żali” z kazaniem pasyjnym w każdą niedzielę o
godz. 15.00.
2. W niedzielę
Zmartwychwstania i w niedzielę Miłosierdzia Bożego nabożeństwo o godz. 15.00.
3. Adoracja Najświętszego
Sakramentu w piątki 4, 11 i 25 kwietnia od godz. 18.30 do godz. 21.00, a w
Wielki Piątek 18 kwietnia po obrzędach do godz. 21.00.
W Wielką Sobotę adoracja Najświętszego Sakramentu przy Bożym Grobie od
godz. 8.00 do 18.00.
4. Modlitwa o powołania
kapłańskie i zakonne „Godzina święta” 3 kwietnia, w pierwszy czwartek miesiąca
po porannej Mszy św., a także podczas wieczornej modlitwy różańcowej o godz.
20.30.
5. W Pierwszy Piątek
miesiąca 4 kwietnia od godz. 8.00 odwiedziny chorych z Komunią świętą przez
Księdza Proboszcza.
Odwiedziny chorych z Komunią
Świętą w kwietniu przez Szafarzy Nadzwyczajnych:
- w Wielki Czwartek, Wielki Piątek
i w Wielką Sobotę od godz. 17.00.
- w Poniedziałek
Wielkanocny od godz. 12.00.
W przypadku odwiedzin chorych przez szafarzy
nadzwyczajnych, chorych należy
zgłosić w zakrystii.
6. Przed pierwszym piątkiem
miesiąca okazja do spowiedzi świętej rano od godz. 6.30 do 7.00, od poniedziałku
31 marca do piątku 4 kwietnia;
Przed
Świętami Wielkanocnymi w Wielkim Tygodniu:
- 14 kwietnia - Wielki Poniedziałek
od godz. 6.30 do 7.00.
- 15 kwietnia - Wielki Wtorek od godz. 6.30 do 7.00.
- 16 kwietnia - Wielka
Środa od godz. 6.30 do 7.00 i od godz. 16.00 do 17.00.
- 17 kwietnia - Wielki Czwartek od godz. 16.30 do
18.00.
- 18 kwietnia - Wielki Piątek
od godz. 16.30 do 18.00.
- 19 kwietnia - Wielka Sobota od godz. 16.30 do 18.00.
7. Przypominam o katechezach dla dzieci klasy III w
środę, 2 kwietnia oraz w Wielką
Środę po Mszy św. szkolnej.
8. Katechezy w ramach przygotowania do sakramentu
bierzmowania:
klasa VI - 4 kwietnia - w piątek
o godz. 18.45;
klasa VII - 11 marca - w piątek
o godz. 18.45;
klasa VIII - 25 kwietnia - w piątek
o godz. 18.45.
Uczestnictwo w tych katechezach obowiązkowe
!!!
Spotkanie rodziców młodzieży,
która przygotowuje się do przyjęcia w tym roku sakramentu bierzmowania, w piątek
po Wielkanocy, tj. 25 kwietnia o godz. 19.30. Proszę o niezawodne przybycie.
9.
Święcenie Pokarmów w Wielką Sobotę o godz. 12.00, 14.00 i 16.00. Dodatkowo w
Domu dla Bezdomnych „Arka” o godz. 10.00.
10. Liturgia Triduum Paschalnego w WIELKI CZWARTEK,
WIELKI PIĄTEK i WIELKĄ SOBOTĘ o
godz. 18.00.
11. Msza
św. w intencji Rodzin przyjmujących Obraz Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w
Wielką Sobotę o godz. 18.00. Prosimy o przyniesienie obrazów.
12. W pierwszą
niedzielę 6 kwietnia o godz. 9.00 Msza święta będzie w języku polskim, ze
względu na rekolekcje parafialne, na kóre wszystkich parafian serdecznie
zapraszam.
13. W Niedzielę
Zmartwychwstania Pańskiego Msza Święta o godz. 7.00 z procesją Wielkanocną i o
godz. 11.00.
Nabożeństwo Niedzieli Zmartwychwstania o godz. 15.00.
14. W Poniedziałek
Wielkanocny Msze Święte o godz. 7.30, 9.00 (w języku niemieckim) i o godz.
11.00.
15. Czas Komunii
Świętej Wielkanocnej trwa od Środy Popielcowej do
Niedzieli Trójcy Świętej włącznie.
16. W okresie Wielkiego Postu, w sklepie na terenie
naszej parafii przy ul. Wałbrzyskiej
oraz sklepie „Dino” przy ul. Ocickiej, można złożyć swoją ofiarę „Jałmużnę
Wielkopostną” w postaci zakupionych produktów żywnościowych z przeznaczeniem dla
osób potrzebujących takiego wsparcia. Złożyć też można ofiarę pieniężną jako
jałmużnę wielkopostną do skarbony pod chórem kościoła.
17. Gorąco
proszę o ofiary na kwiaty do Bożego Grobu, które można składać przez okres
Wielkiego Postu do oznaczonej na ten cel skarbonki znajdującej się pod chórem
kościoła.
18. Parafialny Zespół
Caritas wraz z księdzem proboszczem zaprasza chętnych parafian na pielgrzymkę w
dniu 8 maja do Sanktuarium Matki Bożej Rychwałdzkiej w Rychwałdzie. Ze względów
organizacyjnych prosimy o jak najszybsze zapisywanie się na listę, która jest
dostępna w zakrystii.
19. Składam
serdeczne Bóg Zapłać Pani Monice i całej naszej scholi parafialnej za śpiew 19
marca, podczas naszej uroczystości Odpustowej ku czci Świętego Józefa. Przy tej
okazji zapraszam wszystkich, którzy chcieliby spiewać w scholi, na próby do
naszej salki, w środy o godz. 19.00.
20. W każdy
czwartek miesiąca (oprócz Wielkiego Czwartku) spotykamy się na wspólnej
modlitwie różańcowej zakończonej Apelem Jasnogórskim.
21. W tym miesiącu
przypadają następujące kolekty i zbiórki celowe:
- niedziela 6 kwietnia – na Seminarium Duchowne i inne
instytucje diecezjalne w Opolu.
- Wielki Piątek
18 kwietnia – na utrzymanie świątyń w Ziemi Świętej.
- Poniedziałek
Wiekanocny 21 kwietnia – kolekta na Katolicki Uniwersytet Lubelski.
- niedziela 27 kwietnia – kolekta na Caritas Diecezji
Opolskiej.
- niedziela 27 kwietnia – zbiórka przed kościołem
na pokrycie kosztów wykonanych prac związanych z rozszerzonym remontem
nawierzchni placu kościelnego.
22. Zbiórka złomu
– sobota 12 kwietnia od godz. 8.00. Dochód przeznaczymy na pokrycie kosztów prac
związanych z rozszerzonym remontem nawierzchni placu kościelnego.
23. Na rok 2025 można
zamawiać intencje Mszy świętych w kancelarii bądź w zakrystii po mszach
świętych, a także telefonicznie tel. 32 4158373 lub 690675391.
24. Kancelaria czynna:
- w środy
od godz. 15.00 do 16.30 (za wyjątkiem tygodnia rekolekcji oraz Wielkiego
Tygodnia).
- w soboty od godz. 10.00 do godz. 11.00 (za wyjątkiem
Wielkiej Soboty).
PARAFIALNE NUMERY KONT
1. Na utrzymanie parafii : 12 1020 3668 0000 5102 0341 3523
w Banku PKO BP I
O/Opole
2. Na remont kościoła 34 8475 0006 2001 0009 9307
0001
w
Banku Spółdzielczym
oddz. Racibórz
3. Na Parafialny Zespół Caritas
77 8475
0006 2001 0009 9307 0003
w Banku Spółdzielczym oddz. Racibórz
Kancelaria czynna:
środa:
15.00 - 16.30; sobota: 10.00 -11.00.
POMOC
DLA SŁAWKA
Jak co roku zwracam si
ę
z apelem o dalsze wsparcie mnie 1,5 % podatku dochodowego w mej drodze przez
życie od 12 lat usłanej cierpieniem.
Pomimo wielu kosztownych zabiegów i
rehabilitacji moje funkcjonowanie niestety nie uleg
ło
poprawie.
Niezależnie od tego w dalszym ciągu podchodzę z optymizmem , staram się być
przedsiębiorczym i pokonywać kolejne przeszkody.
Niestety końcówka roku 2024 i początek nowego związana jest z kilkakrotnymi
pobytami w szpitalach.
Zapasy mojego organizmu, które posiadałem dzięki uprawianiu sportu pomału się
kończą i przyplątują się różne niedomagania,
a co za tym idzie zwiększają się koszty leczenia.
Dlatego jestem niezmiernie wdzi
ęczny
wszystkim, którzy mnie wspierają.
Przypominam mój KRS 0000186434 z
dopiskiem cel szczegó
łowy
Sławomir Praszelik subkonto 293/P
Pozdrawiam i
życzę dużo zdrowia.
Serdeczne Bóg zapłać !
S
ławek
Duszpasterze Diecezjalnego Sanktuarium
św. Józefa w
Jemielnicy zapraszają na comiesięczne czuwania pt. „Jemielnickie wieczory ze św.
Józefem”,
które odbędą się w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy w następujące
piątki pierwszej połowy
2025 r.:
24 stycznia, 21 lutego, 21 marca, 25 kwietnia, 23 maja, 20 czerwca.
W programie: katecheza o
św. Józefie, adoracja
Najświętszego Sakramentu (w marcu „Droga Krzyżowa dla zabieganych”),
Msza św. w powierzonych intencjach.
Zach
ęcamy
do słuchania audiobooka „Prosto z serca” na falach Diecezjalnego Radia Doxa od
poniedziałku do czwartku o godz. 23.00.
Jego autorem jest ks. Piotr Pawlukiewicz, który zmarł w 2020 r. Jego
przemyślenia zostały zawarte w wielu książkach czy właśnie w audiobookach,
w których sam udzielał swojego głosu. Ks. Piotr Pawlukiewicz w publikacji
„Prosto z serca” po raz kolejny mówi o codziennym,
często mozolnym budowaniu świętości, a ubiera to w różne symbole.
Przypominam, że Radia Doxa można słuchać na częstotliwości 107,9 FM oraz
dodatkowo na 87,8 FM (Racibórz),
89,6 FM (Kędzierzyn-Koźle), 96,7 FM (Nysa), a także na
www.doxa.fm.
Dostępna jest też
aplikacja na smartfony (Android i iOS).
I. Rekolekcje trze
źwościowe
odbędą się w tym roku w dniach 10-12 kwietnia br. w kościele pw. Zesłania Ducha
Świętego w Opolu-Winowie. Na rekolekcje szczególnie są zaproszone osoby, które
cierpią z powodu uzależnień własnych lub swoich bliskich. W rekolekcjach mogą
wziąć także udział ci, którzy są wolni od uzależnień, ale pragną żyć bardziej
świadomie, podejmować właściwe decyzje oraz realnie oceniać swoje możliwości,
tak aby sumienia były prawe, a rozumy sprawne. Tegoroczne spotkania odbywające
się pod hasłem „Droga Nadziei” nawiązują do motywu trwającego Roku
Jubileuszowego. Ich tematyka koncentruje się na potrzebie trzeźwego spojrzenia
na rzeczywistość oraz świadomego podejmowania decyzji. Rekolekcje rozpoczną się
w czwartek Mszą św. o godz. 19.00. W piątek rozpoczęcie o godz. 19.00
nabożeństwem Drogi Krzyżowej w plenerze, zaś w sobotę spotkanie rekolekcyjne
rozpocznie się o godz. 18.00.
II. Doroczne spotkanie dla osób
żyjących w związkach niesakramentalnych
odbędzie się w niedzielę 13 kwietnia o godz. 14.00 w kościele pw. św. Sebastiana
w Opolu. Spotkanie poprowadzi ks. Paweł Dubowik, krajowy duszpasterz Trudnych
Małżeństw „Sychar”.
III. Duszpasterstwo M
łodych
Ławka zaprasza tegorocznych maturzystów na Diecezjalną Pielgrzymkę na Jasną
Górę, która odbędzie się w środę 23 kwietnia 2025 r. Katecheci już mogą zgłaszać
swoich uczniów za pośrednictwem strony internetowej
www.lawka.org,
gdzie znajdziemy szczegółowe
informacje. Plan pielgrzymki jest następujący: godz. 11.00 - konferencja w auli
o. Kordeckiego; godz. 11.40-12.30 - możliwość spowiedzi; godz. 13.00 - Msza św.
w bazylice; godz. 14.30 – zawierzenie w Kaplicy Jasnogórskiego Obrazu.
IV. Piesza Pielgrzymka na Jasn
ą
Górę w 2025 r. wyruszy: z Nysy w niedzielę 10 sierpnia; z Opola, Głubczyc i
Raciborza w poniedziałek 11 sierpnia, a z Kluczborka we wtorek 12 sierpnia. Na
jasnogórski szczyt pątnicy dotrą w sobotę 16 sierpnia.
Modlitwy do odmówienia w domu przed przyj
ściem
do kościoła na godzinę 18.00 w dniach Wielkiego Czwartku,
Wielkiego Pi
ątku i
Wielkiej Soboty.
WIELKI CZWARTEK
Pani Jezu, nadchodzi godzina, gdy zostaniesz wydany w r
ęce
ludzi. Przygotowani przez Twoje nauczanie i odnowieni przez czterdziestodniowy
post chcemy kontemplować głębię wielkiego misterium, jakie dzisiaj się
rozpoczyna. Daj nam wejść razem z Tobą do Wieczernika, gdzie czeka na nas
Największy z Cudów. Z dziękczynieniem chcemy celebrować tajemnicę Najświętszej
Ofiary i jednocześnie uwielbiać Cię jako Najwyższego i Wiecznego Kapłana.
Przepełnieni wdzięcznością za tak wielki dar składamy na ołtarzu nasze życie,
wszystkie problemy i troski, całą naszą słabość i grzeszność. Przemień je Jezu i
uczyń ofiarą miłą Tobie. W wieczornym mroku patrzymy na nasze zdrady, które
wydały Cię na śmierć. Nie jesteśmy godni, aby przebywać z Tobą, ale Ty mimo
wszystko przygarniasz nas do siebie i przebaczasz wszystkie nasze nieprawości.
Patrzymy na Ciebie w ciemnicy i współodczuwamy Twoje osamotnienie i smutek.
Chcemy być razem z Tobą w oczekiwaniu na wydarzenie, które przyniesie nam
usprawiedliwienie i pokój.
WIELKI PI
ĄTEK
Jezu Chryste, w bolesnym do
świadczeniu
Twojej męki chcemy razem z Tobą iść drogą krzyżową i pokutować za nasze grzechy.
Nie mamy nic na swoje usprawiedliwienie. Skazujemy Cię często na śmierć w
naszych decyzjach i postawach. Nie jesteśmy w stanie sami za nie zadośćuczynić,
ale mamy dobrą wolę, aby naprawiać zło, które popełniliśmy i postanowić zmianę
naszego postepowania. W każdym uderzeniu, wyszydzeniu i upadku ukrywa się jakiś
nasz grzech. Żadna sekunda Twojej męki nie jest przypadkowa. Cierpisz nie tylko
fizycznie, ale także duchowo za tych, którzy nie szanują Twojej Ofiary. Daj nam,
Panie, kontemplować krzyż. Nie pozwól abyśmy zwątpili i uciekli spod Niego na
widok cierpienia i śmierci, która czyha w pobliżu. Niech będzie on dla nas
znakiem miłości i zbawienia. Wielka była cena jaką za nas zapłaciłeś, ale też
wielka jest Twoja miłość do nas. Wpatrzeni w Ciebie i współcierpiący na Golgocie
odczuwamy także radość i pewność z otrzymanego zbawienia. Błogosławiona jest
nasza wina, bo gładzi ją tak wielki Odkupiciel. Bądź za to uwielbiony, Jezu, na
wieki wieków.
WIELKA SOBOTA
Wo
łamy do Ciebie,
Panie, z głębokości naszego ducha i trwamy w oczekiwaniu na wydarzenie, które
trzykrotnie zapowiedziałeś apostołom. Wierzymy, że Syn Człowieczy nie pozostanie
w grobie, a nasza wiara nie jest pozbawiona podstaw. Nie ma Cię tylko przez
chwilę, a jednocześnie czujemy, że nigdy nas nie zostawiłeś. W ciszy Wielkiej
Soboty chcemy trwać przy Twoim grobie, gdzie wszystko stanie się nowe. Ziarno
wrzucone w ziemię obumrze i wyda plon stokrotny. Tak chciał Ojciec i Jego święta
wola. Szatan zostanie pokonany, śmierć odarta ze swojego żądła, a z naszych oczu
otrzesz ostatnią łzę. Wierni Twojej obietnicy wypatrujemy poranka, gdzie
rozbłyśnie nowe światło Baranka paschalnego. Światło, które nie zna zachodu i
nie boi się żadnej ciemności. Uwielbiamy Cię, Panie, w Twojej męce, śmierci i
zmartwychwstaniu. Wierzymy, że także i my opuścimy kiedyś grób, by zaśpiewać
przed tobą radosne „Alleluja!”.
Modlitwa do odmówienia w domu przed przyj
ściem
do kościoła w Niedzielę uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.
Panie Jezu Chryste! Z najwi
ększą
radością poświęcamy dzień dzisiejszy pamiątce Zmartwychwstania Twego. Nie masz w
dziele odkupienia ludzkiego, któregoś dokonał, pamiątki, którą by kościół Twój
okazalszym czcił obrządkiem, nad dzień dzisiejszy; jest to bowiem pamiątka
tajemnicy, która jest założeniem wiary, utwierdzeniem objawienia, początkiem
nowego prawa, cudem łaski i pomocy boskiej, a dokonaniem powszechnej
szczęśliwości. Jeśli umierając za nas na krzyżu, dałeś nam dowód najwyższej
Twojej dobroci, to zmartwychwstając okazałeś razem Twą dobroć i nieograniczoną
potęgę. Niechaj Ci będzie wieczna chwała, Boski Pośredniku! Za wszystkie te
dobrodziejstwa. Oby całe życie nasze było podziękowaniem za wszystkie te dobra,
którychś nam udzielił, i teraz udzielasz, i które dla wiernych Tobie w przyszłym
przeznaczyłeś życiu. Nie opuszczaj nas, Panie! Ale spraw, abyśmy grzechom
umarli, a w cnocie jedynie żyli. Za Twoją pomocą tylko zdołamy się przygotować
godnie, abyśmy w królestwie niebieskiem Tobie służyć, Ciebie wychwalać mogli po
wszystkie wieki. Amen.
Refleksja o pustym grobie.
Wiadomo
ść,
jaką
Maria Magdalena przyniosła
dwom uczniom: Piotrowi i Janowi, musiała
wzbudzić
w ich sercach niepokój.
Co to znaczy, że
Grób
jest pusty? Dlaczego jest pusty? Co się
stało
z ciałem
Mistrza? Nie zastanawiając
się
długo
nad tymi pytaniami, Piotr i Jan pospiesznie udali się
do Grobu.
Gdy przybyli do Grobu, Jan zaczeka
ł
na Piotra. Dał mu pierwszeństwo okazując tym szacunek wobec wieku i pozycji
Piotra we wspólnocie Apostołów. Obraz tego co zobaczyli pozostanie w ich pamięci
do końca życia niczym zatrzymany kadr – pusty Grób. Tym pustym Grobem Jezus
udowodnił, że żyje. Ukazując się swoim uczniom przez kolejne czterdzieści dni
Chrystus będzie umacniał ich wiarę.
Dzi
ś dla nas
jedynym źródłem wiary w Zmartwychwstanie Jezusa jest świadectwo uczniów.
Pro
śmy Jezusa o
przymnożenie nam wiary. Prośmy też jego uczniów o pomoc w dojściu do niej.
Piotra prośmy o dar łez za nasze niewierności oraz o świadomość, że nasze
grzechy nie muszą być przeszkodą w spotkaniu z Zmartwychwstałym.
Prosmy, aby
śmy
należeli do tych, co „nie wiedzieli, a uwierzyli (por. J 20, 29)”.
Ks. Krystian
Terminarz uroczysto
ści
I Komunii Świętej i Rocznicy I
Komunii Świętej w latach
2024 – 2026
ROK |
2025 |
2026 |
2027 |
I Komunia
Święta |
18maja
godz. 9.30 |
24maja
godz. 9.30 |
23maja
godz. 9.30 |
Rocznica I Komunii
Świętej |
25maja
godz. 9.30 |
31maja
godz. 9.30 |
30maja
godz. 9.30 |
Zestawienie ilo
ści
udzielonych sakramentów
świętych
i pogrzebów
w latach 2020 - 2024 (stan na dzień
30.12.2024)
Sakramenty |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Chrzest
święty |
19 |
13 |
13 |
8 |
16 |
Pierwsza Komunia
Święta |
12 |
1 |
8 |
19 |
24 |
Bierzmowanie |
27 |
0 |
33 |
26 |
0 |
Sakrament Ma łżeństwa |
7 |
6 |
2 |
2 |
4 |
Pogrzebani na cmentarzu w Ocicachznaszej i innych parafii
|
24 (ogółem
pogrzebów 26) |
30 (ogółem
pogrzebów 23) |
19 (ogółem
pogrzebów 23) |
17 (ogółem
pogrzebów 19) |
19
|
Drodzy
Parafianie
Uprzejmie informujemy że zakończyliśmy
realizację ostatniego etapu prac związanych z remontem naszego kościoła i jego
otoczenia
pn. „Remont opaski wokół kościoła pw. św. Józefa” .
Zadanie zostało sfinansowane głównie z pozyskanych
środków z Rządowego Programu
Odbudowy Zabytków - Polski Ład w wysokości 120 000,- zł.
Dofinansowanie obejmowało
następujące prace:
- remont opaski wokół kościoła z
odtworzeniem poziomu gruntu ze spadkiem od ściany budynku,
- wykonanie odwodnienia,
- remont nawierzchni placu kościelnego
w części bezpośrednio przylegającej do schodów wejściowych - głównych.
Natomiast do sfinansowania pozosta
ły
wykonane prace związane z remontem pozostałej nawierzchni placu kościelnego w
wysokości 44 083,00 zł.
Stąd też
prośba o wsparcie finansowe dla wykonanych prac remontowych. Czy to poprzez
wpłaty na konto remontowe czy bezpośrednio do kosza przed kościołem podczas
zbiórek na ten cel przeznaczonych. Zbiórkę rozpoczniemy w ostatnią niedzielę
miesiąca stycznia 2025 roku i kontynuować będziemy w poszczególnych miesiącach
do momentu spłaty.
Serdecznie dziękujemy
za Wasze dotychczasowe wsparcie
i zaangażowanie
w finansowaniu wszystkich prac remontowych naszego kościoła czego namacalnym
dowodem jest zakres prac już wykonanych.
Z Waszą
Pomocą, drodzy Parafianie, możemy dokonać uwieńczenia sfinansowania
kompleksowego remontu kościoła i jego otoczenia.
Ks. Proboszcz i
Parafialna Rada Ekonomiczna
Remont
Kapliczki
Świętego
Jana Nepomucena
w Górnych Ocicach.
Szanowni Pa
ństwo!
W imieniu naszej parafii oraz Komitetu do spraw remontu
Kapliczki
Świętego Jana Nepomucena w Górnych Ocicach pragniemy serdecznie podziękować
wszystkim Darczyńcom za okazaną pomoc, wsparcie duchowe i finansowe .
Dzięki Waszej szlachetnej postawie i
bezinteresownej pomocy częściowo zebraliśmy już środki na wymianę pokrycia
dachowego, ale jeszcze musimy dozbierać na zewnętrzy oraz wewnętrzny remont
obiektu Kapliczki.
Jesteśmy bardzo wdzięczni za
Wasze zrozumienie, wrażliwość i okazaną ofiarność. Niech ofiarowane dobro
powraca do Was po stokroć.
Czcigodni Darczyńcy
niech Wszechmogący Bóg obdarzy Was dobrym i nieustającym zdrowiem, mocą sił i
wszelką pomyślnością.
BÓG ZAP
ŁAĆ!
Z wyrazami wdzi
ęczności
i głębokiego szacunku
Komitet ds. Remontu wraz z Księdzem
Proboszczem
Ofiary na remont kapliczki można
przekazywać bezpośrednio na konto:
Komitetu z dopiskiem „Kapliczka Jana Nepomucena”
ING Bank Śląski 95
1050 1328 1000 0098 2082 4036
Śladami
historii i tradycji w naszej parafii - Kapliczka Św. Jana Nepomucena na
Wiejskiej.
Ka
żdy
z nas choć raz ją widział, jedni mijają ją w codziennej drodze do szkoły, pracy
inni czasem podczas przejażdżki rowerem lub w trakcie niedzielnego spaceru a
jeszcze inni podczas corocznej parafialnej majowej procesji – lecz skąd ona
się tutaj wzięła?
Kapliczka
Św. Jana Nepomucena,
znajdująca się na ul. Wiejskiej, jest nie tylko pięknym elementem krajobrazu
naszej parafii, ale również świadectwem bogatej historii i lokalnych tradycji.
Została poświęcona 5 lipca 1868 roku przez ks. Izydora Zawadzkiego, ówczesnego
proboszcza Janowic. To wydarzenie było bardzo ważnym elementem ponieważ dało
podwaliny pod pierwsze wspólnoty parafialne w okolicy. Warto przypomnieć, że
Ocice Górne nie były częścią miasta Racibórz, jak ma to miejsce dzisiaj, a data
jej poświęcenia stanowiła istotne i doniosłe wydarzenie.
Patronem kapliczki nie przez przypadek zosta
ł
Św. Jan Nepomucen, jest to postać niezwykle ważna w tradycji katolickiej. Żył na
przełomie XIV i XV wieku i był kapłanem w Pradze.
W legendzie opisuje si
ę
go jako obrońcę tajemnicy spowiedzi, który poniósł śmierć z rąk króla Wacława IV
za odmowę zdradzenia tajemnic sakramentu. Jego męczeńska śmierć uczyniła go
patronem spowiedników oraz osób, które chcą dochować tajemnicy.
Czczony jest nie tylko jako
święty, ale także jako opiekun mostów, rzek i wszelkich niebezpieczeństw
związanych z wodą i podróżą. Jego wizerunki często można spotkać na skrzyżowaniu
dróg, w polach i ważnych dawniej ciągach komunikacyjnych. Nie bez powodu
nazywany jest patronem bezpieczeństwa. Mieszkańcy wierzyli, że modlitwa
do niego przed wyruszeniem w drogę zapewni im bezpieczeństwo, szczególnie w
trudnych warunkach.
Kapliczki przy drogach mia
ły
również inne zadania. Manifestowały wiarę i jednocześnie tworzenie miejsca,
gdzie można było zatrzymać się na chwilę modlitwy i refleksji czy spotkania.
Symbolizowały ochronę przed różnymi zagrożeniami, takimi jak wypadki czy
zjawiska nadprzyrodzone. Ich obecność miała zapewniać błogosławieństwo dla
podróżujących. Natomiast w historycznym kontekście: w przeszłości, w czasach,
gdy podróże były niebezpieczne i niewygodne, takie kapliczki stanowiły ważny
punkt orientacyjny, a ich obecność przy drogach była znakiem dbałości o
lokalnych mieszkańców.
Wracaj
ąc
do kapliczki na Wiejskiej warto również zwrócić uwagę na jej dzwon. Ufundowany
on został przez Paul Wuthe, właściciela majątku ocickiego. Dzwon ten, przez
wiele lat, nawoływał na Anioł Pański, sygnalizował o śmierci któregoś z
mieszkańców- odprowadzał jego duszę jak i obwieszczał niebezpieczeństwo (np.
pożar). Jego dźwięk był nie tylko sygnałem do modlitwy, ale także znakiem
wspólnoty i jedności lokalnej.
Obecnie kapliczka wymaga remontu, a nad jej
stanem czuwa raciborski konserwator zabytków. Prace konserwatorskie s
ą
niezwykle istotne, by zachować ten cenny obiekt i przywrócić mu dawny blask.
Remont ma na celu zachowanie oryginalnych
elementów, takich jak drewniane drzwi i okna, które powinny zosta
ć
odnowione, a nie wymieniane na PCV. Istotne jest także zapewnienie naturalnej
wentylacji wnętrza kapliczki. Wśród zaleceń Konserwatora znajduje się m.in.
przegląd rynien, wymiana uszkodzonych elementów dachu oraz zabezpieczenie drewna
przed szkodnikami. Ważne aby tynki były odnawiane w sposób zgodny z ich
pierwotnym wyglądem, a elewacja malowana farbami mineralnymi.
Ka
żdy
z nas może włączyć się w działania na rzecz kapliczki, dbając o jej przyszłość i
kontynuując tradycje, które łączą ocickie pokolenia.
Zach
ęcamy
wszystkich do odwiedzenia kapliczki i refleksji nad jej znaczeniem dla naszej
wspólnoty. Niech będzie to miejsce, w którym wspólnie modlimy się o opiekę św.
Jana Nepomucena i o to, by nasza lokalna historia trwała nadal.
Komitet ds. remontu
IZBA
PAMI
ĘCI
KS. PRAŁATA BERNARDA GADE
ZNAJDUJE SI
Ę
ZA KOŚCIOŁEM
OTWARTA W NIEDZIELE OD 7.00 DO
15.30, W TYGODNIU PO TELEFONICZNYM WCZE
ŚNIEJSZYM
ZGŁOSZENIU :
696853129 -
Pani Danuta
690675391 lub 32/4158373 - ksi
ądz
proboszcz
Biskup opolski Andrzej Czaja bardzo
serdecznie zaprasza do udzia
łu
w Diecezjalnej Pielgrzymce do Rzymu w Roku Świętym, która odbędzie się w
terminie 18-22 maja 2025 r. Pielgrzymom towarzyszyć będą bp Rudolf Pierskała i
bp Waldemar Musioł. W programie: Msze św. pod przewodnictwem księży biskupów,
nawiedzenie czterech bazylik większych, modlitwa przy grobach papieży oraz
przejście przez Drzwi Święte, zwiedzanie Rzymu (na trasie zwiedzania np.
bazylika i plac św. Piotra, groby papieskie, bazylika św. Jana na Lateranie,
Baptysterium i Święte Schody, bazylika Santa Maria Maggiore, bazylika św. Pawła
za Murami, Koloseum, Forum Romanum, Kapitol, Pomnik Ojczyzny przy Placu
Weneckim, Panteon, Fontanna di Trevi, Plac Navona z fontanną Quatro Fiumi).
Koszt: 2000 zł i 430 € (zaliczka 1000 zł) oraz 100 € płatne u pilota (bilety
wstępów, metro, przewodnik lokalny, podatek klimatyczny itp.). Szczegółowe
informacje oraz zapisy w Wydziale Duszpasterskim: osobiście, telefonicznie 77 44
32 130 lub mailowo wd@diecezja.opole.pl

W poszczególne czwartki miesi
ąca
chcemy ofiarować
naszą
modlitwę
Bogu
przez wstawiennictwo Matki Bożej
w konkretnych intencjach. I tak:
I CZWARTEK MIESI
ĄCA
- 20.30 wspólna
modlitwa różańcowa
o powołania
kapłańskie
i zakonne i całe
nasze prezbiterium opolskie.
Modlitwa zakończona
Apelem Jasnogórskim.
II CZWARTEK
MIESI
ĄCA
- 20.30 wspólna
modlitwa różańcowa
w intencji Księdza
Prałata
Bernarda Gade, aby ten którego
Bóg
zaszczycił
w ziemskim życiu
świętym
posłannictwem
radował
się
wiecznie w niebieskiej chwale.
Modlitwa zakończona
Apelem Jasnogórskim.
III CZWARTEK
MIESI
ĄCA
- 20.30 wspólna modlitwa różańcowa
za rodziny naszej parafii, zwłaszcza
dzieci i młode
pokolenie
o łaskę
wiary i trwania przy w Chrystusowym Kościele.
Modlitwa zakończona
Apelem Jasnogórskim.
IV CZWARTEK
MIESI
ĄCA
- 20.30 wspólna modlitwa różańcowa
w intencji zmarłych
z naszych rodzin o dar nieba,
za dusze w czyśćcu,
a dla nas o pokój
na świecie.
Modlitwa zakończona
Apelem Jasnogórskim.
Zbiórka odpadów
świec woskowych ! Odpady świec woskowych różnych kolorów można
składać do specjalnego pojemnika znajdującego się pod chórem kościoła.
STANDARDY OCHRONY DZIECI
W DUSZPASTERSTWIE PARAFIALNYM
DIECEZJA OPOLSKA
Pozwólcie dzieciom
przychodzi
ć
do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy
królestwo Boże
(Mk 10,14)
W parafii
RZYMSKOKATOLICKA PARAFIA
ŚW.
JÓZEFA - RACIBÓRZ
_________________________________________________________________
pe
łna
nazwa parafii i miejscowości
zosta
ły
przyjęte
standardy ochrony dzieci.
Niniejszy dokument stanowi realizacj
ę
obowiązku
prawnego dotyczącego
wprowadzenia we wszystkich instytucjach, w których przebywają
dzieci, standardów ich ochrony przed krzywdzeniem
(ustawa z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy
oraz niektórych innych ustaw – Dz.U. 2023 poz. 1606).
Ko
ściół
przyjmuje i wdraża
w swoich placówkach zasady ochrony dzieci przed przemocą.
To zaangażowanie
nie jest przypadkowe. Przez nie Kościół
realizuje misję
powierzoną
mu przez Pana Jezusa,
aby nie zginęło
żadne
z tych najmniejszych (Mt 18,10). W oparciu o tę
ewangeliczną
misję
uznaje, że
dobro dziecka jest najważniejsze.
Ludzie Kościoła
przyjmują
nie tylko ustawę,
lecz przede wszystkim moralną
odpowiedzialność
za ochronę
i promowanie dobra wszystkich dzieci oraz zobowiązują
się
dołożyć
wszelkich starań,
aby zapewnić
bezpieczne środowisko,
w którym dzieci są
szanowane i doceniane. Niedopuszczalne jest bowiem stosowanie przez kogokolwiek
wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Wszyscy jesteśmy
więc
zobowiązani
do uczenia się
rozpoznawania tych, którzy potrzebują
pomocy i wsparcia oraz bezzwłocznego
podejmowania działań
w przypadku podejrzeń
lub ujawnienia okoliczności,
które mogą
wskazywać,
że
dziecku zagraża
lub dzieje się
krzywda. Kościół
działa
sprawnie i zgodnie z procedurami, aby zapewnić
dzieciom skuteczną
pomoc i wsparcie na jak najwcześniejszym
etapie. Posiadając
odpowiednią
wiedzę
i mając
świadomość
zagrożeń,
Kościół
może
w odpowiedni sposób zapobiec krzywdzie i skutecznie ochronić
przed nią
dzieci oraz osoby bezbronne.
Parafia jako podstawowa komórka instytucjonalna Ko
ścioła,
wyróżnia
się
specyficznymi obszarami działania.
Odprawiane są
w niej liczne nabożeństwa
i uroczystości
oraz sprawowane są
sakramenty. W parafii
żegnamy
naszych zmarłych.
Odwiedziny chorych oraz wizyty duszpasterskie dają
okazję
do wglądu
m.in.
w sytuację
rodzinną,
materialną
parafian, również
w kontekście
zauważenia
krzywdy i przemocy, a co za tym idzie dają
możliwość
podjęcia
odpowiednich kroków
zapobiegawczych lub interwencji.
W parafii funkcjonują
różne
grupy duszpasterskie obejmujące
formację
dzieci, odbywają
się
zbiórki mi.in.
Liturgicznej Służby
Ołtarza,
Dzieci Maryi, wyjazdy parafialne z księdzem,
np. pielgrzymki.
Proboszcz oraz jego pomocnicy (księża
wikariusze, rezydenci) zazwyczaj towarzyszą
parafianom przez wiele lat ich rozwoju religijnego.
To w parafii g
łównie
toczy się
życie
sakramentalne wiernych. Rodzice w zaufaniu przyprowadzają
swoje dzieci do parafii i oczekują,
że
będą
tam one bezpieczne. Parafianie są
osobami w różnym
wieku,
w różnej
sytuacji rodzinnej, zawodowej, a duszpasterze oraz osoby pracujące
na rzecz parafii mają
nierzadko wgląd
w ich potrzeby oraz możliwość
zaradzenia im. Z tego powodu standardy ochrony dzieci
w obszarze parafialnym zostały
poszerzone o ochronę
osób dorosłych
i nie dotyczy to wyłącznie
osób zależnych,
bezbronnych, lecz wszystkich. Mają
one za zadanie chronić
przed wszelkiego rodzaju nadużyciami,
przed krzywdą,
przemocą,
w tym przed wykorzystaniem seksualnym. Działają
w obie strony –
chronią
zarówno parafian, jak
i osoby duchowne, pracowników
i wolontariuszy parafii.
Ten szeroki zakres dzia
łalności
oraz wielość
osób zaangażowanych
w życie
parafialne, mogących
mieć
dostęp
do dzieci i młodzieży
oraz posiadających
wgląd
w prywatne życie
parafian,
zobowiązuje
nas do szczegółowego
opracowania zasad ochronnych. Dokument zawierający
standardy ochrony dzieci i osób
bezbronnych w parafii aktualizowany jest co dwa lata.
Ewaluacja dokumentu dokonywana jest w danej placówce
przez osobę
odpowiedzialną
za prewencję
we współpracy
z proboszczem i osobami wyznaczonymi przez proboszcza, a następnie
konsultowana z osobami
zaangażowanymi
w duszpasterstwo parafialne. Następnie
jest zatwierdzana przez osobę
odpowiedzialną
w diecezji za prewencję.
Wywi
ązując
się
z wymogów prawnych, a
nade wszystko z wymogów
moralnych płynących
z ewangelicznej misji Kościoła
w naszej parafii przyjmujemy następujące
STANDARDY OCHRONY DZIECI.
Wchodzą
one w życie
w dniu podpisania przez księdza
proboszcza.
__________________________ __________________________
data podpis ksi
ędza
proboszcza
S
ŁOWNICZEK
obja
śnienie
terminów
Osoby, ich funkcje w Ko
ściele
biskup – biskup lub arcybiskup diecezjalny, ordynariusz
ordynariatu i pra
łat
Prałatury
Personalnej Kościoła
łacińskiego
oraz hierarcha Kościołów
wschodnich.
duchowie
ństwo,
kler – biskupi, księża
i diakoni.
kap
łan
– osoba, która spełnia
w imieniu wspólnoty
religijnej funkcje kultowe
i religijne.
ksi
ądz,
prezbiter – duchowny chrześcijański
posiadający
święcenia
kapłańskie.
organizator wyjazdu – osoba/podmiot uprawniony do
organizacji wyjazdu dzieci – parafie, wspólnoty religijne, szko
ły
i placówki,
przedsiębiorcy
podlegający
ustawie o usługach
turystycznych, osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki nieposiadające
osobowości
prawnej.
osoba
świecka
– członek
Kościoła
katolickiego i personel Kościoła
inny niż
biskupi, księża,
diakoni i osoby zakonne.
osoby konsekrowane – osoby, które w sposób szczególny po
święcają
życie
Bogu. Łączy
je konsekracja, która
wiąże
się
ze złożeniem
Bogu ślubów
czystości
oraz najczęściej
również
ubóstwa i posłuszeństwa,
choć
zależy
to od formy życia
konsekrowanego. Należą
do nich członkowie
stowarzyszeń
zakonnych oraz świeckie
osoby konsekrowane.
personel ko
ścielny
– duchowny, osoba zakonna lub inna osoba zatrudniona przez Kościół
na podstawie umowy, podwykonawstwa, dobrowolnie lub nieodpłatnie.
proboszcz – mianowany przez biskupa duszpasterz i zarz
ądca
parafii.
szafarz nadzwyczajny Komunii
Świętej
– osoba wyznaczona do udzielania Komunii
Świętej,
gdy zabraknie odpowiedniej liczby szafarzy zwyczajnych.
wolontariusz – osoba, która na rzecz innych osób lub
danej grupy spo
łecznej,
dobrowolnie i bezpłatnie
świadczy
pracę
wykraczającą
poza związki
rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie.
Określenie
„bezpłatna”
nie oznacza „bezinteresowna”,
lecz „bez
wynagrodzenia materialnego”.
Organizacja pos
ługi
Kościoła
diecezja – diecezja, archidiecezja, ordynariat lub pra
łatura
personalna Kościoła
łacińskiego
i eparchia Kościoła
wschodniego.
duszpasterstwo pozaparafialne – duszpasterstwa,
wspólnoty, grupy gromadz
ące
młodych
ludzi (młodzież
licealna, studenci, młodzi
dorośli),
w tym wolontariaty, wakacyjne spotkania młodych
(organizowane przez zakony, zgromadzenia zakonne, wspólnoty), festiwale młodzieżowe,
rekolekcje wyjazdowe, wspólnoty
różnych
stanów,
pielgrzymki piesze, pielgrzymki autokarowe,
środowiska
harcerskie. To dzieła,
które mogą
działać
przy parafiach, ale mają
struktury pozaparafialne.
duszpasterstwo, w tym duszpasterstwo parafialne –
sytuacja, w której jedna osoba jest odpowiedzialna za dobro drugiej lub za
wspólnot
ę
wyznaniową.
Obejmuje celebrowanie liturgii, zapewnienie porad i wsparcia duchowego,
edukację,
poradnictwo, opiekę
medyczną
i pomoc w potrzebie. Wszelka praca polegająca
na nadzorze lub wychowaniu dzieci jest dziełem
duszpasterskim.
klerykalizm – postawa wobec duchowie
ństwa/osoby
zakonnej charakteryzująca
się
nadmiernym szacunkiem i przekonaniem o ich wyższości
moralnej. Papież
Franciszek powiedział,
że
ma to miejsce, gdy „duchowni czują
się
lepsi, [i kiedy] są
daleko od ludu”. Może
być
„wspierany przez
samych księży
lub przez osoby świeckie”.
parafia – okre
ślona
wspólnota wiernych, utworzona na sposób stały
w Kościele
partykularnym, nad którą
pasterską
pieczę,
pod władzą
biskupa diecezjalnego, powierza się
proboszczowi jako jej własnemu
pasterzowi.
Dzieci i osoby bezbronne
dziecko – osoba poni
żej
18. roku życia.
dziecko wykorzystane seksualnie – ka
żde
dziecko w wieku bezwzględnej
ochrony, jeśli
osoba dojrzała
seksualnie, czy to przez
świadome
działanie,
czy też
przez zaniedbywanie swoich społecznych
obowiązków
lub obowiązków
wynikających
ze specyficznej odpowiedzialności
za dziecko, dopuszcza się
zaangażowania
dziecka w jakąkolwiek
aktywność
natury seksualnej, której intencją
jest zaspokojenie osoby dorosłej
(Standing Committee on Sexually Abused Children).
ma
łoletni
– w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła
18 lat lub nie zawarła
małżeństwa.
nieletni – w rozumieniu
prawa
karnego
osoba, która w momencie popełnienia
czynu
zabronionego
nie ukończyła
17. roku życia.
opiekun – osoba sprawuj
ąca
pieczę
nad dzieckiem, uprawniona do reprezentacji dziecka oraz posiadająca
władzę
prawną
do dbania o interesy osobiste
i majątkowe
innej osoby (rodzic, rodzic zastępczy
lub osoba uprawniona przez rodzica).
osoba doros
ła
bezbronna zgodnie z art. 1 ust. 2 b Vos Estis Lux Mundi – każda
osoba znajdująca
się
w stanie niepełnosprawności,
upośledzeniu
fizycznym lub psychicznym albo pozbawiona wolności
osobistej, która
w rzeczywistości,
nawet sporadycznie, ogranicza ich zdolność
zrozumienia, chęci
lub przeciwstawienia się
przestępstwu
w inny sposób.
wiek bezwzgl
ędnej
ochrony – wiek niższy
niż
wiek zgody. Czynność
seksualna
z osobą
w wieku ochronnym jest czynem zabronionym (wykorzystaniem seksualnym), a
osoba dopuszczająca
się
jej i lub doprowadzająca
do niej podlega odpowiedzialności
karnej.
W Polsce obecnie wynosi 15 lat.
zgoda opiekuna – zgoda rodziców albo zgoda opiekuna,
rodzica zast
ępczego
lub opiekuna tymczasowego. Jednak w przypadku braku porozumienia między
rodzicami dziecka należy
poinformować
rodziców o konieczności
rozstrzygnięcia
sprawy przez sąd
rodzinny (orzeczenie sądu
opiekuńczego
zastępuje
zgodę
rodziców).
Ró
żne
formy przemocy
bullying – zn
ęcanie,
zastraszanie, prześladowanie
werbalne, społeczne,
a także
fizyczne.
cyberprzemoc – wszelka przemoc z u
życiem
technologii informacyjnych
i komunikacyjnych – komunikatorów, czatów, stron internetowych, mediów społecznościowych,
blogów, SMS-ów,
MMS-ów. Może
mieć
formę
wulgarnych wiadomości,
obraźliwych
komentarzy (hejt, trolling), rozpowszechniania zdjęć
ukazujących
dziecko w niekorzystnym
świetle,
zastraszania, śledzenia
(cyberstalking), ujawniania tajemnic (outing) itp.
gaslighting – przemoc psychiczna polegaj
ąca
na manipulowania drugą
osobą
w taki sposób,
że
ofiara przemocy z czasem przestaje ufać
swoim osądom,
staje się
zdezorientowana, zalękniona
i traci zaufanie do swojej pamięci
czy percepcji. Jeśli
manipulacja jest stosowana stale i metodycznie, może
w końcu
doprowadzić
do tego, że
ofiara zacznie kwestionować
swoje zdrowie psychiczne. W ten sposób manipulator przejmuje nad nią
całkowitą
kontrolę.
grooming (wobec doros
łego)
– zachowania mające
na celu izolację
osoby, uczynienie jej zależną,
skłonną
do zaufania i bardziej podatną
na agresywne zachowanie.
nadu
życie
– postępowanie
lub czyn niezgodny z przyjętymi
normami postępowania,
a nadużywać
oznacza użyć
ponad miarę
oraz wykorzystać
coś
w niewłaściwy
sposób lub w
nadmiernym stopniu (SJP).
nadu
życie
władzy
– nadużycie
stanowiska, funkcji lub obowiązku
w celu wykorzystania innej osoby. Może
przybierać
różne
formy i obejmować
sytuacje, w których
dana osoba ma władzę
nad inną
osobą
na mocy swojego związku
(np. pracodawca i pracownik, nauczyciel i uczeń,
trener i sportowiec, rodzic lub opiekun i dziecko, duchowny/osoba zakonna i
parafianin)
i wykorzystuje tę
władzę
na swoją
korzyść.
oskar
żony
– osoba, której postawiono zarzuty karne.
osoba pokrzywdzona – osoba fizycznie lub prawna, której
dobro prawne zosta
ło
bezpośrednio
naruszone lub zagrożone
przez przestępstwo.
osoby pokrzywdzone przemoc
ą
w rodzinie – osoby najbliższe,
inne osoby pozostające
w stałym
lub przemijającym
stosunku zależności
od osoby stosującej
przemoc.
podtypy przemocy – przemoc fizyczna, zn
ęcanie
się
emocjonalne/psychiczne, zaniedbanie, narażenie
na przemoc w rodzinie, wykorzystywanie seksualne.
pozwany – osoba, na któr
ą
złożono
skargę.
przemoc domowa – jednorazowe lub powtarzaj
ące
się
umyślne
działanie
lub zaniechanie naruszające
prawa lub dobra osobiste osób, w szczególności
narażające
na niebezpieczeństwo
utraty życia
lub zdrowia, naruszające
godność,
nietykalność
cielesną,
wolność,
w tym wolność
seksualną,
powodujące
szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także
wywołujące
cierpienia i krzywdy moralne u osób
dotkniętych
przemocą
(art. 2 Ustawy
o przeciwdziałaniu
przemocy w rodzinie).
przemoc duchowa – odwo
ływanie
się
do przekonań
religijnych i wiary osoby w celu wyrządzenia
jej szkody. Może
mieć
negatywny wpływ
na duchowość
osoby poszkodowanej, zwłaszcza
gdy dopuszcza się
jej osoba posiadająca
duchowy autorytet i zaufanie w Kościele.
przemoc emocjonalna (doro
śli)
– powszechna forma przemocy mająca
miejsce
w bliskich związkach.
Przemoc emocjonalna jest definiowana jako molestowanie, które ma miejsce,
gdy dana osoba jest poddawana zachowaniom lub działaniom
mającym
na celu jej kontrolowanie, z zamiarem wyrządzenia
jej krzywdy emocjonalnej lub strachu, poprzez manipulację,
izolację
lub zastraszanie.
przemoc fizyczna – przemoc, w wyniku której dziecko
doznaje fizycznej krzywdy lub jest ni
ą
potencjalnie zagrożone.
przemoc psychiczna i emocjonalna – przewlek
ła,
niefizyczna, szkodliwa interakcja wobec dziecka, obejmująca
zarówno działania,
jak i zaniechania, są
to m.in. niedostępność
emocjonalna, zaniedbywanie emocjonalne, relacja z dzieckiem opartą
na wrogości,
obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub
niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie
indywidualności
dziecka i jego granic psychicznych.
przemoc wobec dzieci – wszelkie formy z
łego
traktowania fizycznego, emocjonalnego, wykorzystywania seksualnego,
zaniedbania lub niedbałego
traktowania, wyzysku komercyjnego lub innego, skutkujące
rzeczywistą
lub potencjalną
szkodą
dla zdrowia, przetrwania, rozwoju lub godności
dziecka
w kontekście
relacji odpowiedzialności,
zaufania lub siły.
przemoc wobec osób starszych – pojedyncze lub powtarzaj
ące
się
działanie
lub brak odpowiedniego działania,
mające
miejsce w jakimkolwiek związku,
w którym oczekuje
się
zaufania, które
powoduje krzywdę
lub cierpienie starszej osoby.
przest
ępca
seksualny – osoba, która przyznała
się
do wykorzystania seksualnego lub której
odpowiedzialność
za wykorzystanie została
orzeczona przez właściwy
sąd
i/lub procedurę
kościelną.
seksizm – uprzedzenie lub dyskryminacja ze wzgl
ędu
na płeć.
seksualizacja – p
roces,
w wyniku którego
wartociowanie
drugiej
osoby
oraz siebie samego/siebie samej dokonywane jest przez pryzmat
atrakcyjności
seksualnej,
uprzedmiotowienie osoby pod względem
seksualnym lub narzucanie seksualności
w niewłaściwy
sposób (wg
Amerykańskiego
Towarzystwa Psychologicznego).
skar
żący
– każda
osoba składająca
skargę,
która może
zawierać
zarzut, podejrzenie, obawę
lub zgłoszenie
naruszenia prawa.
uwik
łanie
– każda
relacja, w której
ktoś
doświadcza
strachu, lęku,
poczucia winy, poczucia krzywdy, frustracji, poniżenia,
zniewolenia, zależności,
dominacji, niemożności
bycia sobą,
nieszczerości,
braku autentyczności,
przemocy emocjonalnej, fizycznej, seksualnej czy ekonomicznej.
zaniedbanie (wobec osoby doros
łej)
– niezapewnienie przez opiekuna
środków
niezbędnych
do życia
osobie, którą
się
opiekuje.
Przest
ępstwa
motywowane seksualnie
przest
ępstwa
przeciwko wolności
seksualnej i obyczajności
(art. 197-205 k.k.) – zgwałcenie
(art. 197), wykorzystanie seksualne osoby bezradnej lub niepoczytalnej (art.
198), seksualne wykorzystanie zależności
(art. 199), seksualne wykorzystanie dziecka (art. 200), uwodzenie dziecka
poniżej
lat 15
z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej
(art. 200a), propagowanie pedofilii (art. 200b), kazirodztwo (art. 201),
pornografia (art. 202), zmuszanie do prostytucji (art. 203), czerpanie zysku
z cudzego nierządu
(art. 204).
przest
ępstwo
kanoniczne wykorzystania seksualnego (wg Kodeksu Prawa Kanonicznego)
– kanoniczne przestępstwa
wykorzystywania seksualnego popełniane
przez duchownych lub osoby konsekrowane, którymi są:
zmuszanie kogoś,
za pomocą
przemocy, groźby
lub nadużycia
władzy,
do wykonywania lub poddawania się
czynnościom
seksualnym; wykonywanie czynności
seksualnych z dzieckiem lub osobą
bezbronną;
produkcję,
wystawianie, posiadanie lub dystrybucję,
w tym drogą
elektroniczną,
pornografii z udziałem
dzieci, a także
werbowanie lub nakłanianie
dziecka lub osoby bezbronnej do udziału
w tworzeniu pornografii popełnione
przez duchownych lub osoby zakonne, o których
mowa w artykule 1 §1
a) Vos Estis Lux Mundi.
Rejestr Sprawców Przest
ępstw
na Tle Seksualnym – rejestr
obywateli polskich, którzy dopuścili
się
przestępstwa
z pobudek seksualnych, wprowadzony na mocy ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o
przeciwdziałaniu
zagrożeniom
przestępczością
na tle seksualnym; składa
się
z Rejestru publicznego, Rejestru z dostępem
ograniczonym i Rejestru osób,
w stosunku do których
Państwowa
Komisja do spraw wyjaśniania
przypadków czynności
skierowanych przeciwko wolności
seksualnej i obyczajności
wobec małoletniego
poniżej
lat 15, wydała
postanowienie o wpisie w Rejestrze. Składa
się
z Rejestru publicznego i Rejestru z dostępem
ograniczonym.
https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/HYPERLINK
"https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/"rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/.
Wsparcie – zespó
ł
ds. prewencji i jego praca
dane osobowe – wszelkie informacje dotycz
ące
zidentyfikowanej lub możliwej
do zidentyfikowania
żyjącej
osoby fizycznej, a także
poszczególne
informacje, które
w połączeniu
ze sobą
mogą
prowadzić
do zidentyfikowania tożsamości
danej osoby. Przykładowe
dane osobowe: imię
i nazwisko, adres zamieszkania, adres e-mail z imieniem i nazwiskiem, numer
dowodu tożsamości,
dane o lokalizacji, adres IP, dane przechowywane przez szpital lub lekarza,
które mogą
jednoznacznie wskazywać
tożsamość
danej osoby.
delegat biskupa ds. ochrony dzieci i m
łodzieży
– osoba działająca
z wyraźnego
polecenia Biskupa Ordynariusza, przyjmująca
zgłoszenia
o nadużyciach
seksualnych osób
duchownych względem
osób małoletnich;
pomaga poszkodowanym w uzyskaniu niezbędnej
pomocy psychologicznej, prawnej
i duszpasterskiej oraz przeprowadza dochodzenie wstępne
w danej sprawie.
duszpasterz osób skrzywdzonych – kap
łan
mający
za zadanie wspierać
osoby pokrzywdzone, ich najbliższych
oraz środowiska
dotknięte
przestępstwem
wykorzystania seksualnego małoletnich
ze strony duchownych.
kompetencje mi
ękkie
– umiejętności
psychospołeczne,
np. komunikatywność,
asertywność.
konflikt interesów – sytuacja (postrzegana lub
rzeczywista), w której powstaje konflikt pomi
ędzy
obowiązkami
służbowymi
danej osoby a jej prywatnymi interesami, który
może
mieć
wpływ
na wykonywanie tych obowiązków;
taki konflikt zazwyczaj wiąże
się
z przeciwstawnymi zasadami lub niezgodnymi
życzeniami
lub potrzebami i może
wystąpić,
gdy osoba pełni
wiele ról.
lojalno
ść
środowiskowa
– silna lojalność
wobec danego środowiska,
grupy ludzi, wspólnoty,
instytucji, przełożonego
itp., która może
przyjmować
formy pozytywne, np. dochowanie tajemnicy, lub negatywne, np. niereagowanie
bądź
zaprzeczanie przemocy.
Niebieska Linia – dokument s
łużbowy
wypełniany
przez funkcjonariusza policji
w przypadku stwierdzenia przemocy w rodzinie i służy
dokumentowaniu faktów
związanych
z przemocą
w danej rodzinie, ocenie zagrożenia
dalszą
przemocą,
oraz jako dowód w
sprawach sądowych
https://www.niebieskalinia.info.
osoba odpowiedzialna za interwencj
ę
– zarządca
placówki (w
parafii jest to proboszcz) odpowiedzialny za podejmowanie interwencji w
przypadku zaistnienia przemocy.
osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci –
osoba wyznaczona przez prze
łożonego
danego dzieła
duszpasterskiego, danej grupy parafialnej,
np. ministrantów, sprawująca
nadzór nad prawidłowym
stosowaniem standardów
ochrony dzieci.
osoba zaufana – osoba wyznaczona przez prze
łożonego
danego dzieła
duszpasterskiego, ciesząca
się
zaufaniem i odpowiednio przygotowana, odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń
o zdarzeniach dotyczących
przemocy.
procedura „Niebieskie Karty” – jest narz
ędziem,
którego głównym
celem jest zapewnienie bezpieczeństwa
osobie doznającej
przemocy domowej, obejmuje też
współpracę
przedstawicieli różnych
instytucji i podmiotów,
które są
zobowiązane
do reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu
przemocy domowej.
wniosek o wgl
ąd
w sytuację
rodziny – pismo może
zostać
złożone
przez każdą
osobę
fizyczną
i prawną,
która chce, aby sąd
zbadał
aktualną
sytuację
rodzinną.
Wniosek nie podlega
żadnej
opłacie
sądowej,
może
być
złożony
w każdej
chwili i w przypadku jego odrzucenia przez sąd
nie rodzi żadnych
negatywnych konsekwencji wobec wnioskodawcy.
Osoby dramatu
oskar
żony
– osoba, której postawiono zarzuty karne.
osoba pokrzywdzona – osoba fizyczna lub prawna,
której dobro prawne zosta
ło
bezpośrednio
naruszone lub zagrożone
przez przestępstwo
(art. 49 §1
k.p.k.).
osoby pokrzywdzone przemoc
ą
w rodzinie – osoby najbliższe,
inne osoby pozostające
w stałym
lub przemijającym
stosunku zależności
od osoby stosującej
przemoc (art. 115 §11
Ustawy o przeciwdziałaniu
przemocy
w rodzinie).
pozwany – osoba, na któr
ą
złożono
skargę.
przest
ępca
seksualny – osoba, która
przyznała
się
do wykorzystania seksualnego lub której
odpowiedzialność
za wykorzystanie została
orzeczona przez właściwy
sąd
i/lub procedurę
kościelną.
skar
żący
– każda
osoba składająca
skargę,
która może
zawierać
zarzut, podejrzenie, obawę
lub zgłoszenie
naruszenia prawa.
Formy przemocy dziecka
przemoc wobec dzieci – wszelkie formy z
łego
traktowania fizycznego i/lub emocjonalnego, wykorzystywania seksualnego,
zaniedbania lub niedbałego
traktowania, wyzysku komercyjnego lub innego, skutkujące
rzeczywistą
lub potencjalną
szkodą
dla zdrowia, przetrwania, rozwoju lub godności
dziecka
w kontekście
relacji odpowiedzialności,
zaufania lub siły.
Dzieli się
powszechnie na pięć
podtypów: przemoc
fizyczna, znęcanie
się
emocjonalne/psychiczne, zaniedbanie, narażenie
na przemoc w rodzinie, wykorzystywanie seksualne. W kontekście
Kościoła
katolickiego ważne
jest także
uznanie przemocy duchowej za dodatkowy podtyp przemocy.
przemoc fizyczna to przemoc, w wyniku której dziecko
doznaje fizycznej krzywdy lub jest ni
ą
potencjalnie zagrożone.
Krzywda ta następuje
w wyniku działania
bądź
zaniechania działania
ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub której
dziecko ufa, bądź
która ma nad nim władzę.
Przemoc fizyczna wobec dziecka może
być
czynnością
powtarzalną
lub jednorazową.
przemoc psychiczna i emocjonalna to przewlek
ła,
niefizyczna, szkodliwa interakcja wobec dziecka, obejmująca
zarówno działania,
jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in. niedostępność
emocjonalną,
zaniedbywanie emocjonalne, relację
z dzieckiem opartą
na wrogości,
obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub
niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie
indywidualności
dziecka i jego granic psychicznych.
zaniedbywanie dziecka to chroniczne lub incydentalne
niezaspokajanie jego podstawowych potrzeb fizycznych/psychicznych i/lub
nierespektowanie jego podstawowych praw, powoduj
ące
zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności
w rozwoju. Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą,
która jest zobowiązana
do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.
nara
żenie
na przemoc w rodzinie – forma
psychicznego znęcania
się
nad dzieckiem, w której dziecko jest obecne – słyszy
lub widzi – gdy inny członek
rodziny doświadcza
przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej albo widzi szkody wyrządzone
osobom lub mieniu w wyniku agresywnego zachowania członka
rodziny.
wykorzystywanie seksualne dziecka – wykorzystanie
seksualne dziecka to w
łączanie
dziecka w aktywność
seksualną,
której nie jest ono
w stanie w pełni
zrozumieć
i udzielić
na nią
świadomej
zgody i/lub na którą
nie jest dojrzałe
rozwojowo i nie może
zgodzić
się
w ważny
prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi
danego społeczeństwa.
Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność
wystąpi
między
dzieckiem a dorosłym
lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli
te osoby ze względu
na wiek bądź
stopień
rozwoju pozostają
w relacji opieki, zależności,
władzy.
Celem takiej aktywności
jest zaspokojenie potrzeb innej osoby (World Health Organization).
Obejmuje zachowania z kontaktem fizycznym (w tym penetracyjne) oraz bez
kontaktu fizycznego, może
wtedy przybrać
formę
seksualizacji, robienia zdjęć
lub filmów wideo
przedstawiających
dzieci
o charakterze jednoznacznie seksualnym, zmuszania dzieci do oglądania
czynności
seksualnych lub wzięcia
w nich udziału
lub zmuszania dzieci do uprawiania seksu lub angażowania
się
w czynności
seksualne z innymi dziećmi
lub dorosłymi.
Obejmuje również
wyzyskiwanie seksualne dzieci, czyli czerpanie zysku np. z pornografii z udziałem
dzieci lub prostytucji dziecięcej.
Grooming (wobec dziecka) – zachowania, których
celem jest przygotowanie dziecka do wykorzystywania seksualnego. Obejmuje nawi
ązanie
szczególnej relacji
z dzieckiem, często
również
warunkowanie rodziców
i innych dorosłych
oraz osłabienie
ich czujności,
aby myśleli,
że
relacja z dzieckiem jest normalna
i pozytywna.
przemoc rówie
śnicza
(agresja rówieśnicza,
bullying) – występuje,
gdy dziecko doświadcza
różnych
form przemocy ze strony rówieśników,
bezpośrednio
lub z użyciem
technologii komunikacyjnych. Ma miejsce wtedy, gdy działanie
ma na celu wyrządzenie
komuś
przykrości
lub krzywdy (intencjonalność),
ma charakter systematyczny (powtarzalność),
a ofiara jest słabsza
od sprawcy bądź
grupy sprawców.
Obejmuje przemoc werbalną
(np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie),
relacyjną
(np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie),
fizyczną
(np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną
(np. kradzież,
niszczenie przedmiotów) oraz elektroniczną
(złośliwy
SMS lub e-mail, wpis w mediach społecznościowych,
umieszczanie w Internecie zdjęć
lub filmów ośmieszających
ofiarę),
a także
przemoc podczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny.
Kodeks zachowa
ń
wybrane zasady chroni
ące
w obszarze parafialnym
Dziecko, rozwijaj
ąc
się,
konstytuuje siebie jako osobę.
Potrzebuje do tego opieki, troski, serdeczności,
kształcenia
i wychowania. Dzieje się
to w rodzinie, ale również
poprzez relacje z autorytetami oraz wartościami
przekazywanymi w
środowisku rówieśniczym
i wychowawczym. Wszelkie oddziaływanie
wychowawcze zawsze musi się
dokonywać
z poszanowaniem woli rodziców
bądź
prawnych opiekunów.
Wprawdzie niemożliwe
jest stworzenie wyczerpującej
listy zachowań
niepożądanych,
ani też
wskazanie precyzyjnych granic wszystkich zachowań,
należy
jednak kierować
się
poniższymi
wskazówkami oraz
ludzką
roztropnością
i ewangeliczną
wrażliwością.
Czas i przestrze
ń
spotkań
Dzieci powinny zawsze pozostawa
ć
pod opieką
osoby dorosłej
lub przynajmniej za wiedzą
i aprobatą
rodzica lub opiekuna.
Wszystkie spotkania z dzie
ćmi
na terenie parafii powinny być
organizowane
w miejscach oficjalnych, ogólnodostępnych,
bezpiecznych i przygotowanych odpowiednio do przedsiębranej
aktywności.
Nie mo
żna
przebywać
z dzieckiem sam na sam w warunkach odizolowanych. Jeżeli
dobro dziecka wymaga indywidualnego spotkania, nie może
się
ono odbywać
w sekrecie (zalecane powiadomienie rodziców
lub przełożonego)
i w odpowiednich warunkach.
Osoba przeprowadzaj
ąca
spotkanie powinna zatroszczyć
się
o transparentność
(np. przeszklone lub uchylone drzwi pomieszczenia, które
nie mogą
być
zamknięte
na klucz, obecność
innych osób w
bezpośrednim
pobliżu,
powiadomienie innych osób
o spotkaniu itp.).
Indywidualnych spotka
ń
z dziećmi
nie wolno w nieroztropny sposób
mnożyć
ani przedłużać.
Spotkania takie nie powinny odbywać
się
w późnych
godzinach wieczornych (wieczorem lub nocą).
Dzieci nie mog
ą
przebywać
w parafialnych pomieszczeniach mieszkalnych.
Dzieci nie mog
ą
towarzyszyć
duszpasterzom w miejscach lub w sprawach niezwiązanych
ze sprawowaniem posługi
lub formacją.
Podczas pe
łnienia
funkcji wychowawczych opiekunowie nie mogą
pozostawać
pod wpływem
alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych.
Dzieci na terenie parafii nie mog
ą
przebywać
pod wyłączną
opieką
innego dziecka, chyba
że
inaczej stanowią
regulaminy religijnych ruchów
duszpasterstwa pozaparafialnego, np. Ruchu
Światło-Życie,
KSM, w tym wypadku stosuje się
standardy opracowane przez te grupy. Osoby te powinny być
odpowiednio uformowane, przygotowane i pełnić
posługę
pod okiem dorosłych.
Je
śli
spotkania formacyjne, np. przygotowanie do bierzmowania, odbywają
się
w domach wybranych rodzin, również
muszą
być
przeprowadzane w grupie, nigdy indywidualnie.
Zakazuje si
ę
przewożenia
dzieci prywatnymi samochodami, bez wiedzy
i wyraźnej
zgody rodziców
lub opiekunów
prawnych.
Komunikacja
Niew
łaściwe
jest skracanie dystansu przez przechodzenie na
„ty”
osoby dorosłej
z dzieckiem.
Nale
ży
dbać
o czystość,
przejrzystość
i poziom języka.
W obecności
dzieci niedopuszczalne jest stosowanie wulgaryzmów,
przekleństw
i innych sformułowań
powszechnie uznawanych za niewłaściwe
i niegrzeczne.
W prywatne
życie
dziecka wolno ingerować
tylko w takim wymiarze, w jakim wymaga tego konkretny problem.
W przypadku konieczno
ści
podjęcia
rozmów na temat
seksualności
należy
wykazać
się
delikatnością
i roztropnie rozeznać,
czy takiej rozmowy nie powinien przeprowadzić
specjalista.
W obecno
ści
dzieci nie wolno wypowiadać
treści
i żartów
o podtekście
seksualnym.
Zabronione jest prezentowanie dzieciom tre
ści
obscenicznych, erotycznych, pornograficznych lub mających
choćby
podtekst seksualny, zawierających
sceny brutalnej przemocy bądź
nieodpowiednich do wieku i wrażliwości
odbiorców w
jakikolwiek sposób
i za pomocą
jakiegokolwiek urządzenia.
Niedozwolone jest stosowanie przemocy fizycznej oraz
psychicznej, takiej jak: poni
żanie,
upokarzanie, ośmieszanie,
dokuczanie, szykanowane, znęcanie
się
itp., zarówno w
bezpośrednich
kontaktach, jak i za pośrednictwem
środków
komunikacji.
Niedopuszczalne s
ą
wszelkiego rodzaju nadużycia
duchowe, przede wszystkim
w obszarze spowiedzi, kierownictwa duchowego itp.
Ka
żdy
przypadek przemocy fizycznej, psychicznej (emocjonalnej) czy seksualnej
pomiędzy
dziećmi
wymaga natychmiastowej reakcji ze strony opiekunów.
Nie wolno dotyka
ć
dzieci wbrew ich woli ani w sposób
nieadekwatny do relacji duszpasterskich lub wychowawczych.
Kodeks zachowa
ń
wybrane zasady chroni
ące
w obszarze parafialnym
Dziecko, rozwijaj
ąc
się,
konstytuuje siebie jako osobę.
Potrzebuje do tego opieki, troski, serdeczności,
kształcenia
i wychowania. Dzieje się
to w rodzinie, ale również
poprzez relacje z autorytetami oraz wartościami
przekazywanymi w środowisku
rówieśniczym
i wychowawczym. Wszelkie oddziaływanie
wychowawcze zawsze musi się
dokonywać
z poszanowaniem woli rodziców
bądź
prawnych opiekunów.
Wprawdzie niemożliwe
jest stworzenie wyczerpującej
listy zachowań
niepożądanych,
ani też
wskazanie precyzyjnych granic wszystkich zachowań,
należy
jednak kierować
się
poniższymi
wskazówkami oraz
ludzką
roztropnością
i ewangeliczną
wrażliwością.
Czas i przestrze
ń
spotkań
Dzieci powinny zawsze pozostawa
ć
pod opieką
osoby dorosłej
lub przynajmniej za wiedzą
i aprobatą
rodzica lub opiekuna.
Wszystkie spotkania z dzie
ćmi
na terenie parafii powinny być
organizowane
w miejscach oficjalnych, ogólnodostępnych,
bezpiecznych i przygotowanych odpowiednio do przedsiębranej
aktywności.
Nie mo
żna
przebywać
z dzieckiem sam na sam w warunkach odizolowanych. Jeżeli
dobro dziecka wymaga indywidualnego spotkania, nie może
się
ono odbywać
w sekrecie (zalecane powiadomienie rodziców
lub przełożonego)
i w odpowiednich warunkach.
Osoba przeprowadzaj
ąca
spotkanie powinna zatroszczyć
się
o transparentność
(np. przeszklone lub uchylone drzwi pomieszczenia, które
nie mogą
być
zamknięte
na klucz, obecność
innych osób w bezpośrednim
pobliżu,
powiadomienie innych osób
o spotkaniu itp.).
Indywidualnych spotka
ń
z dziećmi
nie wolno w nieroztropny sposób
mnożyć
ani przedłużać.
Spotkania takie nie powinny odbywać
się
w późnych
godzinach wieczornych (wieczorem lub nocą).
Dzieci nie mog
ą
przebywać
w parafialnych pomieszczeniach mieszkalnych.
Dzieci nie mog
ą
towarzyszyć
duszpasterzom w miejscach lub w sprawach niezwiązanych
ze sprawowaniem posługi
lub formacją.
Podczas pe
łnienia
funkcji wychowawczych opiekunowie nie mogą
pozostawać
pod wpływem
alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych.
Dzieci na terenie parafii nie mog
ą
przebywać
pod wyłączną
opieką
innego dziecka, chyba
że
inaczej stanowią
regulaminy religijnych ruchów
duszpasterstwa pozaparafialnego, np. Ruchu
Światło-Życie,
KSM, w tym wypadku stosuje się
standardy opracowane przez te grupy. Osoby te powinny być
odpowiednio uformowane, przygotowane i pełnić
posługę
pod okiem dorosłych.
Je
śli
spotkania formacyjne, np. przygotowanie do bierzmowania, odbywają
się
w domach wybranych rodzin, również
muszą
być
przeprowadzane w grupie, nigdy indywidualnie.
Zakazuje si
ę
przewożenia
dzieci prywatnymi samochodami, bez wiedzy
i wyraźnej
zgody rodziców lub
opiekunów prawnych.
Komunikacja
Niew
łaściwe
jest skracanie dystansu przez przechodzenie na
„ty”
osoby dorosłej
z dzieckiem.
Nale
ży
dbać
o czystość,
przejrzystość
i poziom języka.
W obecności
dzieci niedopuszczalne jest stosowanie wulgaryzmów,
przekleństw
i innych sformułowań
powszechnie uznawanych za niewłaściwe
i niegrzeczne.
W prywatne
życie
dziecka wolno ingerować
tylko w takim wymiarze, w jakim wymaga tego konkretny problem.
W przypadku konieczno
ści
podjęcia
rozmów na temat
seksualności
należy
wykazać
się
delikatnością
i roztropnie rozeznać,
czy takiej rozmowy nie powinien przeprowadzić
specjalista.
W obecno
ści
dzieci nie wolno wypowiadać
treści
i żartów
o podtekście
seksualnym.
Zabronione jest prezentowanie dzieciom tre
ści
obscenicznych, erotycznych, pornograficznych lub mających
choćby
podtekst seksualny, zawierających
sceny brutalnej przemocy bądź
nieodpowiednich do wieku i wrażliwości
odbiorców w
jakikolwiek sposób
i za pomocą
jakiegokolwiek urządzenia.
Niedozwolone jest stosowanie przemocy fizycznej oraz
psychicznej, takiej jak: poni
żanie,
upokarzanie, ośmieszanie,
dokuczanie, szykanowane, znęcanie
się
itp., zarówno w
bezpośrednich
kontaktach, jak i za pośrednictwem
środków
komunikacji.
Niedopuszczalne s
ą
wszelkiego rodzaju nadużycia
duchowe, przede wszystkim
w obszarze spowiedzi, kierownictwa duchowego itp.
Ka
żdy
przypadek przemocy fizycznej, psychicznej (emocjonalnej) czy seksualnej pomiędzy
dziećmi
wymaga natychmiastowej reakcji ze strony opiekunów.
Nie wolno dotyka
ć
dzieci wbrew ich woli ani w sposób
nieadekwatny do relacji duszpasterskich lub wychowawczych.
Sakramenty
Sakrament pokuty i pojednania, a tak
że
spotkania związane
z towarzyszeniem duchowym powinny odbywać
się
w miejscach do tego wyznaczonych (konfesjonał
lub miejsce osobne, ale widoczne). Jeśli
nie można
zachować
tej zasady
(np. w czasie wakacji, pielgrzymki czy przy spowiedzi osoby chorej czy
z niepełnosprawnością),
należy
zadbać
o to, by spowiednik i penitent byli dostępni
(drzwi pomieszczenia nie mogą
być
zamknięte
na klucz) lub widoczni dla innych osób
(np. odejście
od grupy, przeszklenia w drzwiach, uchylone drzwi do pomieszczenia).
Niedopuszczalne jest spowiadanie lub tzw. rozmowy duchowe w
pokojach prywatnych i mieszkalnych.
Zaleca si
ę,
aby odwiedziny chorych (dotyczy księży
oraz szafarzy i wolontariuszy) odbywały
się
w obecności
osoby trzeciej (np. kogoś
z rodziny, z sąsiedztwa,
osoby posługującej
w parafii).
Do udzia
łu
w wizytach duszpasterskich (tzw. kolędowych)
należy
zapraszać
tylko takie osoby (służba
liturgiczną,
organista, zakrystianin, kościelny),
które wykazują
się
odpowiednią
dojrzałością
np. w obszarze zachowania dyskrecji.
Wycieczki, pielgrzymki i rekreacja
Wszelkie zorganizowane wycieczki, obozy, pielgrzymki i inne
podobne formy sp
ędzania
czasu mają
odbywać
się
zgodnie z wszelkimi odnośnymi
przepisami państwowymi.
Zorganizowane formy sp
ędzania
czasu ma cechować
transparentność.
Rodzice lub opiekunowie prawni mają
mieć
pełny
dostęp
do informacji na temat organizacji wyjazdu, obowiązujących
regulaminów a także
możliwość
kontaktu ze swoim dzieckiem oraz z organizatorem.
Podczas wyjazdów parafialnych opiekunowie nie mog
ą
nocować
w tym samym pomieszczeniu co podopieczni. Jeżeli
wspólnego noclegu
wymaga charakter wyjazdu (np. wycieczka i nocowanie w terenie w dużych
wieloosobowych namiotach wojskowych czy harcerskich, zasady dotyczące
noclegu mają
być
zawarte w regulaminie wypoczynku).
W sytuacji szczególnej, wymagaj
ącej
od opiekuna pozostania w nocy
w pomieszczeniu z wychowankiem, powinien on o tym fakcie zawiadomić
inną
osobę
dorosłą,
kierownika wyjazdu oraz, jeśli
to możliwe,
rodzica lub opiekuna prawnego wychowanka. Jeśli
wyjazd przewiduje noclegi zbiorowe, organizator zawiera informację
na ten temat w regulaminie.
Szczególnie zadba
ć
należy
o ochronę
dzieci w toaletach,
łazienkach,
przebieralniach czy szatniach.
Media i Internet
Parafie, które zapewniaj
ą
dzieciom dostęp
do Internetu, powinny wdrożyć
środki
bezpieczeństwa
uniemożliwiające
dostęp
do treści
stanowiących
zagrożenie
dla ich prawidłowego
rozwoju.
Na urz
ądzeniach
umożliwiających
dostęp
do Internetu powinno być
zainstalowane i aktualizowane oprogramowanie filtrujące
niepożądane
i szkodliwe treści.
Korzystanie z Internetu powinno by
ć
monitorowane przez wyznaczoną
osobę
przynajmniej w sposób
umożliwiający
ustalenie, kto, kiedy i z jakich treści
korzystał
(np. indywidualne konta dla wszystkich użytkowników).
Szczegó
łowe
zasady korzystania z Internetu udostępnianego
przez parafię
powinny być
zawarte w stosownym regulaminie, np. salki parafialnej czy domu parafialnego.
Dzieciom nie wolno robi
ć
zdjęć
lub filmować
bez wyraźnej
zgody rodziców lub
opiekunów. Nie
wolno upubliczniać
zdjęć,
filmów z udziałem
dzieci bez pisemnej zgody ich rodziców
lub opiekunów, z
wyjątkiem
zdjęć
dużych
grup w miejscach publicznych w związku
z informowaniem o wydarzeniach.
Nale
ży
ostrożnie
podchodzić
do kwestii komunikowania się
z dziećmi
poprzez wiadomości
SMS, czaty, media społecznościowe
i komunikatory. Komunikację
taką
należy
ograniczyć
do minimum (np. kwestie dotyczące
służby
ministranckiej, zaplanowanych spotkań
grupy, omówienie i
przedyskutowanie problemu itd.). Niewłaściwe
jest komunikowanie się
z dziećmi
za pomocą
przywołanych
środków
przekazu w porze nocnej.
Wybrane w
łaściwe
zachowania w naszym kręgu
kulturowym
U
ścisk
dłoni
lub delikatne objęcie,
przytulenie, przybicie „piątki”
czy „żółwika”.
Delikatne poklepanie po ramionach lub plecach jako wyraz
akceptacji wsparcia, pocieszenia.
Dotyk ramion, r
ąk
czy barku jako wyraz bliskości.
Trzymanie si
ę
za ręce
w czasie np. zabawy, uspokojenia wzburzenia emocjonalnego, czy trzymanie za ręce
dzieci w czasie spaceru.
Siadanie w pobli
żu
małych
dzieci, podnoszenie lub trzymanie na rękach
dzieci do ok. 3. roku
życia,
przytulanie i branie na kolana małych
dzieci za zgodą
ich rodziców lub
opiekunów (np. w
przedszkolu) i najlepiej w ich obecności.
Brak tolerancji dla za
żywania
i posiadania alkoholu, narkotyków
oraz innych środków
psychoaktywnych przez dzieci i ich rodziców
lub opiekunów.
Zachowania niedozwolone
Wszelkie formy okazywania niechcianej czu
łości.
Dotykanie piersi, po
śladków,
genitaliów i ich
okolic (choćby
przez bieliznę
lub odzież).
Poca
łunki.
Mocne i zamykaj
ące
uściski,
uniemożliwiające
przerwanie kontaktu.
Klepanie po po
śladkach,
udach, kolanach, głowie.
Ł
askotanie lub
mocowanie się
w dużej
bliskości
cielesnej, masaże.
Sadzanie na kolanach.
K
ładzenie
się
lub spanie obok.
Ocieranie si
ę.
Seksualizacja i seksizm.
Ró
żne
formy poniżania
oraz mobbing.
U
żywanie
wulgaryzmów oraz
wszystkie inne, karalne, niestosowne, nieakceptowalne zachowania wobec drugiej
osoby.
Niedopuszczalne jest nawet symulowanie wszystkich wy
żej
wymienionych gestów,
żartowanie
z nich, rozmawianie i prezentowanie.
Struktura odpowiedzialno
ści
wewnątrz
parafii
rekrutacja osób i edukacja
Odpowiedzialnym za organizowanie, koordynowanie i czuwanie
nad respektowaniem zasad ochrony małoletnich
w parafii jest proboszcz parafii na jej terenie. Do obowiązków
proboszcza należy
wdrażanie
w życie
standardów ochrony
przed przemocą.
Za niezastosowanie się
do standardów
odpowiedzialność
personalnie ponosi proboszcz parafii, również
wobec prawa. Poza odpowiedzialnością
za ogół
standardów proboszcz,
jego współpracownicy
i inne osoby mają
obowiązki
i zadania personalne.
Do obowi
ązków
proboszcza należy:
Weryfikacja, delegowanie i edukacja osób pracuj
ących
z dziećmi
i osobami bezbronnymi w parafii.
Ka
żda
osoba zaangażowana
w parafii i mająca
kontakt z dziećmi
w obszarze związanym
z wychowaniem, edukacją,
wypoczynkiem, leczeniem,
świadczeniem
porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją
innych zainteresowań
przez dzieci, lub
z opieką
nad dziećmi
ma obowiązek
dostarczenia proboszczowi na jego wniosek informacji z Rejestru Sprawców
Przestępstw
na Tle Seksualnym
(https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/).
Dotyczy to również
osób mających
krótkotrwały
kontakt z dziećmi
na terenie parafii. Uzyskanie takich danych jest zalecane, chociaż
nie stanowi to obowiązku
prawnego.
Przed nawi
ązaniem
stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności
(np. wolontariackiej) związanej
z wychowaniem, edukacją,
wypoczynkiem, świadczeniem
porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją
innych zainteresowań
przez dzieci, lub z opieką
nad nimi proboszcz ma obowiązek
uzyskania od tej osoby informacji z Krajowego Rejestru Karnego
w zakresie przestępstw
określonych
w rozdziale XIX k.k. (przestępstwa
przeciwko życiu
i zdrowiu) i XXV k.k. (przestępstwa
przeciwko wolności
seksualnej
i obyczajowości)
oraz w zakresie art. 189a k.k. (handel ludźmi),
art. 207 k.k. (znęcanie
się
nad osobą
najbliższą
lub pozostającą
w stosunku zależności)
oraz przestępstw
z ustawy o przeciwdziałaniu
narkomanii.
Je
żeli
osoba, z którą
proboszcz chce nawiązać
stosunek pracy lub dopuścić
taką
osobę
do powyższej
działalności,
posiada obywatelstwo innego państwa
niż
Rzeczpospolita Polska, taka osoba musi przedłożyć
proboszczowi informację
z rejestru karnego państwa
obywatelstwa. Ponadto, taka osoba musi złożyć
proboszczowi oświadczenie
o państwie
lub państwach,
w których zamieszkiwała
w ciągu
ostatnich 20 lat, innych niż
Rzeczypospolita Polska i państwo
obywatelstwa, oraz jednocześnie
przedłożyć
proboszczowi informację
z rejestrów karnych
tych państw.
Jeżeli
prawo powyższego
państwa
lub państw
nie przewiduje wydawanie informacji do celów
działalności
zawodowej lub wolontariackiej związanej
z kontaktami z dziećmi,
przedkłada
się
informację
z rejestru karnego tego państwa.
W przypadku gdy prawo państwa,
z którego ma być
przedłożona
informacja, nie przewiduje jej sporządzenia
lub w danym państwie
nie prowadzi się
rejestru karnego, taka osoba składa
proboszczowi oświadczenie
o tym fakcie wraz z oświadczeniem,
że
nie była
prawomocnie skazana w tym państwie
za czyny zabronione odpowiadające
przestępstwom
określonym
w rozdziale XIX i XXV k.k., w art. 189a i art. 207 k.k. oraz w ustawie
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomani. Ponadto taka osoba oświadcza,
że
wobec niej nie wydano innego orzeczenia, w którym
stwierdzono, iż
dopuściła
się
takich czynów
zabronionych, oraz że
nie ma obowiązku
wynikającego
z orzeczenia sądu,
innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się
do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych
stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych
zawodów albo działalności,
związanych
z wychowaniem, edukacją,
wypoczynkiem, leczeniem,
świadczeniem
porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją
innych zainteresowań
przez małoletnich,
lub z opieką
nad nimi (Załącznik
1). Oświadczenie
składa
się
pod rygorem odpowiedzialności
karnej za złożenie
fałszywego
oświadczenia.
Je
żeli
parafia zatrudnia firmy z zewnątrz
lub udostępnia
im pomieszczenia, właściciel
firmy musi przedstawić
proboszczowi oświadczenie
o sprawdzeniu swoich pracowników, którzy wejdą
na teren parafii i będą
mogli mieć
kontakt z dziećmi,
w Rejestrze Sprawców
Przestępstw
na Tle Seksualnym.
Proboszcz parafii powo
łuje
osobę
lub Zespół
ds. Prewencji (należy
do niego również
tzw. osoba zaufana). Wskazane jest, aby były
to cieszące
się
zaufaniem osoby świeckie,
odpowiednio przeszkolone i kompetentne, które
będą
wiedziały,
jakie działania
w danej sytuacji są
stosowne
i konieczne. Osoby te
ściśle
współpracują
z proboszczem miejsca, który
personalnie ponosi odpowiedzialność
za wdrażanie
i przestrzeganie standardów
oraz za działania
interwencyjne. Współpracują
również
z osobami odpowiedzialnymi w diecezji/zgromadzeniu za prewencję,
jak również
z delegatem/delegatką
ds. ochrony dzieci i młodzieży.
Nie mogą
być
to osoby uwikłane
w lojalność
środowiskową
lub w konflikt interesów.
Odpowiadają
za wprowadzenie standardów
oraz uczestniczą
w szkoleniach zgodnie z zasadami wskazanymi przez diecezję,
do której parafia
należy
(każda
parafialna grupa duszpasterska może
mieć
wyznaczoną
do tego celu konkretną
osobę).
Proboszcz parafii powo
łuje
osobę
(lub osoby) zaufaną,
do której należy
przyjmowanie zgłoszeń
dotyczących
nierespektowania standardów.
Osoba zaufana nie może
na własną
rękę
podejmować
działań
służących
wyjaśnieniu
podejrzeń
i zarzutów lub
weryfikacji zgłaszanych
faktów. Obowiązuje
ją
zasada poufności
(Załącznik
4). Powinna to być
osoba faktycznie budząca
zaufanie, posiadająca
tzw. kompetencje miękkie,
predysponujące
ją
do kontaktu z osobami skrzywdzonymi.
Osob
ą
odpowiedzialną
bezpośrednio
za interwencję
w przypadku zaistnienia przemocy jest zarządca
placówki, w tym
wypadku proboszcz parafii po konsultacji z delegatem. Powinien czynić
to we współpracy
z wymienionymi wyżej
kompetentnymi osobami.
Wszelka dzia
łalność
dotycząca
ochrony oraz interwencji i pomocy musi być
dokumentowana. Wpisów
w rejestrze zdarzeń
dokonują
osoby bezpośrednio
zaangażowane
w daną
aktywność,
ale za bezpieczne przechowywanie notatek odpowiedzialny jest proboszcz. Rejestr
(Załącznik
3) prowadzi się
zgodnie z zasadami ochrony danych wrażliwych.
Ka
żda
osoba, która na
zlecenie proboszcza ma kontakt z dziećmi
w obszarze związanym
z wychowaniem, edukacją,
wypoczynkiem, leczeniem,
świadczeniem
porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją
innych zainteresowań
przez dzieci, lub
z opieką
nad dziećmi,
musi podpisać
oświadczenie
o zapoznaniu się
z polityką
ochrony dzieci i zobowiązaniu
do jej przestrzegania
(Załącznik
2).
Obowi
ązki
duszpasterzy dzieci:
Czuwa
ć
nad własną
dojrzałością
emocjonalną,
psychiczną,
duchową.
Stara
ć
się
o dobór
żywo
wierzących,
rzetelnych, zweryfikowanych
i odpowiednio przeszkolonych osób do pełnienia
funkcji animatorów,
wychowawców itd.
Wspiera
ć
dzieci w ich rozwoju ku dojrzałości.
Dba
ć
o respektowanie zasad kultury (wobec dzieci i między
nimi).
Czuwa
ć
nad równym
traktowaniem wszystkich dzieci, z uwzględnieniem
ich szczególnych
potrzeb i osobistych uwarunkowań.
Dba
ć
o przestrzeganie prawa do nienaruszalności
cielesnej i prywatności.
Organizowa
ć
działania
duszpasterskie w miejscach bezpiecznych.
Utrzymywa
ć
możliwie
żywy
i transparentny kontakt z rodzicami dzieci.
Dba
ć
o przestrzeganie zasad prywatności
i ochrony wizerunku oraz danych osobowych dzieci (Załącznik
5).
EDUKACJA DZIECI ORAZ OSÓB BEZBRONNYCH W OCHRONIE SWOICH
GRANIC
„Edukacja to szczepionka na przemoc” przekonywa
ł
Edward James Olmos. Zapobieganie sytuacjom sprzyjającym
wykorzystaniu odbywa się
również
poprzez kształtowanie
świadomości
dzieci. W parafii istnieje możliwość
zadbania o taką
edukację.
Szkolenia, np. w konwencji warsztatów,
powinny prowadzić
osoby odpowiednio do tego przygotowane. Powinny one obejmować
formację
dzieci do reagowania poprzez asertywne zachowanie oraz informowanie odpowiednich
osób dorosłych
w sytuacjach, w których
są
świadkami
lub doświadczają
od dorosłych
albo innych dzieci jakiejkolwiek krzywdy (fizycznej, seksualnej, słownej,
emocjonalnej itd.). Do takiej krzywdy między
innymi należy:
pozostawianie dzieci bez opieki;
okazywanie niechcianej czu
łości;
próby nawi
ązywania
kontaktu w miejscach odosobnionych;
epatowanie nago
ścią
oraz zapraszanie, zwłaszcza
indywidualnie, do miejsc takich jak np. sauna;
przekraczanie granic nienaruszalno
ści
cielesnej;
zbyt intensywne d
ążenie
do osobistego kontaktu;
infantylne zachowania opiekunów;
prowokacja i wci
ąganie
w sytuacje dwuznaczne;
prezentowanie nieodpowiednich i wulgarnych tre
ści
(zwłaszcza
materiałów
o charakterze erotycznym, pornograficznym, obrazujących
przemoc lub
w inny sposób przyczyniających
się
do dyskomfortu);
nadmierne i indywidualne obdarowywanie prezentami i inne
formy faworyzowania;
brak empatii i wra
żliwości
na potrzeby dzieci;
proponowanie, u
żywanie
alkoholu lub środków
psychoaktywnych itp. lub bycie pod ich wpływem.
SZKOLENIE I STA
ŁE
WSPARCIE DLA OSÓB
ZAJMUJĄCYCH
SIĘ
PROFILAKTYKĄ
Ochrona przed krzywdzeniem wpisana jest w misj
ę
Kościoła
katolickiego powierzoną
mu przez Pana Jezusa. Dlatego każdy
przełożony
w Kościele,
osoby uczestniczące
w jego misji przez pracę
i zaangażowanie
duszpasterskie czy pracę
z dziećmi
i osobami bezbronnymi powinni posiadać
potrzebną
wiedzę
na temat ochrony dzieci i osób
bezbronnych przed przemocą
i dzielić
się
nią
z rodzicami
i dziećmi.
Wszyscy pracownicy i wolontariusze w parafii otrzymuj
ą
potrzebną
im wiedzę
o standardach przyjętych
i obowiązujących
w parafii – kodeksie zachowań,
procedurach związanych
z interwencją
i zgłoszeniem.
Szkolenie może
prowadzić
osoba odpowiedzialna w parafii za prewencję.
Pracownicy i wolontariusze pe
łniący
funkcje wychowawcze lub formacyjne dodatkowo otrzymują
potrzebną
wiedzę
dotyczącą:
rodzajów przemocy (w tym przemocy rówie
śniczej);
rozpoznawania oznak przemocy (w tym wykorzystania
seksualnego);
strategii dzia
łania
sprawców przemocy (w tym przemocy seksualnej);
rozmowy z dzieckiem/nastolatkiem/osob
ą
bezbronną
na temat krzywdy;
rozmowy z doros
łymi
(gdy ktoś
pracuje z grupą
dorosłych)
dotyczącą
przemocy;
zagro
żeń
i ochrony przed szkodliwymi treściami
w Internecie;
innych zalece
ń
obowiązujących
w danej placówce/miejscu
duszpasterskim.
Ka
żda
osoba pracująca
z dziećmi
i osobami bezbronnymi powinna otrzymać
zaświadczenie
o udziale w szkoleniu.
Ka
żda
osoba pracująca
z dziećmi
i osobami bezbronnymi co dwa lata uczestniczy w jednodniowym szkoleniu z
zakresu prewencji. Treść
tych szkoleń
przygotowana jest przez osobę
odpowiedzialną
w diecezji/zakonie za prewencję.
Szkolenia prowadz
ą
odpowiednio przygotowane oraz kompetentne
w dziedzinie ochrony dzieci i osób bezbronnych osoby, które są
delegowane przez diecezję/zakon
do pełnienia
takich zadań.
Osoby odpowiedzialne za prewencj
ę
w parafii poza wiedzą
z pkt 1 i 2 powinny mieć
także
wiedzę
na temat:
budowania systemu prewencji zgodnego z wymogami Ko
ścioła
i ustaw państwowych
(obecnie tzw. „Ustawa
Kamilka” i
Krajowy Plan Przeciwdziałania
Przestępstwom
Przeciwko Wolności
Seksualnej
i Obyczajności
na Szkodę
Małoletnich
na lata 2023-2026 oraz Wytyczne KEP, dokument prewencji KEP);
podstawowych procedur prawnych (kanonicznych i
przewidzianych przez Kodeks karny);
czynników ryzyka i czynników ochronnych;
funkcjonowania w
środowisku
lokalnym placówek pomocowych;
procedur ustalonych dla danej parafii.
Za szkolenie tych osób odpowiada osoba odpowiedzialna za
prewencj
ę
w danej diecezji/zakonie. Na szkolenie zaprasza osoby posiadające
kompetencje potwierdzone odpowiednim dokumentem.
Osoby odpowiedzialne za prewencj
ę
w danej parafii uczestniczą
raz w roku
w spotkaniu odpowiedzialnych za prewencję
w danej diecezji.
ODNIESIENIE DO DIECEZJI OPOLSKIEJ
Zgodnie z kan. 515 § 1 oraz kan. 519 Kodeksu Prawa
Kanonicznego opiek
ę
duszpasterską
nad parafią
sprawuje proboszcz pod władzą
biskupa. W materii Ochrony dzieci i młodzieży
wynikają
z tego następujące
konsekwencje:
Biskup jest bezpo
średnio
odpowiedzialny za posługę
proboszczów oraz
wikariuszy, którzy
posługę
pełnią
pod jako współpracownicy
proboszcza i pod jego władzą
(kan. 545 § 1
Kodeksy Prawa Kanonicznego).
Do Biskupa i osób przez niego delegowanych nale
ży
weryfikacja, delegowanie i edukacja kapłanów,
osób
konsekrowanych i
świeckich pracujących
z dziećmi
i z osobami bezbronnymi w duszpasterskim towarzyszeniu parafialnym.
Do biskupa nale
ży
rozwijanie profilaktyki w ramach Ochrony dzieci
w duszpasterstwie parafialnym. W tym celu biskup powołuje
Zespół
ds. prewencji w ochronie małoletnich
i bezradnych w Diecezji Opolskiej, który
jest odpowiedzialny za wdrażanie
i realizację
programów Ochrony
dzieci
w duszpasterstwie parafialnym oraz instytucjach diecezjalnych.
Na poziomie diecezjalnym zapewniane s
ą
szkolenia i warsztaty mające
na celu wsparcie księży,
a nade wszystko proboszczów,
we wprowadzaniu Standardów
ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym.
Biskup wskazuje proboszczom oraz cz
łonkom
przy parafialnych Zespołów
ds. Prewencji konkretne instytucje służące
profesjonalną
pomocą
we wprowadzaniu, rozwijaniu oraz prawidłowym
stosowaniu Standardów
ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym.
Biskup (osobi
ście
bądź
przez delegowane do tego osoby) ma prawo oraz obowiązek
przeprowadzania regularnych audytów
w poszczególnych
parafiach celem monitorowania poprawności
wdrażania
i realizowania Standardów
ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym, co czyni przy okazji wizytacji
biskupiej, wizytacji dziekańskiej
lub w inny wskazany przez siebie sposób.
W przypadku ksi
ęży
dopuszczających
się
przestępstw
motywowanych seksualnie osobą
odpowiedzialną
za interwencję
jest Delegat biskupa
ds. Ochrony dzieci i młodzieży
i do niego należy
się
każdorazowo
zwracać.
PROCEDURY POST
ĘPOWANIA
W SYTUACJI ZG
ŁOSZENIA
KRZYWDY
W przypadkach przemocy fizycznej b
ądź
seksualnej, gdy sprawcą
jest osoba dorosła
lub dziecko, należy
zgłosić
ten fakt do proboszcza (w przypadku, kiedy sprawcą
jest osoba duchowna do delegata) i w porozumieniu z nim, zgodnie z prawem do
organów
ścigania.
Niemiejże
w każdej
sytuacji zalecane jest skonsultowanie się
z delegatem.
Gdy sprawa dotyczy niew
łaściwego
zachowania osób
świeckich
zatrudnionych w parafii bądź
wolontariuszy, sprawę
należy
zbadać
i podjąć
adekwatne kroki w zależności
od tego, czego dotyczyło
to zachowanie. Każdorazowo
należy
podjąć
z tą
osobą
rozmowę
i jeśli
zajdzie taka potrzeba, to okresowo lub stale wycofać
ją
z pracy duszpasterskiej.
Je
śli
niewłaściwe
zachowanie dotyczy dziecka, należy
o tym zawiadomić
jego rodziców i
wraz z nimi podjąć
odpowiednie działania.
Je
śli
sprawa dotyczy niewłaściwych
zachowań
dzieci wobec siebie nawzajem, należy
niezwłocznie
zawiadomić
rodziców dzieci i
wraz z nimi podjąć
odpowiednie działania.
Osoba odpowiedzialna za przyjmowanie zg
łoszeń
współpracuje
z proboszczem i delegatem diecezjalnym.
Ka
żda
informacja o niewłaściwym
zachowaniu powinna być
traktowana poważnie,
gdyż
jest działaniem
prewencyjnym.
Je
śli
jakakolwiek osoba dorosła
zaangażowana
w pracę
duszpasterską
w parafii dowie się
od dziecka, że
doświadcza
ono przemocy, automatycznie ma obowiązek
zastosowania się
do art. 304 k.p.k. mówiącego
o tym, że
każdy,
kto dowie się
o popełnieniu
przestępstwa
ściganego
z urzędu,
ma społeczny
obowiązek
zawiadomić
o tym prokuratora lub policję.
POMOC OSOBOM SKRZYWDZONYM
Ka
żda
osoba, która mówi
o doświadczanej
przez siebie krzywdzie, winna zostać
przyjęta
z szacunkiem i uważnie
wysłuchana.
Pomoc osobie skrzywdzonej nale
ży
organizować
w porozumieniu z diecezjalnym duszpasterzem osobom skrzywdzonych w diecezji.
Osoba skrzywdzona powinna otrzyma
ć
informację
o możliwych
formach pomocy, z której
może
skorzystać
na terenie parafii lub poza nią.
W sytuacji, gdy osoba wskazana jako sprawca jest kap
łanem
lub inną
osobą
zaangażowaną
w parafii, należy
jak najszybciej zapewnić
bezpieczeństwo
osobie skrzywdzonej (np. przez niedopuszczanie do niej osoby wskazanej lub
podejrzanej o krzywdę).
Następnie
należy
jej udzielić
pomocy, jakiej potrzebuje. Osoby poszkodowane nie powinny być
obarczane kosztami udzielanej im pomocy.
Troska duszpasterska wobec osoby skrzywdzonej i jej
bliskich polega przede wszystkim na
życzliwym
wysłuchaniu
i pomocy w odbudowaniu jej więzi
z Bogiem i zaufania do Kościoła.
Jeśli
osoba skrzywdzona należała
do jakiejś
grupy parafialnej, również
inni uczestnicy tej grupy powinni otrzymać
pomoc duszpasterską
i ewentualnie psychologiczną.
Je
śli
osobą
skrzywdzoną
jest dziecko, pomoc powinna otrzymać
również
jego rodzina.
Parafianie powinni by
ć
we właściwy
sposób
poinformowani o tym, co się
wydarzyło
oraz otrzymać
stosowną
pomoc. Należy
przy tym zachować
zasadę
ochrony dobrego imienia osoby skrzywdzonej.
Je
śli
zgłoszenie
dotyczy przestępstwa
określonego
w prawie karnym i/lub kanonicznym, osoba przyjmująca
zgłoszenie
postępuje
zgodnie z procedurami zawartymi w Wytycznych KEP.
Je
śli
zgłoszenie
dotyczy innej krzywdy czy niewłaściwego
zachowania, osoba zgłaszająca
otrzymuje informację
o podjętych
w sprawie krokach.
Wszelkie dzia
łania
i uzyskane informacje objęte
są
zasadą
poufności,
ale osoby skrzywdzonej nie wolno zobowiązywać
do zachowania tajemnicy.
POMOC SPRAWCY
Do parafii mog
ą
należeć
osoby, które są
oskarżone
o różne
przestępstwa
bądź
mają
wyrok w zawieszeniu lub też
wróciły
do środowiska
po odbytym wyroku. Nie mogą
one pracować
z dziećmi,
natomiast powinny zostać
objęte
pomocą
duszpasterską.
W sytuacji, gdy oskar
żonym
jest dziecko, należy
współpracować
z jego rodzicami lub opiekunami prawnymi w takim zakresie, w jakim jest to
możliwe
i potrzebne. Ich również
dobrze jest otoczyć
opieką
duszpasterską.
W sytuacji, gdy osob
ą
oskarżoną
jest kapłan
lub osoba konsekrowana, należy
zastosować
się
do wskazań
uzyskanych od biskupa miejsca lub przełożonych.
Wobec takiej osoby powzięte
zostają
kroki przewidziane przez Wytyczne KEP.
Gdy osob
ą
oskarżoną
jest świecki
pracownik lub wolontariusz parafialny, należy
odsunąć
taką
osobę
od podejmowanej pracy na czas wyjaśnienia
sprawy lub do czasu decyzji prokuratury oraz objąć
ją
opieką
duszpasterską.
W procesie wyja
śnienia
sprawy oraz w podawaniu informacji należy
również
zadbać
o zachowanie ochrony dobrego imienia domniemanego sprawcy.
W przypadku zaistnienia fa
łszywego
oskarżenia,
jeśli
zarzuty nie zostaną
potwierdzone, a oskarżenie
znane było
osobom postronnym, należy
przekazać
im informację
o niewinności
oskarżonego
w formie komunikatu biskupa miejsca lub delegata.
ZA
ŁĄCZNIK
5
ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI POMI
ĘDZY
DZIEĆMI
Parafia
RZYMSKOKATOLICKA ŚW. jÓZEFA W RACIBORZU
_________________________________________________________________
pe
łna
nazwa parafii i miejscowości
jest miejscem zapewniaj
ącym
bezpieczeństwo
dzieciom także
w grupie rówieśniczej.
Kierując
się
wartościami
wypływającymi
z Ewangelii, staramy się
wpoić
naszym parafianom postawę
szacunku wobec każdego
człowieka
– dzieci i dorosłych.
Pragniemy, by w relacjach międzyludzkich
bliska była
im ewangeliczna zasada: „Wszystko więc,
co chcielibyście,
żeby
wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”
(Mt 7,12a).
Zasady bezpiecznych relacji mi
ędzy
dziećmi
poznali wszyscy pracownicy
i współpracownicy
parafii, dzięki
czemu mogą
oni umiejętnie
i adekwatnie do zaistniałej
sytuacji reagować
na każde
niewłaściwe
zachowanie czy przemoc. Również
dzieci powinny przestrzegać
poniższego
kodeksu podczas spotkań
w parafii i poza nią,
w kontakcie bezpośrednim
i wirtualnym.
Kodeks zachowa
ń
został
opracowany z udziałem
dzieci. Ewaluacja i weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy
dziećmi
odbywać
się
będzie
co dwa lata, a także
po każdej
sytuacji kryzysowej, jeśli
w parafii podjęta
zostanie interwencja z powodu krzywdzenia rówieśniczego.
Zmiana treści
zasad bezpiecznych relacji między
dziećmi
jest możliwa
w każdym
momencie na ich wniosek i z ich udziałem.
Równe traktowanie i szacunek ka
żdej
osoby
Traktuj innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali
Ciebie.
Pami
ętaj,
że
każda
osoba jest kimś
wyjątkowym
i szczególnie obdarowanym przez Boga. Należą
się
jej szacunek i troska o jej dobro.
B
ądź
tolerancyjny –
szanuj odmienny wygląd,
przekonania, poglądy
i cechy koleżanek/kolegów.
Pami
ętaj,
że
przez różnorodność
wzajemnie się
ubogacamy.
Masz prawo do zabawy i relacji z ka
żdym
dzieckiem, ale pamiętaj,
że
nie zawsze inne dziecko ma chęć
do kontaktu z Tobą
w danym momencie. Uszanuj to.
Zachowaj otwarto
ść
i bądź
wrażliwy
na wszystkie osoby, nawet jeśli
nie należą
do grona Twoich najbliższych
przyjaciół.
Nie wykluczaj ich ze wspólnych działań,
rozmów i
szkolnych aktywności.
Zasady komunikacji mi
ędzy
dziećmi
Zachowuj
życzliwość
i szacunek wobec koleżanek/kolegów.
Pami
ętaj,
że
każdy
ma prawo do wyrażania
swojego zdania, myśli
i przekonań,
o ile nie naruszają
one dobra innych osób.
S
łuchaj
innych, gdy mówią.
Nie przerywaj innym, gdy się
wypowiadają.
Zachowuj kultur
ę
słowa
w każdej
sytuacji.
Stosuj formy grzeczno
ściowe.
Pytaj o zgod
ę
na kontakt fizyczny (przytulenie, pogłaskanie).
Szacunek dla cudzej w
łasności,
prywatności
i przestrzeni
Szanuj rzeczy osobiste i mienie innych osób.
Zapytaj, je
śli
chcesz pożyczyć
od kogoś
jakąś
rzecz.
Nie przegl
ądaj
prywatnych rzeczy innych osób
bez ich zgody. Każdy
ma prawo do prywatności.
Nie rób zdj
ęć,
nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek
i innych osób
bez ich wyraźniej
zgody.
Pami
ętaj,
że
każdy
ma prawo do przestrzeni osobistej. Jeśli
inna osoba potrzebuje chwili samotności,
uszanuj to. Naruszenie tej przestrzeni może
rodzić
konflikty.
Zakaz stosowania przemocy w jakiejkolwiek formie
Nie stwarzaj sytuacji, w których kto
ś
czułby
się
celowo pomijany, izolowany.
Nie stosuj przemocy fizycznej. Szturchanie,
popychanie, kopanie czy si
łowe
przytrzymywanie kolegi/koleżanki
naruszają
jego/jej integralność
fizyczną.
Szanuj przestrze
ń
intymną
kolegów/koleżanek.
Nigdy nie dotykaj ich
w sposób, który może
być
uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
Nie wy
śmiewaj,
nie obgaduj, nie ośmieszaj,
nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ
i nie obrażaj
kolegów/koleżanek.
Nie wypowiadaj si
ę
w sposób obraźliwy
o rodzicach kolegów/koleżanek.
Nie zwracaj si
ę
w sposób wulgarny do innych.
Pami
ętaj,
że
żarty
są
wtedy żartami,
kiedy nikt z ich powodu nie cierpi. Jeśli
tak jest, natychmiast zakończ
taką
zabawę
słowną.
Nie nara
żaj
siebie i innych uczniów na sytuacje zagrażające
życiu
i zdrowiu fizycznemu czy psychicznemu.
Nie wyra
żaj
negatywnych, prześmiewczych
komentarzy na temat zachowania, pracy, wyglądu
kolegów/koleżanek.
Nie zabieraj rzeczy nale
żących
do innych bez ich zgody.
Szacunek w kontaktach Internetowych i zakaz
cyberprzemocy
Szanuj innych i traktuj ich tak, jak chcesz, by
traktowali Ciebie – dotyczy to wszystkich typów Twojej aktywno
ści
w sieci. Po drugiej stronie ekranu jest drugi człowiek.
Pami
ętaj,
że
cyberprzemoc często
zaczyna się
od tzw. „niewinnych
żartów”.
Nie każdy
ma takie samo poczucie humoru. Uważaj
na to, co piszesz i co publikujesz, w Internecie nic nie ginie. W
świecie
wirtualnym łatwo
poruszyć
lawinę
wzajemnych niechęci,
co może
doprowadzić
do konkretnej formy przemocy.
Nie udost
ępniaj
kontaktów do
innych osób
(telefonicznych, mailowych) bez ich zgody.
Dbaj o swój oraz innych wizerunek w sieci – nie
publikuj wra
żliwych
danych, powierzonych ci informacji oraz zdjęć
i filmów ośmieszających
innych. Szanuj ich prywatność.
Chro
ń
intymność
swoją
i innych. Nie wysyłaj
i nie udostępniaj
zdjęć
lub filmów,
które by ją
naruszały.
Sprzeciwiaj si
ę
hejtowi, sam nie publikuj obrażających
i agresywnych komentarzy oraz reaguj, gdy zauważysz,
że
ktoś
jest poniżany
w Internecie. Nie przesyłaj
dalej ośmieszających
wiadomości.
Zgłoś
takie działania
odpowiednim osobom.
Nie prowokuj innych do niepotrzebnych,
nieuzasadnionych k
łótni.
Trolling, świadome
poniżanie,
nękanie
i zaczepki są
zachowaniami niedopuszczalnymi.
Nie wykluczaj swoich rówie
śników
z grup w mediach społecznościowych
z powodu swoich prywatnych niechęci.
Nie podszywaj si
ę
w Internecie pod inne osoby. Takie zachowanie
w cyberprzestrzeni jest kradzieżą
tożsamości.
To jest przestępstwo.
Je
żeli
zauważysz,
że
ktoś
nie wylogował
się
ze swojego konta, nie wykorzystuj tej sytuacji do działań,
które przyniosłyby
mu szkodę,
ale życzliwie
poinformuj go o jego nieuwadze.
Pami
ętaj,
że
groźby,
pomówienia,
nawoływanie
do nienawiści,
prześladowanie,
ośmieszanie
w cyberprzestrzeni także
są
karalne. Twoje działania
w sieci nie są
anonimowe.
Sposoby pokojowego rozwi
ązywania
konfliktów
Wycisz si
ę,
uspokój, zatrzymaj niepotrzebną
kłótnię,
zanim stracisz nad sobą
kontrolę.
Zastanów się,
co chcesz osiągnąć.
Jeśli
to możliwe,
podejmij spokojną
rozmowę
z drugą
stroną.
Umów si
ę
na rozmowę
w bardziej stosownych warunkach, w ten sposób
zyskasz czas na konstruktywny dialog.
Powiedz, co wed
ług
Ciebie jest problemem, co przyczyną
nieporozumienia, czego oczekujesz.
S
łuchaj
drugiej osoby. Dopytaj o jej odczucia i oczekiwania. Podsumuj to, co usłyszałaś/usłyszałeś
dla upewnienia się,
czy dobrze zrozumiałeś/zrozumiałaś
jej komunikat.
Upewnij si
ę,
że
Twój rozmówca powiedział
wszystko odnośnie
do swoich odczuć.
Wspólnie wymy
ślcie
rozwiązanie
satysfakcjonujące
obie strony.
Je
śli
nie uda się
Wam dojść
do porozumienia, poproś
o pomoc osobę
dorosłą,
aktualnego opiekuna grupy. Porozmawiaj o tym z Twoimi rodzicami. Nie
rozwiązuj
konfliktu samodzielnie.
Nie b
ądź
obojętny,
gdy komuś
dzieje się
krzywda. Zawsze poinformuj o tym osobę
dorosłą.
WA
ŻNE
I AKTUALNE OGŁOSZENIE
DOTYCZ
ĄCE
CMENTARZA PARAFIALNEGO
!
Prosimy o przed
łużanie
miejsca pochówku
po upływie
20 lat.
Nie przed
łużone
miejsca grobowe będą
już
w obecnym czasie tego roku bez informowania opiekuna grobu likwidowane !
--------------------------------


IZBA PAMI
ĘCI
KS. PRAŁATA BERNARDA GADE
ZNAJDUJE SI
Ę
ZA KOŚCIOŁEM
OTWARTA W NIEDZIELE OD 7.00 DO 15.30, W TYGODNIU PO
TELEFONICZNYM WCZE
ŚNIEJSZYM
ZGŁOSZENIU :
696853129 - Pani Danuta
690675391 lub 32/4158373 - ksi
ądz
proboszcz

Parafialne
numery kont:
1. Na utrzymanie parafii : 12 1020 3668 0000 5102 0341 3523
w Banku PKO BP I
O/Opole
2. Na remont kościoła 34 8475 0006 2001 0009 9307
0001
w
Banku Spółdzielczym
oddz. Racibórz
3. Na Parafialny Zespół Caritas
77 8475
0006 2001 0009 9307 0003
w Banku Spółdzielczym oddz. Racibórz
Odnowione
w 2022 roku naczynia liturgiczne naszej parafii.
(krótki rys historyczny).

Kielich Konsekracyjny -
Wykonany
w 1938 r. przez mistrza złotnictwa z Wrocławia Ericha Adolfa. Kielich wykonano
w całości ze srebra próby 800 i pozłocono.
Pod czaszą znajdują się ułożone w formie winogron naturalne kamienie – ametysty.
Parament ten zafundował dla naszego kościoła ks. Prał. Carl Ulitzka,
bez wątpienia użyto go podczas konsekracji naszej świątyni w 1938 r. Warto
wspomnieć, że ks. Ulitzka zafundował również taki sam kielich Kościołowi
św. Mikołaja w Raciborzu, gdzie do dziś się znajduje.

Kielich prymicyjny ks.
Prał. Bernarda Gade -
Jest to bez
wątpienia najstarszy przedmiot znajdujący się w naszej świątyni, ma bowiem ponad
300 lat
i pochodzi z XVIII w. Nie wiadomo z jakiej pochodzi pracowni złotniczej,
prawdopodobnie wykonany na Śląsku lub w Czechach. Bogato wykonany posiada
charakterystyczny dla kielichów z tej epoki koszyczek, na którym mocowana jest
czasza, podstawa ma kształt kwiatu. Boki podstawy są ażurowe i zdobią je motywy
roślinne. Na stopie umieszczono wizerunek krzyża świętego oraz wizerunek NMP z
dzieciątkiem. Na uwagę zasługuje węzeł , który posiada ozdoby
w kształcie kwiatów oraz znajdujące się obok litery A i
Ω
. Kielich jest zaopatrzony w pruską pieczęć podatkową z 1809 - 1812,
wynika to z podatku jakim zostały w tym czasie w wyniku kasat obłożone dobra
kościelne przez króla Fryderyka Wielkiego.
Ks. Prał. Bernard Gade otrzymał go w Mikulczycach
jako kielich prymicyjny w 1935 r. Kielich wykonano z mosiądzu.

Kustodia -
Pochodzi z lat 20 XX
w. na co wskazuje charakterystyczny krzyż, którym jest zwieńczona, została
wykonana z mosiądzu i posrebrzona.
Srebro szybko czarnieje, więc podczas renowacji podjęliśmy decyzję o jej
pozłoceniu , oraz przystosowaniu jej do przechowywania
melchizedeka (naczynie wkładane do monstrancji przytrzymujące Hostię Świętą) z
dużej monstrancji.

Mała monstrancja -
Wykonana w 1938
roku w pracowni złotniczej Ericha Adolfa we Wrocławiu. Podarowana naszemu
Kościołowi przez ks. Prał. Carla Ulizkę.
Jest częścią kompletu konsekracyjnego składającego się z kielicha, pateny,
cyborium, które były używane podczas konsekracji naszej świątyni w 1939 r.
Wykonana w całości ze srebra próby 800 i pozłocona. Składa się z podstawy w
kształcie koła z cylindrycznym uchwytem. Monstrancja posiada typowy
dla tego artysty kształt krzyża z prostymi promieniami w kształcie okręgu
podzielonego na cztery części. Posiada ona melchizedek w kształcie
półksiężyca zakończony krzyżem.

Wielka monstrancja -
Dokładna
data jej powstania nie jest znana, prawdopodobnie pochodzi z końca XIX w.
Została wykonana przez światowej
sławy firmę Krieg & Schwarzer Meintz Germany. Monstrancja wykonana w całości ze
srebra, pozłocona i wysadzana naturalnymi kamieniami.
Przedstawia Chrystusa Króla z rozpostartymi rękami, na którego piersi znajduje
się miejsce na Hostię Świętą. Szata i korona są bogato zdobione kamieniami.
Za Chrystusem widoczne są promienie, u swej podstawy zdobione kamieniami i
motywem kwiatowym. Całość zwieńczona jest krzyżem.
Zakres prac wykonanych przy jej renowacji jest bardzo szeroki, była bowiem w
trzech miejscach pęknięta, brakowało też jednego kamienia.
Na uwagę zasługuje to, iż w podstawie ukryta była kartka z informacją, że
3.09.1937 r. monstrancja została wyczyszczona przez Sebastiana Erkelta,
karteczka pisana była pismem gotyckim, którego odczytania dokonał p. Paweł
Newerla. Na odwrocie karteczki była informacja, że następna reparacja
odbyła się w Krakowie w 1963 roku i została przeprowadzona przez firmę F. Batko.
Nie wiadomo w jaki sposób monstrancja trafiła do Ocic.
Pierwsze jej udokumentowane zdjęcie pochodzi z 1959 roku; wykonano je podczas
prymicji ks. Huberta Mikołajca .
Monstrancję prawdopodobnie sprowadził do naszej parafii przez swojego brata
ks. Prał. Bernard Gade.

Kadzielnica -
trybularz wraz
z łódką został wykonany w drugiej połowie XIX w. Przez złotnika J. Hoeptnera u.
Comp. We Wrocławiu.
Materiał to srebro próby 800. Kadzidło zostało odkupione w 1938 roku, w ten
sposób znalazło się ono w Ocicach.
Używane jedynie podczas największych świąt w roku.
Wszystkie prace renowacyjno - konserwatorskie
zostały wykonane w pracowni Pana Szymona Żebrowskiego w Raciborzu i sfinansowane
z ofiar parafian.
Beniamin Zajonz

Zachęcamy do słuchania radia DOXA

www.doxa.fm
OCHRONA
DANYCH OSOBOWYCH
Informujemy,
że w naszej parafii sposób przetwarzania danych osobowych jest zgodny z
obowiązującym prawem kanonicznym.
W zwi
ązku z
wprowadzeniem prawa o ochronie danych osobowych prosimy, aby wszelkie dokumenty
(akty chrztów, bierzmowania, małżeństwa, zaświadczenia
dla chrzestnych itp)
odbierać osobiście, ewentualnie poprzez osobę upoważnioną pisemnie (z wyjątkiem
zaświadczeń dla chrzestnych - tutaj prosimy o osobistą obecność). Istnieje
możliwość wysłania takich dokumentów, ale do parafii zamieszkania osoby
zainteresowanej, gdzie mogą być odebrane.
Publikowanie zapowiedzi, intencji Mszalnych itp. informacji na og
łoszeniach,
w gazetce, na stronach internetowych nie narusza obowiązującego prawa.
Wzór upoważnienia:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . dnia . . . . . .
. . . . . . . .
Rzymskokatolicka Parafia pw.
św.
Józefa
w
Raciborzu
Upowa
żnienie
do odbioru dokumentów
Ja…………………………………………..…………………….……
(imi
ę i
nazwisko)
legitymuj
ąca/cy
się dowodem osobistym numer ………………...…….……………….,
upowa
żniam…………………………………………………….…………(imię
i nazwisko),
legitymuj
ącą/go
się dowodem osobistym o numerze …………………….………….,
do odbioru
………………………………………………………………………………. . . . . . . .
(wpisa
ć
rodzaj dokumentu, np. Aktu chrztu, oraz ewentualnie: mojego syna/córki, imię
nazwisko)
....................……………………………
(w
łasnoręczny
podpis osoby udzielającej upoważnienia)



REGULAMIN
CMENTARZA PARAFIALNEGO
PRZY KOSCIELE
ŚW. JÓZEFA W RACIBORZU - OCICACH.
Kościół zawsze uważał cmentarze, grobowce, jak
i poszczególne mogiły, gdzie spoczywają ciała zmarłych, za miejsca święte.
Prawo
kanoniczne określa: „miejscami świętymi są te, które przez poświęcenie lub
błogosławieństwo, dokonane wg przepisów
ksiąg liturgicznych, przeznacza się do
kultu Bożego lub na grzebanie wiernych” (KPK, Kan 1205). Cmentarz jest miejscem
ciszy,
modlitwy i zadumy, należy więc zachować spokój i uszanować jego świętość.
Wierni, których Bóg powołał do siebie oczekują
tutaj na dzień zmartwychwstania.
1.
Cmentarz jest własnością Parafii.
2.
Administratorem cmentarza jest Ksiądz Proboszcz, który zarządza nim
samodzielnie.
3. Cmentarz
jest otwarty wiosną i latem od godz. 8.00 do 20.00, a jesienią i zimą od godz.
8.00 do nastania zmroku.
4. Dzieci w
wieku do lat 7 mogą przebywać na terenie cmentarza tylko pod opieką dorosłych.
5. Cmentarz
należy utrzymywać jako teren zielony o założeniu parkowym. Zieleń na cmentarzu
podlega ochronie przed niszczeniem.
Sadzenie lub wycinanie drzew może nastąpić
tylko za zgodą administratora w wypadkach uzasadnionych racjonalną gospodarką
zadrzewieniem oraz zgodnie z planem zagospodarowania terenem cmentarza.
6. Wszelkie
prace związane z tzw. małą architekturą (drzewostan, otoczenie grobu) powinny
być zgodne z planem zagospodarowania terenu cmentarza.
7.
Należy uzyskać zgodę administratora na wszelkie prace prowadzone na cmentarzu, w
szczególności na ekshumacje zwłok,
budowę nowego pomnika, remont pomnika,
likwidacje grobu, wykonywanie betonowych lub z płytek podestów i obejść wokół
grobów,
stawianie ławek, sadzenie drzewek czy krzewów wysokopiennych .
8.
Kamieniarz wykonujący prace na cmentarzu musi posiadać pisemną zgodę od
administratora na jej wykonanie.
9. Zabrania się
jeżdżenia na terenie cmentarza rowerami i innymi pojazdami, chodzenia po
trawnikach i grobach oraz wprowadzania psów
i innych zwierząt.
10. Czas i
rodzaj pogrzebu, rodzaj grobu, miejsce na cmentarzu uzgadnia się z
administratorem cmentarza w kancelarii parafialnej, gdzie należy przedłożyć
oryginał aktu zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego.
11. Na cmentarzu można
zarezerwować miejsca na przyszły pochówek po uprzednim opłaceniu miejsca.
12. Przez
opłatę rezerwacyjną nie nabiera się praw własności do opłaconego miejsca, a
jedynie staje się jego użytkownikiem na 20 lat.
13. Jeżeli po
20 latach użytkownik nie dokona w terminie 1 roku dalszego przedłużenia
rezerwacji przez złożenie opłaty, to administrator traktuje to jako rezygnację z
dalszego użytkowania grobu. Z czynności związanych z likwidacją grobu sporządza
się protokół.
14. Grób
ziemny nie może być użyty do ponownego pochowania zmarłego przed upływem 20 lat.
Po 20 latach ponownie można użyć grobu do pochowania, chyba, że zainteresowana
osoba udowodni do tego swoje prawo i uiści opłaty (tzw. pokładne).
15. Dysponent
grobu – osoba, która opłaciła miejsce grobowe jest zobowiązana do stałej troski
o stan i wygląd grobu, nagrobka oraz bezpośredniego jego obejścia.
16. Wysokość
opłat cmentarnych nie przekracza opłat ustalonych dla cmentarzy komunalnych
znajdujących się w okolicy cmentarza parafialnego. Dotyczy to także opłat za
postawienie nagrobka, czy pomnika.
17. W sprawach
wątpliwych należy stosować się do przepisów ustawy o cmentarzach i chowaniu
zmarłych z dnia 31 stycznia 1959 roku z późniejszymi zmianami, rozporządzenia
Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z 20 października 1970 w
sprawie cmentarzy , prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowaniu zmarłych i
instrukcji synodalnej o cmentarzach grzebalnych z 2005 roku.


PROGRAM "RODZINA RODZINIE"
www.rodzinarodzinie.caritas.pl
SPOSÓB REALIZACJI PROJEKTU PRZEZ CARITAS POLSKA
Program „Rodzina Rodzinie”
przygotowany zosta
ł przez
Caritas Polska. Partnerami programu Caritas Polska są: Caritas Liban,
Caritas Aleppo oraz misja Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w
Aleppo, reprezentowana przez siostrę Urszule Brzonkalik.
Wszystkie te podmioty zajmuj
ą
się bezpośrednią pomocą dla ofiar wojny w Syrii, przy czym Caritas Liban wspiera
także ubogich Libańczyków, pogrążonych w nędzy wskutek napływu uchodźców
syryjskich do Libanu. Pomocą zostają objęte rodziny bez względu na wyznanie,
są to więc zarówno chrześcijanie jak i muzułmanie.
Na pro
śbę
Caritas Polska partnerzy przygotowują informacje dot. rodzin
potrzebujących wsparcia. Są to informacje dot. liczby członków rodziny, sytuacji
rodziny, potrzeb edukacyjnych dzieci, hospitalizacji członków rodziny oraz o
rodzinnym budżecie. Jeśli rodzina się godzi, otrzymujemy także zdjęcie i
nazwisko. Często rodziny, szczególnie chrześcijańskie, boją się przekazywać
zdjęć i nazwisk. W takim przypadku umieszczamy w internecie imię głowy rodziny z
pierwszą litera nazwiska, lub jedynie imię głowy rodziny.
Caritas Polska podpisuje z partnerami umow
ę
na realizację pomocy,
oznacza to, iż za bezpośrednie przekazanie pomocy i dokumentację odpowiedzialni
są partnerzy. Partnerzy przekazują do Caritas Polska informacje dotyczące
budżetów rodzinnych, rodziny otrzymają więc wsparcie finansowe, dostosowane do
praktyki lokalnej – lokalna waluta bądź USD.
Partnerzy zobowi
ązali
się, że w przeciągu okresu wsparcia – czyli pół roku, pozyskają od rodzin
informacje zwrotne w formie podziękowania, zdjęć, które my umieścimy w
internecie, tworząc budującą się historię rodziny.
Caritas Polska na potrzeby akcji potr
ąca
z kwot wsparcia środki pośrednie w wysokości do 9% celem wynagrodzenia
pracowników w Libanie oraz w Aleppo, których zadaniem jest pozyskiwanie
informacji o rodzinach, pozyskanie zdjęć oraz informacji dot. sytuacji rodziny,
która otrzymuje wsparcie. Z tych środków opłaceni są również dwaj pracownicy
zaangażowani w obsługę projektu w Polsce (18 h na dobę wprowadzanie danych) oraz
promocja projektu – plakaty, ulotki, grafiki internetowe i inne.
Wszelkie szczegó
łowe
informacje o programie można uzyskać u rzecznika prasowego Caritas Polska tel.
510235802
rzecznik@caritas.pl

INSTRUKCJA
Program
Rodzina Rodzinie polega na objęciu wsparciem rodzin poszkodowanych w wyniku
konfliktu zbrojnego w Syrii przez osoby, rodziny, wspólnoty, parafie, diecezje
oraz zgromadzenia zakonne w Polsce. Chcielibyśmy pomoc uczynić spersonalizowaną
w nawiązaniu do tego co mówił Papież Franciszek: „Uchodźcy to nie liczby, tylko
osoby, które mają twarze, imiona i historie życia i odpowiednio do tego należy
ich traktować”.
Komu pomagamy?
1.
Potrzebującym
Syryjczykom w Aleppo w Syrii
2.
Uchodźcom z Syrii w Libanie
3.
Ubogim Libańczykom dotkniętym
kryzysem uchodźczym
Jak
można pomóc?
Każde środowisko, wspólnota czy dowolna osoba może
wesprzeć rodziny syryjskie i libańskie za pośrednictwem strony internetowej
www.rodzinarodzinie.caritas.pl
Zadeklaruj
dowolną kwotę pomocy przez 6 miesięcy (nie mniej niż 20zł)
Dokonaj jednorazowej wpłaty w dowolnej wysokości.
Nie musisz podejmować długofalowego zobowiązania, żeby włączyć się w
pomoc dla potrzebujących rodzin.
Twoja wpłata zostanie przeznaczona na uzupełnienie brakujących środków dla
rodzin
lub objęcie pomocą kolejnych poszkodowanych. Wpłaty możesz dokonać
poprzez stronę
internetową
www.rodzinarodzinie.caritas.pl
lub wykonać standardowy
przelew na podany niżej numer konta. Jako tytuł
przelewu należy wpisać „Rodzina rodzinie”.
PL
77 1160 2202 0000 0000 3436 4384
Bank Millennium S.A.
Departament Bankowości Przedsiębiorstw
ul. Stanisława Żaryna 2A, 02-593 Warszawa
SWIFT: BIGBPLPW
Zainteresowani
mogą pobrać również instrukcje pomocy
u Przewodniczącej Caritas Parafii św. Józefa pod nr telef.
696853129.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
-----------------------
Modlitwa do
Jezusa naszego Króla i Pana.
Jezu Chryste, Królu Wszechświata, Panie nasz
i Boże,
Odkupicielu rodzaju ludzkiego, nasz
Zbawicielu!
Ty, który mówiłeś, że Królestwo Twoje nie
jest z tego świata,
który wzywałeś nas do szukania Królestwa
Bożego
i nauczyłeś nas prosić w modlitwie do Ojca:
„przyjdź Królestwo Twoje”,
wejrzyj na nas stojących przed Twoim
Majestatem.
Wywyższamy Cię, oddajemy Ci cześć i
uwielbienie.
Pokornie poddajemy się Twemu Panowaniu i
Twemu Prawu.
Świadomi naszych win i zniewag zadanych
Twemu Sercu
przepraszamy za wszelkie nasze grzechy i
zaniedbane dobro.
Wyrażamy naszą skruchę i prosimy o
zmiłowanie.
Przyrzekamy zabiegać o pomnożenie Twojej
Chwały,
dziękować za nieskończone Miłosierdzie,
które okazujesz z pokolenia na pokolenie, wiernością i posłuszeństwem odpowiadać
na Twoją Miłość.
Boski Królu naszych serc, niech Twój Święty
Duch, wspiera nas w realizacji tych zobowiązań, chroni od zła i dokonuje naszego
uświęcenia.
Niech pomaga nam porządkować całe nasze
życie i posłannictwo Kościoła.
Króluj nam Chryste! Króluj w naszej
Ojczyźnie, króluj w każdym narodzie,
na większą chwałę Przenajświętszej Trójcy i
dla zbawienia ludzi.
Spraw, aby nasze rodziny, wioski, miasta i
świat cały objęło Twe Królestwo:
królestwo prawdy i życia, królestwo
świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju, teraz i na wieki
wieków.
AKT ZAWIERZENIA NASZEJ PARAFII
MATCE BOŻEJ
CZĘSTOCHOWSKIEJ KRÓLOWEJ POLSKI
z okazji 1050. rocznicy Chrztu
Polski
Wielka Boga-Cz
łowieka
Matko, Niepokalana Dziewico Maryjo,
Matko Ko
ścioła
i Królowo Polski, Matko naszego zawierzenia!
W obliczu Boga, w Trójcy
Świętej Jedynego,
oddajemy dzisiaj w Twoj
ą
wieczystą i macierzyńską niewolę miłości, naszą parafię, kapłanów, osoby
konsekrowane, małżeństwa i rodziny,
ojców i matki, dzieci i m
łodzież,
ludzi starszych, chorych i samotnych,
wspólnoty, grupy i wszystkie dzieci Bo
że.
Jeste
śmy
przekonani, że Ty, o Bogurodzico Maryjo, jesteś dla każdego z nas
przedziwn
ą
pomocą i obroną na drogach chrzcielnej wierności Chrystusowi.
Oddani Tobie w niewol
ę
pragniemy czynić w naszym życiu osobistym,
rodzinnym i parafialnym nie wol
ę
własną, ale wolę Twoją i Twojego Syna.
Postanawiamy, jak najwierniej na
śladować
przykład Twojego życia:
Twoj
ą
wiarę, nadzieję i miłość, wyrażające się w służbie Bogu i ludziom,
w trosce o zbawienie ka
żdego
człowieka.
Matko Boga i cz
łowieka,
oddając się Tobie, przyrzekamy coraz bardziej
rozwija
ć
w każdym z nas osobiście przymierze chrzcielne z Bogiem.
Chcemy otwiera
ć
się na światło wiary, która rodzi się ze słuchania Bożego Słowa i owocuje
świadectwem życia.
Pragniemy g
łosić
Ewangelię przez przykład życia zakorzenionego w Chrystusie i przeżywanego w
codzienności, przez zaangażowanie w pracę, kulturę, sztukę i naukę, przez
wypełnianie obowiązków rodzinnych i społecznych.
Chcemy sta
ć
się budowniczymi pokoju w rodzinie, parafii, Ojczyźnie i świecie.
Przyjmij, nasza Matko i Królowo Polski, ten akt zawierzenia i
oddania naszej parafii.
Niech b
ędzie
on odpowiedzią na Twoją matczyną miłość
do naszego Narodu i ka
żdego
z nas.
Niech w Twoim Niepokalanym Sercu na nowo ods
łoni
się dla wszystkich
światło zbawczej nadziei.
Amen.

"Ró
żaniec
Rodziców Za Dzieci" - Racibórz – Ocice
1. Ró
ża
św. Józef
2. Róża św. Krzysztof
W poprzednim roku 2014 powstała
w naszej parafii grupa modlitewna "Rodzice modlą się za swoje dzieci"
. Obecnie mamy jedną pełną Różę, a następna zostaje sukcesywnie uzupełniana.
Pierwsza grupa jest pod wezwaniem Św. Józefa, druga pod wezwaniem Św.
Krzysztofa. Zachęcam
wszystkich rodziców do włączenia się w modlitwę za swoje dzieci.
Poni
żej
publikuję to, czego wymaga się od nas oraz sens takiej właśnie grupy
modlitewnej.
Co zrobi
ć?
1.
Zadeklarować
się, że będzie się odmawiało jedną, wyznaczoną dziesiątkę różańca dziennie
(Ojcze nasz, Zdrowaś... x10, Chwała ....) w intencji jw. dla własnych dzieci i
dzieci każdej z tych osób które uczestniczą w róży. - ma to być modlitwa z wiarą
- patrz List apostolski Ojca Św. Jana Pawła II "Rosarium Virginis Mariae".
Modlimy się u siebie w domu.
2. Po up
ływie
miesiąca następuje zmiana tajemnic różańcowych tj. przesuwamy się o 1 do przodu;
np. jeśli odmawiałem 1 radosną, to za miesiąc 2 radosną, a w kolejnym 3 -cią
itd., zgodnie z następstwem Różańca św. Osoba która odmawia 1. tajemnicę radosną
odmawia również początkowe modlitwy różańca tj. Wierzę w Boga..., Ojcze nasz ...
; 3 x Zdrowaś ... ( o wiarę, nadzieję i miłość) i Chwała Ojcu ... .
3. Zg
łosić
się do Ks. Proboszcza podając kto się będzie modlił, za kogo, i adres lub inny
sposób kontaktu np. telefon). Dbać o swój rozwój duchowy i mówić o tym dziele
innym, zachęcać innych do takiej właśnie formy modlitwy za dzieci.
Co uzyskujemy z powodu uczestnictwa w
takiej ró
ży?
1.
Dajemy najpiękniejszy
prezent naszym dzieciom - i to codziennie - wszystkie łaski związane z
odmawianiem różańca w róży (wiele, wiele łask) - pełniej wypełniamy 4
przykazanie.
2. Pewno
ść,
że zawsze, każdego dnia ktoś modli się za moje dzieci, nawet wtedy, gdy sam
zapomnę - jeśli nikt nie zapomni to codziennie za nasze dzieci odmówiony jest
cały różaniec!
3. Rozwój naszej
osobistej modlitwy, cz
ęsto
też rodzice podejmują wspólnie modlitwę za dzieci, jest to okazja do rozpoczęcia
wspólnej modlitwy w rodzinie.



Tabela świąt ruchomych
Rok Pański |
Nie-
dziele |
Dni pow-
szednie |
Popielec |
Wielka-
noc |
Wniebo-
wstąpienie |
Pięćdzie-
siątnica |
Boże Ciało |
Tygodnie zwykłe |
I Niedziela Adwentu |
przed Popielcem |
po Pięćdziesiątnicy |
do dnia |
tygodni |
do dnia |
od tygodnia |
1990 |
A |
II |
28 II |
15 IV |
24 V |
3 VI |
14 VI |
27 II |
8 |
4 VI |
9 |
2 XII |
1991 |
B |
I |
13 II |
31 III |
9 V |
19 V |
30 V |
12 II |
5 |
20 V |
7 |
1 XII |
1992 |
C |
II |
4 III |
19 IV |
28 V |
7 VI |
18 VI |
3 III |
8 |
8 VI |
10 |
29 XI |
1993 |
A |
I |
24 II |
11 IV |
20 V |
30 V |
10 VI |
23 II |
7 |
31 V |
9 |
28 XI |
1994 |
B |
II |
16 II |
3 IV |
12 V |
22 V |
2 VI |
15 II |
6 |
23 V |
8 |
27 XI |
1995 |
C |
I |
1 III |
16 IV |
25 V |
4 VI |
15 VI |
28 II |
8 |
5 VI |
9 |
3 XII |
1996 |
A |
II |
21 II |
7 IV |
16 V |
26 VI |
6 VI |
20 II |
7 |
27 V |
8 |
1 XII |
1997 |
B |
I |
12 II |
30 III |
8 V |
18 V |
29 V |
11 II |
5 |
19 V |
7 |
30 XI |
1998 |
C |
II |
25 II |
12 IV |
21 V |
31 V |
11 VI |
24 II |
7 |
1 VI |
9 |
29 XI |
1999 |
A |
I |
17 II |
4 IV |
13 V |
23 V |
3 VI |
16 II |
6 |
24 V |
8 |
28 XI |
2000 |
B |
II |
8 III |
23 IV |
1 VI |
11 VI |
22 VI |
7 III |
9 |
12 VI |
10 |
3 XII |
2001 |
C |
I |
28 II |
15 IV |
24 V |
31 V |
14 VI |
27 II |
7 |
1 VI |
9 |
2 XII |
2002 |
A |
II |
13 II |
31 III |
9 V |
19 V |
30 V |
12 II |
5 |
20 V |
7 |
1 XII |
2003 |
B |
I |
5 III |
20 IV |
29 V |
8 VI |
19 VI |
4 III |
8 |
9 VI |
10 |
30 XI |
2004 |
C |
II |
25 II |
11 IV |
23 V |
30 V |
10 VI |
24 II |
7 |
31 VI |
9 |
28 XI |
2005 |
A |
I |
9 II |
27 III |
8 V |
15 V |
26 V |
8 II |
5 |
16 V |
7 |
27 XI |
2006 |
B |
II |
1 III |
16 IV |
28 V |
4 VI |
15 VI |
28 II |
8 |
5 VI |
9 |
3 XII |
2007 |
C |
I |
21 II |
8 IV |
20 V |
27 V |
7 VI |
20 II |
7 |
28 V |
8 |
2 XII |
2008 |
A |
II |
6 II |
23 III |
4 V |
11 V |
22 V |
5 II |
4 |
12 V |
6 |
30 XI |
2009 |
B |
I |
25 II |
12 IV |
24 V |
31 V |
11 VI |
24 II |
7 |
1 VI |
9 |
29 XI |
2010 |
C |
II |
17 II |
4 IV |
16 V |
23 V |
3 VI |
16 II |
6 |
24 V |
8 |
28 XI |
2011 |
A |
I |
9 III |
24 IV |
5 VI |
12 VI |
23 VI |
8 III |
9 |
13 VI |
11 |
27 XI |
2012 |
B |
II |
22 II |
8 IV |
20 V |
27 V |
7 VI |
21 II |
7 |
28 V |
8 |
2 XII |
2013 |
C |
I |
13 II |
31III |
12 V |
19 V |
30 V |
12 II |
5 |
20 V |
7 |
1 XII |
2014 |
A |
II |
5 III |
20 IV |
1 VI |
8 VI |
19 VI |
4 III |
8 |
9 VI |
10 |
30 XI |
2015 |
B |
I |
18 II |
5 IV |
17 V |
24 V |
4 VI |
17 II |
6 |
25 V |
8 |
29 XI |
2016 |
C |
II |
10 II |
27 III |
8 V |
15 V |
26 V |
9 II |
5 |
16 V |
7 |
27 XI |
2017 |
A |
I |
1 III |
16 IV |
28 V |
4 VI |
15 VI |
28 II |
8 |
5 VI |
9 |
3 XII |
2018 |
B |
II |
14 II |
1 IV |
13 V |
20 V |
31 V |
13 II |
6 |
21 V |
7 |
2 XII |
2019 |
C |
I |
6 III |
21 IV |
2 VI |
9 VI |
20 VI |
5 III |
8 |
10 VI |
10 |
1 XII |
2020 |
A |
II |
26 II |
12 IV |
24 V |
31 V |
11 VI |
25 II |
7 |
1 VI |
9 |
29 XI |
2021 |
B |
I |
17 II |
4 IV |
13 V |
23 V |
3 VI |
16 II |
6 |
25 V |
8 |
28 XI |
2022 |
C |
II |
2 III |
17 IV |
26 V |
5 VI |
16 VI |
1 III |
8 |
6 VI |
10 |
27 XI |
2023 |
A |
I |
22 II |
9 IV |
18 V |
28 V |
8 VI |
21 II |
7 |
29 V |
8 |
3 XII |
2024 |
B |
II |
14 II |
31 III |
9 V |
19 V |
30 V |
13 II |
5 |
20 V |
7 |
1 XII |
2025 |
C |
I |
5 III |
20 IV |
29 V |
8 VI |
19 VI |
4 III |
8 |
9 VI |
10 |
30 XI |
2026 |
A |
II |
18 II |
5 IV |
14 V |
24 V |
4 VI |
17 II |
6 |
25 V |
8 |
29 XI |
2027 |
B |
I |
10 II |
28 III |
6 V |
16 V |
27 V |
9 II |
5 |
17 V |
7 |
28 XI |
2028 |
C |
II |
1 III |
16 IV |
25 V |
4 VI |
15 VI |
29 II |
8 |
5 VI |
9 |
3 XII |
2029 |
A |
I |
14 II |
1 IV |
10 V |
20 V |
31 V |
13 II |
6 |
21 V |
7 |
2 XII |
2030 |
B |
II |
6 III |
21 IV |
30 V |
9 VI |
20 VI |
5 III |
8 |
10 VI |
10 |
1 XII |
Przy udzielaniu
sakramentów świętych.
Chrzest
święty
Chrzest należy wcześniej zgłosić w kancelarii parafialnej
przedstawiając akt urodzenia z USC oraz dane personalne i adresy chrzestnych.
Według przepisów prawa kościelnego rodzicami chrzestnymi mogą być
praktykujący katolicy tzn.:
- wystarczająco dojrzali do pełnienia tej
godności (minimum 16 lat),
- którzy przyjęli sakrament bierzmowania,
-
którym prawo kościelne nie zabrania pełnienia zadań chrzestnego (np. nie może
być chrzestnym osoba żyjąca w niesakramentalnym związku małżeńskim),
- którzy
przedłożą zaświadczenie swojego proboszcza, jeśli mieszkają poza terenem naszej
parafii.
Rodzice i chrzestni zobowiązani są do udziału w nauce przed chrzcielnej.
Sakrament
bierzmowania
Jest to sakrament dojrzałości
chrześcijańskiej. Przygotowanie odbywa się w parafii miejsca zamieszkania dla
klasy III gimnazjum i tych, którzy pragną przyjąć ten sakrament
a jeszcze go nie
przyjęli.
Namaszczenie
chorych
Jest to sakrament uzdrowienia,
daje siłę i ulgę w cierpieniu. Nie jest więc zarezerwowany dla umierających.
Dlatego należy w porę wezwać kapłana uzgadniając porę. Jeśli ma być udzielona
Komunia Święta, to prosimy o odpowiednie przygotowanie miejsca (stół biały,
obrus, świece, wodę i sól). W wypadku dłuższej choroby, lub starszego wieku,
który utrudnia dotarcie do kościoła, można poprosić o regularne przyjmowanie
Eucharystii w Pierwsze Piątki miesiąca. Zgłoszenia w zakrystii lub kancelarii
parafialnej.
Małżeństwo
Narzeczeni, którzy mają zamiar
zawrzeć sakramentalny związek małżeński powinni zgłosić się do kancelarii
parafialnej na trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu.
W
kancelarii należy przedłożyć:
- dowód osobisty
- metrykę chrztu świętego (nie starsza
niż 6 miesięcy)
- stosowne dokumenty z USC, jeśli planowany jest ślub
konkordatowy (UWAGA! ważne 3 miesiące) i jeśli nie zawarli cywilnego
związku
- świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły
ponadpodstawowej
Nowożeńcy mają obowiązek udziału w naukach
przedślubnych.
Pogrzeb
Można zgłosić u Proboszcza w
kancelarii parafialnej o każdej porze.
Należy przynieść:
- akt zgonu
potwierdzony przez USC miejsca zgonu
- zaświadczenie o zaopatrzeniu w
sakramenty św
- jeżeli miejsce pod grób było rezerwowane i opłacone,
przedstawić odpowiednie zaświadczenie.
Mając zgodę parafii udać się do
zarządcy cmentarza, który jest odpowiedzialny za przygotowanie grobu (Gerard
Piętka - Żerdziny). Gdy postawiony jest nowy nagrobek, należy skontaktować się z
kamieniarzem, który go stawiał, aby nagrobek fachowo rozebrał.
Pogrzeb spoza
parafii wymaga przekazu proboszcza miejsca zamieszkania zmarłego.