Parafia p.w. Św. Józefa

Racibórz - Ocice

  

  POWRÓT

 

  
 

 

1/ Przygotujmy się do czasu świątecznego i naszego spotkania z Chrystusem przez udział w mszach świętych roratnich, trzeźwość, dobre uczynki i spowiedź świętą. Zachęcam dzieci i dorosłych do uczestnictwa we Mszach świętych roratnich.

2/ Spowiedź święta:

a) przed pierwszym piątkiem miesiąca grudnia:

I. Rano od godz. 6.30 do godz. 7.00:

- w poniedziałek 2 grudnia;

- wtorek 3 grudnia;

- czwartek 5 grudnia;

- piątek 6 grudnia.

II. Wieczorem od godz. 17.30 - 18.00:

- piątek 6 grudnia.

- pierwszą sobotę grudnia 7 grudnia.

b) przed świętami Bożego Narodzenia:

I. Spowiedź święta dla dzieci i młodzieży przed Świętami Bożego Narodzenia:

- 18 grudnia w środę:

godz. 16.00 klasa IV i V;

godz. 16.30 klasa VI i VII;

godz. 17.45 klasa VIII.

II. Spowiedź święta dla dorosłych przed Świętami Bożego Narodzenia:

- 19 grudzień w czwartek - od godz. 6.30 do godz. 7.00;

- 20 grudzień w piątek - od godz. 6.30 do godz. 7.00 i od godz. 16.00 do godz. 18.00;

- 21 grudzień w sobotę - od godz. 6.30 do godz. 7.00 i od godz. 16.00 do godz. 18.00;

- 22 grudzień w niedzielę - od godz. 12.00 do godz. 13.00;

- 23 grudzień w poniedziałek - od godz. 6.30 do godz. 7.00 o od godz. 16.00 do godz. 18.00;

- 24 grudzień we wtorek - od godz. 6.30 - do godz. 7.00 i od godz. 15.00 - do godz. 16.00.

3/ Za ofiarowane choinki do żłóbka, już teraz za nie serdecznie dziękujemy. Bóg zapłać.

4/ Z tyłu kościoła, przed i po niedzielnych mszach świętych, od 1 grudnia można będzie nabyć świece otrzymane z Caritas Diecezji Opolskiej i opłatki na stół wigilijny, kalendarze na rok 2025 oraz kartki świąteczne zrobione przez nasze Dzieci Maryi.

5/ Spotkania katechetyczne w miesiącu grudniu dla młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania

Zmiana spotkań !

Spotkania katechetyczne w miesiącu grudniu dla młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania w czwartek 9 grudnia, a nie w piątek:

       18.45 - spotkanie katechetyczne z kandydatami do sakramentu bierzmowania z kl. VI i VII. (po Mszy św. roratniej).
        Pisemne sprawdzenie wiadomości z przykazań.

19.15 - spotkanie katechetyczne z kandydatami do sakramentu bierzmowania z kl. VIII. Pisemne sprawdzenie wiadomości z przykazań.

 

6/ Zapraszam na Pasterkę - do uczestnictwa we Mszy świętej w Boże Narodzenie o północy. Będziemy modlić się za całą naszą wspólnotę parafialną.

7/ W miesiącu grudniu kolekty i zbiórki:

- w sobotę 30 listopada i 1 grudnia w niedzielę - kolekta na Seminarium Duchowne i inne instytucje diecezjalne.

- w sobotę 7 grudnia wieczorem i 8 grudnia w niedzielę - na prośbę Episkopatu Polski - zbiórka przed kościołem na potrzeby Kościoła na Wschodzie.

- w Boże Narodzenie o północy - kolekta na Dom Samotnej Matki i Dziecka w Opolu „Fundusz Obrony Życia”.

- w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia - 26 grudnia - kolekta na Wydział Teologiczny w Opolu.

- w sobotę 28 grudnia wieczorem i 29 grudnia w niedzielę – przed kościołem grudniowa zbiórka na pokrycie kosztów dmuchawy organów i systemu włączania.

8/ W drugi dzień Świąt Narodzenia Pańskiego 26 grudnia o godzinie 12.00 do chorych, którzy pragną przyjąć Komunię świętą pójdą nasi Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej. Proszę o zgłoszenie tych chorych w zakrystii.

9/ Składam serdeczne BÓG ZAPŁAĆ wszystkim parafianom, którzy dotychczas, złożyli ofiary na remont naszej świątyni, a wszystkich, którzy tego jeszcze nie uczynili, proszę o zrozumienie i złożenie swego daru serca jeszcze w tym roku.

Bank Spółdzielczy - oddział Racibórz Nr 34 8475 0006 2001 0009 9307 0001

10/ W miesiącu grudniu w czwartki o godz. 20.30, w tym miesiącu będzie to dnia 5 oraz 12 grudnia (za wyjątkiem czwartku przedświątecznego tj. 19 grudnia oraz czwartku 26 grudnia drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia), kontynuujemy wspólną modlitwę różańcową zakończoną Apelem Jasnogórskim. Intencje różańca są podane poniżej.

11/ Adoracja Najświętszego Sakramentu w piątek 6 oraz 13 grudnia od 18.30 do 21.00 ! Zachęcam do udziału w adoracji !!!

12/ Kancelaria nie będzie czynna 18 grudnia (środa) oraz 21 grudnia (sobota), a także przez cały miesiąc styczeń w związku z odwiedzinami kolędowymi.

17/ Zapraszamy do składania darów rzeczowych do kosza w miejscowych sklepach na Ocicach do soboty 14 grudnia, aby można było je rozdać potrzebującym naszej parafii na święta Bożego Narodzenia.

18/ Intencje Ofiary Chrystusa - Msze święte na rok 2025 - można zamawiać w zakrystii po Mszach świętych lub w kancelarii parafialnej.

18 grudnia o godz. 17.00 (środa) Msza Święta za Rodziny naszej parafii, szczególnie Rodziny przyjmujące Obraz Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej.
Zapraszam na Mszę św. w Waszej intencji !

Msza św. w intencji dzieci w święto Młodzianków - 28 grudnia w sobotę o godz. 9.00 z adoracją przy stajence!

I CZWARTEK MIESIĄCA - 5 grudzień - 20.30 - wspólna modlitwa różańcowa o powołania kapłańskie i zakonne i całe nasze prezbiterium opolskie. Modlitwa zakończona Apelem Jasnogórskim.

 

II CZWARTEK MIESIĄCA - 12 grudzień - 20.30 - wspólna modlitwa różańcowa w intencji Księdza Prałata Bernarda Gade, aby ten którego Bóg zaszczycił w ziemskim życiu świętym posłannictwem radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Modlitwa zakończona Apelem Jasnogórskim.

 

 

 

 

 

Remont placu kościelnego

Drodzy Parafianie,

Uprzejmie informujemy, że przystąpiliśmy do realizacji ostatniego etapu prac związanych z remontem naszego kościoła i jego otoczenia
 pn. „Remont opaski wokół kościoła pw. św. Józefa”.

Realizacja zadania jest możliwa ze względu na pozyskanie środków finansowych z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków - Polski Ład
w wysokości 120 000,- zł, które prowadzone są zgodnie z pozwoleniem i nadzorem Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach.

Wykonawcą zadania jest firma BRUKARSTWO TRACT Jerzy Wyrobek z Raciborza wyłoniona w trybie udzielania zamówień
 w procedurze zapytania ofertowego.

Dofinansowanie obejmuje następujące prace:

- remont opaski wokół kościoła z odtworzeniem poziomu gruntu ze spadkiem od ściany budynku,
- wykonanie odwodnienia,
- remont nawierzchni placu kościelnego w części bezpośrednio przylegającej do schodów wejściowych - głównych.

Zdając sobie sprawę z konieczność dokończenia rozpoczętych prac, mając na uwadze ciągle rosnące ceny materiałów budowlanych,
potencjalne trudności z późniejszym doborem tego samego materiału, znalezieniem wykonawcy
oraz całościowy wygląd placu kościelnego – podjęliśmy decyzję o przeprowadzeniu remontu całej nawierzchni placu i wyłożeniu go nową kostką.

Stąd też prośba Drodzy Parafianie - o wsparcie finansowe dla prac przy kontynuacji remontu nawierzchni placu kościelnego.
Czy to poprzez wpłaty na konto remontowe, czy bezpośrednio do kosza przed kościołem podczas zbiórek na ten cel przeznaczonych
w ostatnią niedzielę miesiąca, którą rozpoczniemy od miesiąca stycznia 2025 roku.

Serdecznie dziękujemy za Wasze dotychczasowe wsparcie i zaangażowanie w finansowaniu wszystkich prac remontowych naszego kościoła,
czego namacalnym dowodem jest zakres prac już wykonanych.
Z Waszą Pomocą, drodzy Parafianie, możemy dokonać uwieńczenia kompleksowego remontu kościoła i jego otoczenia.

Dziękujemy również wykonawcy firmie BRUKARSTWO TRACT Jerzego Wyrobek z Raciborza za możliwość spłaty należności w wysokości 56 000,- zł w ratach.

Parafialna Rada Ekonomiczna


 

Śladami historii i tradycji w naszej parafii - Kapliczka Św. Jana Nepomucena na Wiejskiej.

Każdy z nas choć raz ją widział, jedni mijają ją w codziennej drodze do szkoły, pracy inni czasem podczas przejażdżki rowerem lub w trakcie niedzielnego spaceru a jeszcze inni podczas corocznej parafialnej majowej procesji – lecz skąd ona się tutaj wzięła?

Kapliczka Św. Jana Nepomucena, znajdująca się na ul. Wiejskiej, jest nie tylko pięknym elementem krajobrazu naszej parafii, ale również świadectwem bogatej historii i lokalnych tradycji. Została poświęcona 5 lipca 1868 roku przez ks. Izydora Zawadzkiego, ówczesnego proboszcza Janowic. To wydarzenie było bardzo ważnym elementem ponieważ dało podwaliny pod pierwsze wspólnoty parafialne w okolicy. Warto przypomnieć, że Ocice Górne nie były częścią miasta Racibórz, jak ma to miejsce dzisiaj, a data jej poświęcenia stanowiła istotne i doniosłe wydarzenie.

Patronem kapliczki nie przez przypadek został Św. Jan Nepomucen, jest to postać niezwykle ważna w tradycji katolickiej. Żył na przełomie XIV i XV wieku i był kapłanem w Pradze.

W legendzie opisuje się go jako obrońcę tajemnicy spowiedzi, który poniósł śmierć z rąk króla Wacława IV za odmowę zdradzenia tajemnic sakramentu. Jego męczeńska śmierć uczyniła go patronem spowiedników oraz osób, które chcą dochować tajemnicy.

Czczony jest nie tylko jako święty, ale także jako opiekun mostów, rzek i wszelkich niebezpieczeństw związanych z wodą i podróżą. Jego wizerunki często można spotkać na skrzyżowaniu dróg, w polach i ważnych dawniej ciągach komunikacyjnych. Nie bez powodu nazywany jest patronem bezpieczeństwa. Mieszkańcy wierzyli, że modlitwa do niego przed wyruszeniem w drogę zapewni im bezpieczeństwo, szczególnie w trudnych warunkach.

Kapliczki przy drogach miały również inne zadania. Manifestowały wiarę i jednocześnie tworzenie miejsca, gdzie można było zatrzymać się na chwilę modlitwy i refleksji czy spotkania. Symbolizowały ochronę przed różnymi zagrożeniami, takimi jak wypadki czy zjawiska nadprzyrodzone. Ich obecność miała zapewniać błogosławieństwo dla podróżujących. Natomiast w historycznym kontekście: w przeszłości, w czasach, gdy podróże były niebezpieczne i niewygodne, takie kapliczki stanowiły ważny punkt orientacyjny, a ich obecność przy drogach była znakiem dbałości o lokalnych mieszkańców.

Wracając do kapliczki na Wiejskiej warto również zwrócić uwagę na jej dzwon. Ufundowany on został przez Paul Wuthe, właściciela majątku ocickiego. Dzwon ten, przez wiele lat, nawoływał na Anioł Pański, sygnalizował o śmierci któregoś z mieszkańców- odprowadzał jego duszę jak i obwieszczał niebezpieczeństwo (np. pożar). Jego dźwięk był nie tylko sygnałem do modlitwy, ale także znakiem wspólnoty i jedności lokalnej.

Obecnie kapliczka wymaga remontu, a nad jej stanem czuwa raciborski konserwator zabytków. Prace konserwatorskie są niezwykle istotne, by zachować ten cenny obiekt i przywrócić mu dawny blask.

Remont ma na celu zachowanie oryginalnych elementów, takich jak drewniane drzwi i okna, które powinny zostać odnowione, a nie wymieniane na PCV. Istotne jest także zapewnienie naturalnej wentylacji wnętrza kapliczki. Wśród zaleceń Konserwatora znajduje się m.in. przegląd rynien, wymiana uszkodzonych elementów dachu oraz zabezpieczenie drewna przed szkodnikami. Ważne aby tynki były odnawiane w sposób zgodny z ich pierwotnym wyglądem, a elewacja malowana farbami mineralnymi.

Każdy z nas może włączyć się w działania na rzecz kapliczki, dbając o jej przyszłość i kontynuując tradycje, które łączą ocickie pokolenia.

Zachęcamy wszystkich do odwiedzenia kapliczki i refleksji nad jej znaczeniem dla naszej wspólnoty. Niech będzie to miejsce, w którym wspólnie modlimy się o opiekę św. Jana Nepomucena i o to, by nasza lokalna historia trwała nadal.

                                                              Komitet ds. remontu:

Agnieszka Pradela |
Dorota Kurpiela
Małgorzata Herber
Jan Przybyła
Ks. Krystian Hampel

Swe ofiary można oczywiście nadal wpłacać też na konto inwestycyjno - remontowe naszej parafii: Parafia Rzymskokatolicka Św. Józefa

Bank Spółdzielczy w Raciborzu   nr konta: 34 8475 0006 2001 0009 9307 0001

Parafia posiada również konto, z którego opłaca wszystkie zobowiązania związane z bieżącym jej funkcjonowaniem, a także kolekty diecezjalne i inne zbiórki, do których odprowadzenia jest zobowiązana:  Bank PKO BP O/Opole nr konta: 12 1020 3668 0000 5102 0341 3523

Drodzy parafianie, mam świadomość, że tylko dzięki łaskawości i woli Bożej, a także Waszej ofiarności parafia nasza może funkcjonować i realizować powzięte zobowiązania. Dlatego tak cenny jest dla naszego kościoła parafialnego Wasz w nim udział zarówno w wymiarze duchowym, jak i materialnym.

  

IZBA PAMIĘCI KS. PRAŁATA BERNARDA GADE

ZNAJDUJE SIĘ ZA KOŚCIOŁEM

OTWARTA W NIEDZIELE OD 7.00 DO 15.30, W TYGODNIU PO TELEFONICZNYM WCZEŚNIEJSZYM ZGŁOSZENIU :

696853129 - Pani Danuta

690675391 lub 32/4158373 - ksiądz proboszcz

 

I. Duszpasterstwo Młodych Ławka przygotowuje wyjazd na Europejskie Spotkanie Młodych w Tallinie w Estonii, na które zaprasza młodzież oraz studentów wieku 18 - 35 lat. ESM organizują bracia z Taize. Wyjazd do Tallina odbędzie się w dniach od 27 grudnia 2024 r. do 2 stycznia 2025 r. Koszt uczestnictwa wynosić będzie maksymalnie 350 zł + 80€ (cena w złotówkach może być niższa, w zależności od ilości zapisanych osób). Więcej informacji o wydarzeniu znajduje się w mediach społecznościowych Duszpasterstwa (Facebooku i Instagramie dmlawka) oraz na stronie internetowej www.lawka.org, na której trwają zapisy na listę rezerwową na to wydarzenie.

II. Biskup opolski Andrzej Czaja bardzo serdecznie zaprasza do udziału w Diecezjalnej Pielgrzymce do Rzymu w Roku Świętym, która odbędzie się w terminie 18-22 maja 2025 r. Pielgrzymom towarzyszyć będą bp Rudolf Pierskała i bp Waldemar Musioł. W programie: Msze św. pod przewodnictwem księży biskupów, nawiedzenie czterech bazylik większych, modlitwa przy grobach papieży oraz przejście przez Drzwi Święte, zwiedzanie Rzymu (na trasie zwiedzania np. bazylika i plac św. Piotra, groby papieskie, bazylika św. Jana na Lateranie, Baptysterium i Święte Schody, bazylika Santa Maria Maggiore, bazylika św. Pawła za Murami, Koloseum, Forum Romanum, Kapitol, Pomnik Ojczyzny przy Placu Weneckim, Panteon, Fontanna di Trevi, Plac Navona z fontanną Quatro Fiumi). Koszt: 2000 zł i 430 € (zaliczka 1000 zł) oraz 100 € płatne u pilota (bilety wstępów, metro, przewodnik lokalny, podatek klimatyczny itp.). Szczegółowe informacje oraz zapisy w Wydziale Duszpasterskim: osobiście, telefonicznie 77 44 32 130 lub mailowo wd@diecezja.opole.pl

 

 

Bóg zapłać za wspólną modlitwę dziękczynną dożynkową, za złożone ofiary, koronę dożynkową, ofiarowane płody rolne,
za nasz „mały festyn parafialny”, z którego dochód w wysokości 3 350,00 zł przekażemy na pomoc dla poszkodowanych podczas powodzi.

W dniu wczorajszym w sobotę 27 października br. wszystkie złożone przez Was dary materialne wraz z otrzymanymi wcześniej
środkami czystości z firmy Henkel zostały zawiezione poszkodowanym w sołectwie Głębocko
należącym do parafii w Żelaznej w dekanacie Grodków.

Bóg zapłać Wam wszysikim, którzy w ubiegłym tygodniu złożyliście swoje dary dla osób poszkodowanych podczas ostatniej powodzi,
Panu Marcinowi, który te dary zawiózł własnym środkiem transportu oraz osobom, które pomogły przy ich załadunku.

 

 

 

 

Terminarz uroczystości I Komunii Świętej i Rocznicy I Komunii Świętej w latach 2025 – 2027

ROK

2025

2026

2027

I Komunia Święta

18maja

godz. 9.30

24maja

godz. 9.30

23maja

godz. 9.30

Rocznica I Komunii Świętej

25maja

godz. 9.30

31maja

godz. 9.30

30maja

godz. 9.30

 

 

 

W poszczególne czwartki miesiąca chcemy ofiarować naszą modlitwę Bogu
przez wstawiennictwo Matki Bożej w konkretnych intencjach. I tak:

I CZWARTEK MIESIĄCA - 20.30 wspólna modlitwa różańcowa o powołania kapłańskie i zakonne i całe nasze prezbiterium opolskie.
 Modlitwa zakończona Apelem Jasnogórskim.

II CZWARTEK MIESIĄCA - 20.30 wspólna modlitwa różańcowa w intencji Księdza Prałata Bernarda Gade, aby ten którego Bóg zaszczycił
w ziemskim życiu świętym posłannictwem radował się wiecznie w niebieskiej chwale.
Modlitwa zakończona Apelem Jasnogórskim.

III CZWARTEK MIESIĄCA - 20.30 wspólna modlitwa różańcowa za rodziny naszej parafii, zwłaszcza dzieci i młode pokolenie
o łaskę wiary i trwania przy w Chrystusowym Kościele.
Modlitwa zakończona Apelem Jasnogórskim.

IV CZWARTEK MIESIĄCA - 20.30 wspólna modlitwa różańcowa w intencji zmarłych z naszych rodzin o dar nieba,
za dusze w czyśćcu, a dla nas o pokój na świecie.
Modlitwa zakończona Apelem Jasnogórskim.

 

Kancelaria czynna:

środa: 15.00 - 16.30; sobota: 10.00 -11.00.

 

Zbiórka odpadów świec woskowych ! Odpady świec woskowych różnych kolorów można
składać do specjalnego pojemnika znajdującego się pod chórem kościoła.

 



                                                                                                                                                                                                                                                           Racibórz, dnia 08.10.2024 r.

          INFORMACJA O WYBORZE NAJKORZYSTNIEJSZEJ OFERTY

 Dotyczy: wyboru najkorzystniejszej oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Remont opaski wokół kościoła pw. św. Józefa”

 
Informuję, że w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie w/w zadania, jako najkorzystniejsza została wybrana oferta złożona przez:

BRUKARSTWO TRACT Jerzy Wyrobek
ul. Myśliwska 11

47-400 Racibórz

za cenę: 120 345,81 zł brutto

 

Uzasadnienie wyboru:

Oferta z najniższą ceną brutto. Oferta spełnia wymagania Zamawiającego.

W postępowaniu złożono 1 ofertę.

Jednocześnie informuję, że w/w postępowaniu ofertę złożyła firma z następującą ceną:
 

    Wykaz złożonych ofert:

Nr

oferty

Nazwa i adres Wykonawcy

Cena ofertowa brutto

1.

BRUKARSTWO TRACT Jerzy Wyrobek
ul. Myśliwska 11

47-400 Racibórz

120 345,81 zł

                                                                                                                                              

                                           Proboszcz Parafii Świętego Józefa

                                       ks. Krystian Hampel
 

                                                                          
                                                                                                 Racibórz, dnia 07.10.2024 r.

 

INFORMACJA Z OTWARCIA OFERT
 na realizację zadania "Remont opaski wokół kościoła pw. św. Józefa"

                                                                                                                                     

Wykaz złożonych ofert:

Nr

oferty

Nazwa i adres Wykonawcy

Cena ofertowa brutto

1.

 BRUKARSTWO TRACT Jerzy Wyrobek
47-400 Racibórz ul. Myśliwska 11

120 345,81 zł

  •                            Proboszcz Parafii Świętego Józefa
  •                    ks. Krystian Hampel
    •

     

                                                                                                                                                                         

                                                                                                                                                Racibórz, dnia 06.09.2024 r.

    Parafia Rzymskokatolicka św. Józefa w Raciborzu zaprasza do złożenia ofert
    na realizację zadania "Remont opaski wokół kościoła pw. św. Józefa"

    Dokumenty do pobrania w linku poniżej.

    Z dokumentacją projektową można zapoznać się w kancelarii parafialnej.

     DOKUMENTACJA DO ZŁOŻENIA OFERT NA REALIZACJĘ ZADANIA ''REMONT OPASKI WOKÓŁ KOŚCIOŁA PW. ŚW. JÓZEFA" W RACIBORZU
     

     

     

     

     

    STANDARDY OCHRONY DZIECI

    W DUSZPASTERSTWIE PARAFIALNYM

    DIECEZJA OPOLSKA

     

     

    Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże (Mk 10,14)

     

    W parafii

    RZYMSKOKATOLICKA PARAFIA ŚW. JÓZEFA - RACIBÓRZ

    _________________________________________________________________

    pełna nazwa parafii i miejscowości

    zostały przyjęte standardy ochrony dzieci.

    Niniejszy dokument stanowi realizację obowiązku prawnego dotyczącego wprowadzenia we wszystkich instytucjach, w których przebywają dzieci, standardów ich ochrony przed krzywdzeniem
    (ustawa z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opieku    ń    czy oraz niektórych innych ustaw – Dz.U. 2023 poz. 1606).

    Kościół przyjmuje i wdraża w swoich placówkach zasady ochrony dzieci przed przemocą. To zaangażowanie nie jest przypadkowe. Przez nie Kościół realizuje misję powierzoną mu przez Pana Jezusa,
    aby nie zgin    ęło żadne z tych najmniejszych (Mt 18,10). W oparciu o tę ewangeliczną misję uznaje, że dobro dziecka jest najważniejsze. Ludzie Kościoła przyjmują nie tylko ustawę,
    lecz przede wszystkim moraln    ą odpowiedzialność za ochronę i promowanie dobra wszystkich dzieci oraz zobowiązują się dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić bezpieczne środowisko,
    w którym dzieci s    ą szanowane i doceniane. Niedopuszczalne jest bowiem stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Wszyscy jesteśmy więc zobowiązani do uczenia się
    rozpoznawania tych, którzy potrzebuj    ą pomocy i wsparcia oraz bezzwłocznego podejmowania działań w przypadku podejrzeń lub ujawnienia okoliczności, które mogą wskazywać, że dziecku zagraża
    lub dzieje si    ę krzywda. Kościół działa sprawnie i zgodnie z procedurami, aby zapewnić dzieciom skuteczną pomoc i wsparcie na jak najwcześniejszym etapie. Posiadając odpowiednią wiedzę
    i maj    ąc świadomość zagrożeń, Kościół może w odpowiedni sposób zapobiec krzywdzie i skutecznie ochronić przed nią     dzieci oraz osoby bezbronne.

    Parafia jako podstawowa komórka instytucjonalna Kościoła, wyróżnia się specyficznymi obszarami działania. Odprawiane są w niej liczne nabożeństwa
    i uroczysto    ści oraz sprawowane są sakramenty. W parafii żegnamy naszych zmarłych. Odwiedziny chorych oraz wizyty duszpasterskie dają okazję do wglądu m.in.
    w sytuacj    ę rodzinną, materialną parafian, również w kontekście zauważenia krzywdy i przemocy, a co za tym idzie dają możliwość podjęcia odpowiednich kroków zapobiegawczych lub interwencji.
    W parafii funkcjonuj    ą różne grupy duszpasterskie obejmujące formację dzieci, odbywają się zbiórki mi.in. Liturgicznej Służby Ołtarza, Dzieci Maryi, wyjazdy parafialne z księdzem, np. pielgrzymki.
    Proboszcz oraz jego pomocnicy (ksi    ęża wikariusze, rezydenci) zazwyczaj towarzyszą     parafianom przez wiele lat ich rozwoju religijnego.

    To w parafii głównie toczy się życie sakramentalne wiernych. Rodzice w zaufaniu przyprowadzają swoje dzieci do parafii i oczekują, że będą tam one bezpieczne. Parafianie są osobami w różnym wieku,
    w r    ó    żnej sytuacji rodzinnej, zawodowej, a duszpasterze oraz osoby pracujące na rzecz parafii mają nierzadko wgląd w ich potrzeby oraz możliwość zaradzenia im. Z tego powodu standardy ochrony dzieci
    w obszarze parafialnym zosta    ły poszerzone o ochronę osób dorosłych i nie dotyczy to wyłącznie osób zależnych, bezbronnych, lecz wszystkich. Mają one za zadanie chronić przed wszelkiego rodzaju nadużyciami,
     przed krzywd    ą, przemocą, w tym przed wykorzystaniem seksualnym. Działają w obie strony – chronią     zarówno parafian, jak i osoby duchowne, pracowników i wolontariuszy parafii.

    Ten szeroki zakres działalności oraz wielość osób zaangażowanych w życie parafialne, mogących mieć dostęp do dzieci i młodzieży oraz posiadających wgląd w prywatne życie parafian,
    zobowi    ązuje nas do szczegółowego opracowania zasad ochronnych. Dokument zawierający standardy ochrony dzieci i osób bezbronnych w parafii aktualizowany jest co dwa lata.
    Ewaluacja dokumentu dokonywana jest w danej plac    ówce przez osob    ę odpowiedzialną za prewencję we współpracy z proboszczem i osobami wyznaczonymi przez proboszcza, a następnie konsultowana z osobami
    zaanga    żowanymi w duszpasterstwo parafialne. Następnie jest zatwierdzana przez osobę odpowiedzialną w diecezji za prewencję    .

    Wywiązując się z wymogów prawnych, a nade wszystko z wymogów moralnych płynących z ewangelicznej misji Kościoła w naszej parafii przyjmujemy następujące STANDARDY OCHRONY DZIECI.
    Wchodz    ą one w życie w dniu podpisania przez księ    dza proboszcza.

     

     

     

    __________________________ __________________________
    data podpis księdza proboszcza

    SŁOWNICZEK

    objaśnienie terminów

    Osoby, ich funkcje w Kościele

     

    biskup – biskup lub arcybiskup diecezjalny, ordynariusz ordynariatu i prałat Prałatury Personalnej Kościoła łacińskiego oraz hierarcha Kościołów wschodnich.

    duchowieństwo, kler – biskupi, księża i diakoni.

    kapłan – osoba, która spełnia w imieniu wspólnoty religijnej funkcje kultowe
    i religijne.

    ksiądz, prezbiter – duchowny chrześcijański posiadający święcenia kapłańskie.

    organizator wyjazdu – osoba/podmiot uprawniony do organizacji wyjazdu dzieci – parafie, wspólnoty religijne, szkoły i placówki, przedsiębiorcy podlegający ustawie o usługach turystycznych, osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki nieposiadające osobowości prawnej.

    osoba świecka – członek Kościoła katolickiego i personel Kościoła inny niż biskupi, księża, diakoni i osoby zakonne.

    osoby konsekrowane – osoby, które w sposób szczególny poświęcają życie Bogu. Łączy je konsekracja, która wiąże się ze złożeniem Bogu ślubów czystości oraz najczęściej również ubóstwa i posłuszeństwa, choć zależy to od formy życia konsekrowanego. Należą do nich członkowie stowarzyszeń zakonnych oraz świeckie osoby konsekrowane.

    personel kościelny – duchowny, osoba zakonna lub inna osoba zatrudniona przez Kościół na podstawie umowy, podwykonawstwa, dobrowolnie lub nieodpłatnie.

    proboszcz – mianowany przez biskupa duszpasterz i zarządca parafii.

    szafarz nadzwyczajny Komunii Świętej – osoba wyznaczona do udzielania Komunii Świętej, gdy zabraknie odpowiedniej liczby szafarzy zwyczajnych.

    wolontariusz – osoba, która na rzecz innych osób lub danej grupy społecznej, dobrowolnie i bezpłatnie świadczy pracę wykraczającą poza związki rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie. Określenie „bezpłatna” nie oznacza „bezinteresowna”, lecz „bez wynagrodzenia materialnego”.

    Organizacja posługi Kościoła

    diecezja – diecezja, archidiecezja, ordynariat lub prałatura personalna Kościoła łacińskiego i eparchia Kościoła wschodniego.

    duszpasterstwo pozaparafialne – duszpasterstwa, wspólnoty, grupy gromadzące młodych ludzi (młodzież licealna, studenci, młodzi dorośli), w tym wolontariaty, wakacyjne spotkania młodych (organizowane przez zakony, zgromadzenia zakonne, wspólnoty), festiwale młodzieżowe, rekolekcje wyjazdowe, wspólnoty różnych stanów, pielgrzymki piesze, pielgrzymki autokarowe, środowiska harcerskie. To dzieła, które mogą działać przy parafiach, ale mają struktury pozaparafialne.

    duszpasterstwo, w tym duszpasterstwo parafialne – sytuacja, w której jedna osoba jest odpowiedzialna za dobro drugiej lub za wspólnotę wyznaniową. Obejmuje celebrowanie liturgii, zapewnienie porad i wsparcia duchowego, edukację, poradnictwo, opiekę medyczną i pomoc w potrzebie. Wszelka praca polegająca na nadzorze lub wychowaniu dzieci jest dziełem duszpasterskim.

    klerykalizm – postawa wobec duchowieństwa/osoby zakonnej charakteryzująca się nadmiernym szacunkiem i przekonaniem o ich wyższości moralnej. Papież Franciszek powiedział, że ma to miejsce, gdy „duchowni czują się lepsi, [i kiedy] są daleko od ludu”. Może być „wspierany przez samych księży lub przez osoby świeckie”.

    parafia – określona wspólnota wiernych, utworzona na sposób stały w Kościele partykularnym, nad którą pasterską pieczę, pod władzą biskupa diecezjalnego, powierza się proboszczowi jako jej własnemu pasterzowi.

    Dzieci i osoby bezbronne

    dziecko – osoba poniżej 18. roku życia.

    dziecko wykorzystane seksualnie – każde dziecko w wieku bezwzględnej ochrony, jeśli osoba dojrzała seksualnie, czy to przez świadome działanie, czy też przez zaniedbywanie swoich społecznych obowiązków lub obowiązków wynikających ze specyficznej odpowiedzialności za dziecko, dopuszcza się zaangażowania dziecka w jakąkolwiek aktywność natury seksualnej, której intencją jest zaspokojenie osoby dorosłej (Standing Committee on Sexually Abused Children).

    małoletni – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła
    18 lat lub nie zawar    ła małżeństwa.

    nieletni – w rozumieniu prawa karnego osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia.

    opiekun – osoba sprawująca pieczę nad dzieckiem, uprawniona do reprezentacji dziecka oraz posiadająca władzę prawną do dbania o interesy osobiste
    i maj    ątkowe innej osoby (rodzic, rodzic zastępczy lub osoba uprawniona przez rodzica).

    osoba dorosła bezbronna zgodnie z art. 1 ust. 2 b Vos Estis Lux Mundi – każda osoba znajdująca się w stanie niepełnosprawności, upośledzeniu fizycznym lub psychicznym albo pozbawiona wolności osobistej, która w rzeczywistości, nawet sporadycznie, ogranicza ich zdolność zrozumienia, chęci lub przeciwstawienia się przestępstwu w inny sposób.

    wiek bezwzględnej ochrony – wiek niższy niż wiek zgody. Czynność seksualna
    z osob    ą w wieku ochronnym jest czynem zabronionym (wykorzystaniem seksualnym), a osoba dopuszczająca się jej i lub doprowadzająca do niej podlega odpowiedzialności karnej.
    W Polsce obecnie wynosi 15 lat.

    zgoda opiekuna – zgoda rodziców albo zgoda opiekuna, rodzica zastępczego lub opiekuna tymczasowego. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny (orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców).

    Różne formy przemocy

    bullying – znęcanie, zastraszanie, prześladowanie werbalne, społeczne, a także fizyczne.

    cyberprzemoc – wszelka przemoc z użyciem technologii informacyjnych
    i komunikacyjnych – komunikatorów, czatów, stron internetowych, mediów spo    łecznościowych, blogów, SMS-ów, MMS-ów. Może mieć formę wulgarnych wiadomości, obraźliwych komentarzy (hejt, trolling), rozpowszechniania zdjęć ukazujących dziecko w niekorzystnym świetle, zastraszania, śledzenia (cyberstalking), ujawniania tajemnic (outing) itp.

    gaslighting – przemoc psychiczna polegająca na manipulowania drugą osobą w taki sposób, że ofiara przemocy z czasem przestaje ufać swoim osądom, staje się zdezorientowana, zalękniona i traci zaufanie do swojej pamięci czy percepcji. Jeśli manipulacja jest stosowana stale i metodycznie, może w końcu doprowadzić do tego, że ofiara zacznie kwestionować swoje zdrowie psychiczne. W ten sposób manipulator przejmuje nad nią całkowitą kontrolę.

    grooming (wobec dorosłego) – zachowania mające na celu izolację osoby, uczynienie jej zależną, skłonną do zaufania i bardziej podatną na agresywne zachowanie.

    nadużycie – postępowanie lub czyn niezgodny z przyjętymi normami postępowania, a nadużywać oznacza użyć ponad miarę oraz wykorzystać coś
    w niew    łaściwy sposób lub w nadmiernym stopniu     (SJP).

    nadużycie władzy – nadużycie stanowiska, funkcji lub obowiązku w celu wykorzystania innej osoby. Może przybierać różne formy i obejmować sytuacje, w których dana osoba ma władzę nad inną osobą na mocy swojego związku (np. pracodawca i pracownik, nauczyciel i uczeń, trener i sportowiec, rodzic lub opiekun i dziecko, duchowny/osoba zakonna i parafianin)
    i wykorzystuje t    ę władzę na swoją korzyść.

    oskarżony – osoba, której postawiono zarzuty karne.

    osoba pokrzywdzona – osoba fizycznie lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo.

    osoby pokrzywdzone przemocą w rodzinie – osoby najbliższe, inne osoby pozostające w stałym lub przemijającym stosunku zależności od osoby stosującej przemoc.

    podtypy przemocy – przemoc fizyczna, znęcanie się emocjonalne/psychiczne, zaniedbanie, narażenie na przemoc w rodzinie, wykorzystywanie seksualne.

    pozwany – osoba, na którą złożono skargę.

    przemoc domowa – jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób, w szczególności narażające na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, naruszające godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym wolność seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (art. 2 Ustawy
    o przeciwdzia    łaniu przemocy w rodzinie).

    przemoc duchowa – odwoływanie się do przekonań religijnych i wiary osoby w celu wyrządzenia jej szkody. Może mieć negatywny wpływ na duchowość osoby poszkodowanej, zwłaszcza gdy dopuszcza się jej osoba posiadająca duchowy autorytet i zaufanie w Kościele.

    przemoc emocjonalna (dorośli) – powszechna forma przemocy mająca miejsce
    w bliskich zwi    ązkach. Przemoc emocjonalna jest definiowana jako molestowanie, które ma miejsce, gdy dana osoba jest poddawana zachowaniom lub działaniom mającym na celu jej kontrolowanie, z zamiarem wyrządzenia jej krzywdy emocjonalnej lub strachu, poprzez manipulację, izolację lub zastraszanie.

    przemoc fizyczna – przemoc, w wyniku której dziecko doznaje fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone.

    przemoc psychiczna i emocjonalna – przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja wobec dziecka, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania, są to m.in. niedostępność emocjonalna, zaniedbywanie emocjonalne, relacja z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i jego granic psychicznych.

    przemoc wobec dzieci – wszelkie formy złego traktowania fizycznego, emocjonalnego, wykorzystywania seksualnego, zaniedbania lub niedbałego traktowania, wyzysku komercyjnego lub innego, skutkujące rzeczywistą lub potencjalną szkodą dla zdrowia, przetrwania, rozwoju lub godności dziecka
    w kontek    ście relacji odpowiedzialności, zaufania lub siły.

    przemoc wobec osób starszych – pojedyncze lub powtarzające się działanie lub brak odpowiedniego działania, mające miejsce w jakimkolwiek związku, w którym oczekuje się zaufania, które powoduje krzywdę lub cierpienie starszej osoby.

    przestępca seksualny – osoba, która przyznała się do wykorzystania seksualnego lub której odpowiedzialność za wykorzystanie została orzeczona przez właściwy sąd i/lub procedurę kościelną.

    seksizm – uprzedzenie lub dyskryminacja ze względu na płeć.

    seksualizacja – proces, w wyniku którego wartociowanie drugiej osoby oraz siebie samego/siebie samej dokonywane jest przez pryzmat atrakcyjności seksualnej, uprzedmiotowienie osoby pod względem seksualnym lub narzucanie seksualności w niewłaściwy sposób (wg Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego).

    skarżący – każda osoba składająca skargę, która może zawierać zarzut, podejrzenie, obawę lub zgłoszenie naruszenia prawa.

    uwikłanie – każda relacja, w której ktoś doświadcza strachu, lęku, poczucia winy, poczucia krzywdy, frustracji, poniżenia, zniewolenia, zależności, dominacji, niemożności bycia sobą, nieszczerości, braku autentyczności, przemocy emocjonalnej, fizycznej, seksualnej czy ekonomicznej.

    zaniedbanie (wobec osoby dorosłej) – niezapewnienie przez opiekuna środków niezbędnych do życia osobie, którą się opiekuje.

    Przestępstwa motywowane seksualnie

    przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności (art. 197-205 k.k.) – zgwałcenie (art. 197), wykorzystanie seksualne osoby bezradnej lub niepoczytalnej (art. 198), seksualne wykorzystanie zależności (art. 199), seksualne wykorzystanie dziecka (art. 200), uwodzenie dziecka poniżej lat 15
    z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej (art. 200a), propagowanie pedofilii (art. 200b), kazirodztwo (art. 201), pornografia (art. 202), zmuszanie do prostytucji (art. 203), czerpanie zysku
    z cudzego nierz    ądu (art. 204).

    przestępstwo kanoniczne wykorzystania seksualnego (wg Kodeksu Prawa Kanonicznego) – kanoniczne przestępstwa wykorzystywania seksualnego popełniane przez duchownych lub osoby konsekrowane, którymi są: zmuszanie kogoś, za pomocą przemocy, groźby lub nadużycia władzy, do wykonywania lub poddawania się czynnościom seksualnym; wykonywanie czynności seksualnych z dzieckiem lub osobą bezbronną; produkcję, wystawianie, posiadanie lub dystrybucję, w tym drogą elektroniczną, pornografii z udziałem dzieci, a także werbowanie lub nakłanianie dziecka lub osoby bezbronnej do udziału w tworzeniu pornografii popełnione przez duchownych lub osoby zakonne, o których mowa w artykule 1 §1 a) Vos Estis Lux Mundi.

    Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – rejestr obywateli polskich, którzy dopuścili się przestępstwa z pobudek seksualnych, wprowadzony na mocy ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym; składa się z Rejestru publicznego, Rejestru z dostępem ograniczonym i Rejestru osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15, wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze. Składa się z Rejestru publicznego i Rejestru z dostępem ograniczonym. https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/HYPERLINK "https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/"rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/.

    Wsparcie – zespół ds. prewencji i jego praca

     

    dane osobowe – wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania żyjącej osoby fizycznej, a także poszczególne informacje, które w połączeniu ze sobą mogą prowadzić do zidentyfikowania tożsamości danej osoby. Przykładowe dane osobowe: imię i nazwisko, adres zamieszkania, adres e-mail z imieniem i nazwiskiem, numer dowodu tożsamości, dane o lokalizacji, adres IP, dane przechowywane przez szpital lub lekarza, które mogą jednoznacznie wskazywać tożsamość danej osoby.

    delegat biskupa ds. ochrony dzieci i młodzieży – osoba działająca z wyraźnego polecenia Biskupa Ordynariusza, przyjmująca zgłoszenia o nadużyciach seksualnych osób duchownych względem osób małoletnich; pomaga poszkodowanym w uzyskaniu niezbędnej pomocy psychologicznej, prawnej
    i duszpasterskiej oraz przeprowadza dochodzenie wst    ępne w danej sprawie.

    duszpasterz osób skrzywdzonych – kapłan mający za zadanie wspierać osoby pokrzywdzone, ich najbliższych oraz środowiska dotknięte przestępstwem wykorzystania seksualnego małoletnich ze strony duchownych.

    kompetencje miękkie – umiejętności psychospołeczne, np. komunikatywność, asertywność.

    konflikt interesów – sytuacja (postrzegana lub rzeczywista), w której powstaje konflikt pomiędzy obowiązkami służbowymi danej osoby a jej prywatnymi interesami, który może mieć wpływ na wykonywanie tych obowiązków; taki konflikt zazwyczaj wiąże się z przeciwstawnymi zasadami lub niezgodnymi życzeniami lub potrzebami i może wystąpić, gdy osoba pełni wiele ról.

    lojalność środowiskowa – silna lojalność wobec danego środowiska, grupy ludzi, wspólnoty, instytucji, przełożonego itp., która może przyjmować formy pozytywne, np. dochowanie tajemnicy, lub negatywne, np. niereagowanie bądź zaprzeczanie przemocy.

    Niebieska Linia – dokument służbowy wypełniany przez funkcjonariusza policji
    w przypadku stwierdzenia przemocy w rodzinie i s    łuży dokumentowaniu faktów związanych z przemocą w danej rodzinie, ocenie zagrożenia dalszą przemocą, oraz jako dowód w sprawach sądowych https://www.niebieskalinia.info.

    osoba odpowiedzialna za interwencję – zarządca placówki (w parafii jest to proboszcz) odpowiedzialny za podejmowanie interwencji w przypadku zaistnienia przemocy.

    osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, danej grupy parafialnej,
    np. ministrantów, sprawuj    ąca nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony dzieci.

    osoba zaufana – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, ciesząca się zaufaniem i odpowiednio przygotowana, odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach dotyczących przemocy.

    procedura „Niebieskie Karty” – jest narzędziem, którego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy domowej, obejmuje też współpracę przedstawicieli różnych instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu przemocy domowej.

    wniosek o wgląd w sytuację rodziny – pismo może zostać złożone przez każdą osobę fizyczną i prawną, która chce, aby sąd zbadał aktualną sytuację rodzinną. Wniosek nie podlega żadnej opłacie sądowej, może być złożony w każdej chwili i w przypadku jego odrzucenia przez sąd nie rodzi żadnych negatywnych konsekwencji wobec wnioskodawcy.

     

    Osoby dramatu

     

    oskarżony – osoba, której postawiono zarzuty karne.

    osoba pokrzywdzona – osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo (art. 49 §1 k.p.k.).

    osoby pokrzywdzone przemocą w rodzinie – osoby najbliższe, inne osoby pozostające w stałym lub przemijającym stosunku zależności od osoby stosującej przemoc (art. 115 §11 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy
    w rodzinie).

    pozwany – osoba, na którą złożono skargę.

    przestępca seksualny – osoba, która przyznała się do wykorzystania seksualnego lub której odpowiedzialność za wykorzystanie została orzeczona przez właściwy sąd i/lub procedurę kościelną.

    skarżący – każda osoba składająca skargę, która może zawierać zarzut, podejrzenie, obawę lub zgłoszenie naruszenia prawa.

    Formy przemocy dziecka

    przemoc wobec dzieci – wszelkie formy złego traktowania fizycznego i/lub emocjonalnego, wykorzystywania seksualnego, zaniedbania lub niedbałego traktowania, wyzysku komercyjnego lub innego, skutkujące rzeczywistą lub potencjalną szkodą dla zdrowia, przetrwania, rozwoju lub godności dziecka
    w kontek    ście relacji odpowiedzialności, zaufania lub siły. Dzieli się powszechnie na pięć podtypów: przemoc fizyczna, znęcanie się emocjonalne/psychiczne, zaniedbanie, narażenie na przemoc w rodzinie, wykorzystywanie seksualne. W kontekście Kościoła katolickiego ważne jest także uznanie przemocy duchowej za dodatkowy podtyp przemocy.

    przemoc fizyczna to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub której dziecko ufa, bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.

    przemoc psychiczna i emocjonalna to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja wobec dziecka, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in. niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i jego granic psychicznych.

    zaniedbywanie dziecka to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie jego podstawowych potrzeb fizycznych/psychicznych i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju. Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest zobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.

    narażenie na przemoc w rodzinie – forma psychicznego znęcania się nad dzieckiem, w której dziecko jest obecne – słyszy lub widzi – gdy inny członek rodziny doświadcza przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej albo widzi szkody wyrządzone osobom lub mieniu w wyniku agresywnego zachowania członka rodziny.

    wykorzystywanie seksualne dziecka – wykorzystanie seksualne dziecka to włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa.
    Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywno    ść wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy. Celem takiej aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby (World Health Organization). Obejmuje zachowania z kontaktem fizycznym (w tym penetracyjne) oraz bez kontaktu fizycznego, może wtedy przybrać formę seksualizacji, robienia zdjęć lub filmów wideo przedstawiających dzieci
    o charakterze jednoznacznie seksualnym, zmuszania dzieci do ogl    ądania czynności seksualnych lub wzięcia w nich udziału lub zmuszania dzieci do uprawiania seksu lub angażowania się w czynności seksualne z innymi dziećmi lub dorosłymi. Obejmuje również wyzyskiwanie seksualne dzieci, czyli czerpanie zysku np. z pornografii z udziałem dzieci lub prostytucji dziecięcej.

    Grooming (wobec dziecka) – zachowania, których celem jest przygotowanie dziecka do wykorzystywania seksualnego. Obejmuje nawiązanie szczególnej relacji z dzieckiem, często również warunkowanie rodziców i innych dorosłych oraz osłabienie ich czujności, aby myśleli, że relacja z dzieckiem jest normalna
    i pozytywna.

    przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying) – występuje, gdy dziecko doświadcza różnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych. Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów) oraz elektroniczną (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w mediach społecznościowych, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę), a także przemoc podczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny.

    Kodeks zachowań

    wybrane zasady chroniące w obszarze parafialnym

     

    Dziecko, rozwijając się, konstytuuje siebie jako osobę. Potrzebuje do tego opieki, troski, serdeczności, kształcenia i wychowania. Dzieje się to w rodzinie, ale również poprzez relacje z autorytetami oraz wartościami przekazywanymi w środowisku rówieśniczym i wychowawczym. Wszelkie oddziaływanie wychowawcze zawsze musi się dokonywać z poszanowaniem woli rodziców bądź prawnych opiekunów. Wprawdzie niemożliwe jest stworzenie wyczerpującej listy zachowań niepożądanych, ani też wskazanie precyzyjnych granic wszystkich zachowań, należy jednak kierować się poniższymi wskazówkami oraz ludzką roztropnością i ewangeliczną wrażliwością.

     

    Czas i przestrzeń spotkań

     

    Dzieci powinny zawsze pozostawać pod opieką osoby dorosłej lub przynajmniej za wiedzą i aprobatą rodzica lub opiekuna.

    Wszystkie spotkania z dziećmi na terenie parafii powinny być organizowane
    w miejscach oficjalnych, ogólnodost    ępnych, bezpiecznych i przygotowanych odpowiednio do przedsiębranej aktywności.

    Nie można przebywać z dzieckiem sam na sam w warunkach odizolowanych. Jeżeli dobro dziecka wymaga indywidualnego spotkania, nie może się ono odbywać w sekrecie (zalecane powiadomienie rodziców lub przełożonego)
    i w odpowiednich warunkach.

    Osoba przeprowadzająca spotkanie powinna zatroszczyć się o transparentność (np. przeszklone lub uchylone drzwi pomieszczenia, które nie mogą być zamknięte na klucz, obecność innych osób w bezpośrednim pobliżu, powiadomienie innych osób o spotkaniu itp.).

    Indywidualnych spotkań z dziećmi nie wolno w nieroztropny sposób mnożyć ani przedłużać. Spotkania takie nie powinny odbywać się w późnych godzinach wieczornych (wieczorem lub nocą).

    Dzieci nie mogą przebywać w parafialnych pomieszczeniach mieszkalnych.

    Dzieci nie mogą towarzyszyć duszpasterzom w miejscach lub w sprawach niezwiązanych ze sprawowaniem posługi lub formacją.

    Podczas pełnienia funkcji wychowawczych opiekunowie nie mogą pozostawać pod wpływem alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych.

    Dzieci na terenie parafii nie mogą przebywać pod wyłączną opieką innego dziecka, chyba że inaczej stanowią regulaminy religijnych ruchów duszpasterstwa pozaparafialnego, np. Ruchu Światło-Życie, KSM, w tym wypadku stosuje się standardy opracowane przez te grupy. Osoby te powinny być odpowiednio uformowane, przygotowane i pełnić posługę pod okiem dorosłych.

    Jeśli spotkania formacyjne, np. przygotowanie do bierzmowania, odbywają się
    w domach wybranych rodzin, równie    ż muszą być przeprowadzane w grupie, nigdy indywidualnie.

    Zakazuje się przewożenia dzieci prywatnymi samochodami, bez wiedzy
    i wyra    źnej zgody rodziców lub opiekunów prawnych.

    Komunikacja

     

    Niewłaściwe jest skracanie dystansu przez przechodzenie na „ty” osoby dorosłej
    z dzieckiem.

    Należy dbać o czystość, przejrzystość i poziom języka. W obecności dzieci niedopuszczalne jest stosowanie wulgaryzmów, przekleństw i innych sformułowań powszechnie uznawanych za niewłaściwe i niegrzeczne.

    W prywatne życie dziecka wolno ingerować tylko w takim wymiarze, w jakim wymaga tego konkretny problem.

    W przypadku konieczności podjęcia rozmów na temat seksualności należy wykazać się delikatnością i roztropnie rozeznać, czy takiej rozmowy nie powinien przeprowadzić specjalista.

    W obecności dzieci nie wolno wypowiadać treści i żartów o podtekście seksualnym.

    Zabronione jest prezentowanie dzieciom treści obscenicznych, erotycznych, pornograficznych lub mających choćby podtekst seksualny, zawierających sceny brutalnej przemocy bądź nieodpowiednich do wieku i wrażliwości odbiorców w jakikolwiek sposób i za pomocą jakiegokolwiek urządzenia.

    Niedozwolone jest stosowanie przemocy fizycznej oraz psychicznej, takiej jak: poniżanie, upokarzanie, ośmieszanie, dokuczanie, szykanowane, znęcanie się itp., zarówno w bezpośrednich kontaktach, jak i za pośrednictwem środków komunikacji.

    Niedopuszczalne są wszelkiego rodzaju nadużycia duchowe, przede wszystkim
    w obszarze spowiedzi, kierownictwa duchowego itp.

    Każdy przypadek przemocy fizycznej, psychicznej (emocjonalnej) czy seksualnej pomiędzy dziećmi wymaga natychmiastowej reakcji ze strony opiekunów.

    Nie wolno dotykać dzieci wbrew ich woli ani w sposób nieadekwatny do relacji duszpasterskich lub wychowawczych.

     

     

    Kodeks zachowań

    wybrane zasady chroniące w obszarze parafialnym

     

    Dziecko, rozwijając się, konstytuuje siebie jako osobę. Potrzebuje do tego opieki, troski, serdeczności, kształcenia i wychowania. Dzieje się to w rodzinie, ale również poprzez relacje z autorytetami oraz wartościami przekazywanymi w środowisku rówieśniczym i wychowawczym. Wszelkie oddziaływanie wychowawcze zawsze musi się dokonywać z poszanowaniem woli rodziców bądź prawnych opiekunów. Wprawdzie niemożliwe jest stworzenie wyczerpującej listy zachowań niepożądanych, ani też wskazanie precyzyjnych granic wszystkich zachowań, należy jednak kierować się poniższymi wskazówkami oraz ludzką roztropnością i ewangeliczną wrażliwością.

     

    Czas i przestrzeń spotkań

     

    Dzieci powinny zawsze pozostawać pod opieką osoby dorosłej lub przynajmniej za wiedzą i aprobatą rodzica lub opiekuna.

    Wszystkie spotkania z dziećmi na terenie parafii powinny być organizowane
    w miejscach oficjalnych, ogólnodost    ępnych, bezpiecznych i przygotowanych odpowiednio do przedsiębranej aktywności.

    Nie można przebywać z dzieckiem sam na sam w warunkach odizolowanych. Jeżeli dobro dziecka wymaga indywidualnego spotkania, nie może się ono odbywać w sekrecie (zalecane powiadomienie rodziców lub przełożonego)
    i w odpowiednich warunkach.

    Osoba przeprowadzająca spotkanie powinna zatroszczyć się o transparentność (np. przeszklone lub uchylone drzwi pomieszczenia, które nie mogą być zamknięte na klucz, obecność innych osób w bezpośrednim pobliżu, powiadomienie innych osób o spotkaniu itp.).

    Indywidualnych spotkań z dziećmi nie wolno w nieroztropny sposób mnożyć ani przedłużać. Spotkania takie nie powinny odbywać się w późnych godzinach wieczornych (wieczorem lub nocą).

    Dzieci nie mogą przebywać w parafialnych pomieszczeniach mieszkalnych.

    Dzieci nie mogą towarzyszyć duszpasterzom w miejscach lub w sprawach niezwiązanych ze sprawowaniem posługi lub formacją.

    Podczas pełnienia funkcji wychowawczych opiekunowie nie mogą pozostawać pod wpływem alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych.

    Dzieci na terenie parafii nie mogą przebywać pod wyłączną opieką innego dziecka, chyba że inaczej stanowią regulaminy religijnych ruchów duszpasterstwa pozaparafialnego, np. Ruchu Światło-Życie, KSM, w tym wypadku stosuje się standardy opracowane przez te grupy. Osoby te powinny być odpowiednio uformowane, przygotowane i pełnić posługę pod okiem dorosłych.

    Jeśli spotkania formacyjne, np. przygotowanie do bierzmowania, odbywają się
    w domach wybranych rodzin, równie    ż muszą być przeprowadzane w grupie, nigdy indywidualnie.

    Zakazuje się przewożenia dzieci prywatnymi samochodami, bez wiedzy
    i wyra    źnej zgody rodziców lub opiekunów prawnych.

    Komunikacja

     

    Niewłaściwe jest skracanie dystansu przez przechodzenie na „ty” osoby dorosłej
    z dzieckiem.

    Należy dbać o czystość, przejrzystość i poziom języka. W obecności dzieci niedopuszczalne jest stosowanie wulgaryzmów, przekleństw i innych sformułowań powszechnie uznawanych za niewłaściwe i niegrzeczne.

    W prywatne życie dziecka wolno ingerować tylko w takim wymiarze, w jakim wymaga tego konkretny problem.

    W przypadku konieczności podjęcia rozmów na temat seksualności należy wykazać się delikatnością i roztropnie rozeznać, czy takiej rozmowy nie powinien przeprowadzić specjalista.

    W obecności dzieci nie wolno wypowiadać treści i żartów o podtekście seksualnym.

    Zabronione jest prezentowanie dzieciom treści obscenicznych, erotycznych, pornograficznych lub mających choćby podtekst seksualny, zawierających sceny brutalnej przemocy bądź nieodpowiednich do wieku i wrażliwości odbiorców w jakikolwiek sposób i za pomocą jakiegokolwiek urządzenia.

    Niedozwolone jest stosowanie przemocy fizycznej oraz psychicznej, takiej jak: poniżanie, upokarzanie, ośmieszanie, dokuczanie, szykanowane, znęcanie się itp., zarówno w bezpośrednich kontaktach, jak i za pośrednictwem środków komunikacji.

    Niedopuszczalne są wszelkiego rodzaju nadużycia duchowe, przede wszystkim
    w obszarze spowiedzi, kierownictwa duchowego itp.

    Każdy przypadek przemocy fizycznej, psychicznej (emocjonalnej) czy seksualnej pomiędzy dziećmi wymaga natychmiastowej reakcji ze strony opiekunów.

    Nie wolno dotykać dzieci wbrew ich woli ani w sposób nieadekwatny do relacji duszpasterskich lub wychowawczych.

    Sakramenty

     

    Sakrament pokuty i pojednania, a także spotkania związane z towarzyszeniem duchowym powinny odbywać się w miejscach do tego wyznaczonych (konfesjonał lub miejsce osobne, ale widoczne). Jeśli nie można zachować tej zasady
    (np. w czasie wakacji, pielgrzymki czy przy spowiedzi osoby chorej czy
    z niepe    łnosprawnością), należy zadbać o to, by spowiednik i penitent byli dostępni (drzwi pomieszczenia nie mogą być zamknięte na klucz) lub widoczni dla innych osób (np. odejście od grupy, przeszklenia w drzwiach, uchylone drzwi do pomieszczenia).

    Niedopuszczalne jest spowiadanie lub tzw. rozmowy duchowe w pokojach prywatnych i mieszkalnych.

    Zaleca się, aby odwiedziny chorych (dotyczy księży oraz szafarzy i wolontariuszy) odbywały się w obecności osoby trzeciej (np. kogoś z rodziny, z sąsiedztwa, osoby posługującej w parafii).

    Do udziału w wizytach duszpasterskich (tzw. kolędowych) należy zapraszać tylko takie osoby (służba liturgiczną, organista, zakrystianin, kościelny), które wykazują się odpowiednią dojrzałością np. w obszarze zachowania dyskrecji.

    Wycieczki, pielgrzymki i rekreacja

     

    Wszelkie zorganizowane wycieczki, obozy, pielgrzymki i inne podobne formy spędzania czasu mają odbywać się zgodnie z wszelkimi odnośnymi przepisami państwowymi.

    Zorganizowane formy spędzania czasu ma cechować transparentność. Rodzice lub opiekunowie prawni mają mieć pełny dostęp do informacji na temat organizacji wyjazdu, obowiązujących regulaminów a także możliwość kontaktu ze swoim dzieckiem oraz z organizatorem.

    Podczas wyjazdów parafialnych opiekunowie nie mogą nocować w tym samym pomieszczeniu co podopieczni. Jeżeli wspólnego noclegu wymaga charakter wyjazdu (np. wycieczka i nocowanie w terenie w dużych wieloosobowych namiotach wojskowych czy harcerskich, zasady dotyczące noclegu mają być zawarte w regulaminie wypoczynku).

    W sytuacji szczególnej, wymagającej od opiekuna pozostania w nocy
    w pomieszczeniu z wychowankiem, powinien on o tym fakcie zawiadomi    ć inną osobę dorosłą, kierownika wyjazdu oraz, jeśli to możliwe, rodzica lub opiekuna prawnego wychowanka. Jeśli wyjazd przewiduje noclegi zbiorowe, organizator zawiera informację na ten temat w regulaminie.

    Szczególnie zadbać należy o ochronę dzieci w toaletach, łazienkach, przebieralniach czy szatniach.

    Media i Internet

     

    Parafie, które zapewniają dzieciom dostęp do Internetu, powinny wdrożyć środki bezpieczeństwa uniemożliwiające dostęp do treści stanowiących zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju.

    Na urządzeniach umożliwiających dostęp do Internetu powinno być zainstalowane i aktualizowane oprogramowanie filtrujące niepożądane
    i szkodliwe tre    ści.

    Korzystanie z Internetu powinno być monitorowane przez wyznaczoną osobę przynajmniej w sposób umożliwiający ustalenie, kto, kiedy i z jakich treści korzystał (np. indywidualne konta dla wszystkich użytkowników).

    Szczegółowe zasady korzystania z Internetu udostępnianego przez parafię powinny być zawarte w stosownym regulaminie, np. salki parafialnej czy domu parafialnego.

    Dzieciom nie wolno robić zdjęć lub filmować bez wyraźnej zgody rodziców lub opiekunów. Nie wolno upubliczniać zdjęć, filmów z udziałem dzieci bez pisemnej zgody ich rodziców lub opiekunów, z wyjątkiem zdjęć dużych grup w miejscach publicznych w związku z informowaniem o wydarzeniach.

    Należy ostrożnie podchodzić do kwestii komunikowania się z dziećmi poprzez wiadomości SMS, czaty, media społecznościowe i komunikatory. Komunikację taką należy ograniczyć do minimum (np. kwestie dotyczące służby ministranckiej, zaplanowanych spotkań grupy, omówienie i przedyskutowanie problemu itd.). Niewłaściwe jest komunikowanie się z dziećmi za pomocą przywołanych środków przekazu w porze nocnej.

    Wybrane właściwe zachowania w naszym kręgu kulturowym

     

    Uścisk dłoni lub delikatne objęcie, przytulenie, przybicie „piątki” czy „żółwika”.

    Delikatne poklepanie po ramionach lub plecach jako wyraz akceptacji wsparcia, pocieszenia.

    Dotyk ramion, rąk czy barku jako wyraz bliskości.

    Trzymanie się za ręce w czasie np. zabawy, uspokojenia wzburzenia emocjonalnego, czy trzymanie za ręce dzieci w czasie spaceru.

    Siadanie w pobliżu małych dzieci, podnoszenie lub trzymanie na rękach dzieci do ok. 3. roku życia, przytulanie i branie na kolana małych dzieci za zgodą ich rodziców lub opiekunów (np. w przedszkolu) i najlepiej w ich obecności.

    Brak tolerancji dla zażywania i posiadania alkoholu, narkotyków oraz innych środków psychoaktywnych przez dzieci i ich rodziców lub opiekunów.

    Zachowania niedozwolone

    Wszelkie formy okazywania niechcianej czułości.

    Dotykanie piersi, pośladków, genitaliów i ich okolic (choćby przez bieliznę lub odzież).

    Pocałunki.

    Mocne i zamykające uściski, uniemożliwiające przerwanie kontaktu.

    Klepanie po pośladkach, udach, kolanach, głowie.

    Łaskotanie lub mocowanie się w dużej bliskości cielesnej, masaże.

    Sadzanie na kolanach.

    Kładzenie się lub spanie obok.

    Ocieranie się.

    Seksualizacja i seksizm.

    Różne formy poniżania oraz mobbing.

    Używanie wulgaryzmów oraz wszystkie inne, karalne, niestosowne, nieakceptowalne zachowania wobec drugiej osoby.

    Niedopuszczalne jest nawet symulowanie wszystkich wyżej wymienionych gestów, żartowanie z nich, rozmawianie i prezentowanie.

    Struktura odpowiedzialności wewnątrz parafii

    rekrutacja osób i edukacja


    Odpowiedzialnym za organizowanie, koordynowanie i czuwanie nad respektowaniem zasad ochrony małoletnich w parafii jest proboszcz parafii na jej terenie. Do obowiązków proboszcza należy wdrażanie w życie standardów ochrony przed przemocą. Za niezastosowanie się do standardów odpowiedzialność personalnie ponosi proboszcz parafii, również wobec prawa. Poza odpowiedzialnością za ogół standardów proboszcz, jego współpracownicy i inne osoby mają obowiązki i zadania personalne.

    Do obowiązków proboszcza należy:

    Weryfikacja, delegowanie i edukacja osób pracujących z dziećmi
    i osobami bezbronnymi w parafii.

    Każda osoba zaangażowana w parafii i mająca kontakt z dziećmi
    w obszarze zwi    ązanym z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub
    z opiek    ą nad dziećmi ma obowiązek dostarczenia proboszczowi na jego wniosek informacji z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/). Dotyczy to również osób mających krótkotrwały kontakt z dziećmi na terenie parafii. Uzyskanie takich danych jest zalecane, chociaż nie stanowi to obowiązku prawnego.

    Przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności (np. wolontariackiej) związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub z opieką nad nimi proboszcz ma obowiązek uzyskania od tej osoby informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX k.k. (przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu) i XXV k.k. (przestępstwa przeciwko wolności seksualnej
    i obyczajowo    ści) oraz w zakresie art. 189a k.k. (handel ludźmi), art. 207 k.k. (znęcanie się nad osobą najbliższą lub pozostającą w stosunku zależności) oraz przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

    Jeżeli osoba, z którą proboszcz chce nawiązać stosunek pracy lub dopuścić taką osobę do powyższej działalności, posiada obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, taka osoba musi przedłożyć proboszczowi informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa. Ponadto, taka osoba musi złożyć proboszczowi oświadczenie o państwie lub państwach,
    w których zamieszkiwa    ła w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, oraz jednocześnie przedłożyć proboszczowi informację z rejestrów karnych tych państw. Jeżeli prawo powyższego państwa lub państw nie przewiduje wydawanie informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej
    z kontaktami z dzie    ćmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa. W przypadku gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, taka osoba składa proboszczowi oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym
    w rozdziale XIX i XXV k.k., w art. 189a i art. 207 k.k. oraz w ustawie
    z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdzia    łaniu narkomani. Ponadto taka osoba oświadcza, że wobec niej nie wydano innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi (Załącznik 1). Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

    Jeżeli parafia zatrudnia firmy z zewnątrz lub udostępnia im pomieszczenia, właściciel firmy musi przedstawić proboszczowi oświadczenie
    o sprawdzeniu swoich pracowników, którzy wejd    ą na teren parafii i będą mogli mieć kontakt z dziećmi, w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

    Proboszcz parafii powołuje osobę lub Zespół ds. Prewencji (należy do niego również tzw. osoba zaufana). Wskazane jest, aby były to cieszące się zaufaniem osoby świeckie, odpowiednio przeszkolone i kompetentne, które będą wiedziały, jakie działania w danej sytuacji są stosowne
    i konieczne. Osoby te     ściśle współpracują z proboszczem miejsca, który personalnie ponosi odpowiedzialność za wdrażanie i przestrzeganie standardów oraz za działania interwencyjne. Współpracują również
    z osobami odpowiedzialnymi w diecezji/zgromadzeniu za prewencj    ę, jak również z delegatem/delegatką ds. ochrony dzieci i młodzieży. Nie mogą być to osoby uwikłane w lojalność środowiskową lub w konflikt interesów. Odpowiadają za wprowadzenie standardów oraz uczestniczą w szkoleniach zgodnie z zasadami wskazanymi przez diecezję, do której parafia należy (każda parafialna grupa duszpasterska może mieć wyznaczoną do tego celu konkretną osobę).

    Proboszcz parafii powołuje osobę (lub osoby) zaufaną, do której należy przyjmowanie zgłoszeń dotyczących nierespektowania standardów. Osoba zaufana nie może na własną rękę podejmować działań służących wyjaśnieniu podejrzeń i zarzutów lub weryfikacji zgłaszanych faktów. Obowiązuje ją zasada poufności (Załącznik 4). Powinna to być osoba faktycznie budząca zaufanie, posiadająca tzw. kompetencje miękkie, predysponujące ją do kontaktu z osobami skrzywdzonymi.

    Osobą odpowiedzialną bezpośrednio za interwencję w przypadku zaistnienia przemocy jest zarządca placówki, w tym wypadku proboszcz parafii po konsultacji z delegatem. Powinien czynić to we współpracy
    z wymienionymi wy    żej kompetentnymi osobami.

    Wszelka działalność dotycząca ochrony oraz interwencji i pomocy musi być dokumentowana. Wpisów w rejestrze zdarzeń dokonują osoby bezpośrednio zaangażowane w daną aktywność, ale za bezpieczne przechowywanie notatek odpowiedzialny jest proboszcz. Rejestr
    (Za    łącznik 3) prowadzi się zgodnie z zasadami ochrony danych wrażliwych.

    Każda osoba, która na zlecenie proboszcza ma kontakt z dziećmi w obszarze związanym z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub
    z opiek    ą nad dziećmi, musi podpisać oświadczenie o zapoznaniu się
    z polityk    ą ochrony dzieci i zobowiązaniu do jej przestrzegania
    (Za    łącznik 2).

    Obowiązki duszpasterzy dzieci:

    Czuwać nad własną dojrzałością emocjonalną, psychiczną, duchową.

    Starać się o dobór żywo wierzących, rzetelnych, zweryfikowanych
    i odpowiednio przeszkolonych osób do pe    łnienia funkcji animatorów, wychowawców itd.

    Wspierać dzieci w ich rozwoju ku dojrzałości.

    Dbać o respektowanie zasad kultury (wobec dzieci i między nimi).

    Czuwać nad równym traktowaniem wszystkich dzieci, z uwzględnieniem ich szczególnych potrzeb i osobistych uwarunkowań.

    Dbać o przestrzeganie prawa do nienaruszalności cielesnej i prywatności.

    Organizować działania duszpasterskie w miejscach bezpiecznych.

    Utrzymywać możliwie żywy i transparentny kontakt z rodzicami dzieci.

    Dbać o przestrzeganie zasad prywatności i ochrony wizerunku oraz danych osobowych dzieci (Załącznik 5).

     

     

    EDUKACJA DZIECI ORAZ OSÓB BEZBRONNYCH W OCHRONIE SWOICH GRANIC

    „Edukacja to szczepionka na przemoc” przekonywał Edward James Olmos. Zapobieganie sytuacjom sprzyjającym wykorzystaniu odbywa się również poprzez kształtowanie świadomości dzieci. W parafii istnieje możliwość zadbania o taką edukację. Szkolenia, np. w konwencji warsztatów, powinny prowadzić osoby odpowiednio do tego przygotowane. Powinny one obejmować formację dzieci do reagowania poprzez asertywne zachowanie oraz informowanie odpowiednich osób dorosłych w sytuacjach, w których są świadkami lub doświadczają od dorosłych albo innych dzieci jakiejkolwiek krzywdy (fizycznej, seksualnej, słownej, emocjonalnej itd.). Do takiej krzywdy między innymi należy:

    pozostawianie dzieci bez opieki;

    okazywanie niechcianej czułości;

    próby nawiązywania kontaktu w miejscach odosobnionych;

    epatowanie nagością oraz zapraszanie, zwłaszcza indywidualnie, do miejsc takich jak np. sauna;

    przekraczanie granic nienaruszalności cielesnej;

    zbyt intensywne dążenie do osobistego kontaktu;

    infantylne zachowania opiekunów;

    prowokacja i wciąganie w sytuacje dwuznaczne;

    prezentowanie nieodpowiednich i wulgarnych treści (zwłaszcza materiałów
    o charakterze erotycznym, pornograficznym, obrazuj    ących przemoc lub
    w inny sposób przyczyniaj    ących się do dyskomfortu);

    nadmierne i indywidualne obdarowywanie prezentami i inne formy faworyzowania;

    brak empatii i wrażliwości na potrzeby dzieci;

    proponowanie, używanie alkoholu lub środków psychoaktywnych itp. lub bycie pod ich wpływem.

     

     

     

    SZKOLENIE I STAŁE WSPARCIE DLA OSÓB ZAJMUJĄCYCH SIĘ PROFILAKTYKĄ

    Ochrona przed krzywdzeniem wpisana jest w misję Kościoła katolickiego powierzoną mu przez Pana Jezusa. Dlatego każdy przełożony w Kościele, osoby uczestniczące w jego misji przez pracę i zaangażowanie duszpasterskie czy pracę
    z dzie    ćmi i osobami bezbronnymi powinni posiadać potrzebną wiedzę na temat ochrony dzieci i osób bezbronnych przed przemocą i dzielić się nią z rodzicami
    i dzie    ćmi.

     

    Wszyscy pracownicy i wolontariusze w parafii otrzymują potrzebną im wiedzę o standardach przyjętych i obowiązujących w parafii – kodeksie zachowań, procedurach związanych z interwencją i zgłoszeniem. Szkolenie może prowadzić osoba odpowiedzialna w parafii za prewencję.

    Pracownicy i wolontariusze pełniący funkcje wychowawcze lub formacyjne dodatkowo otrzymują potrzebną wiedzę dotyczącą:

    rodzajów przemocy (w tym przemocy rówieśniczej);

    rozpoznawania oznak przemocy (w tym wykorzystania seksualnego);

    strategii działania sprawców przemocy (w tym przemocy seksualnej);

    rozmowy z dzieckiem/nastolatkiem/osobą bezbronną na temat krzywdy;

    rozmowy z dorosłymi (gdy ktoś pracuje z grupą dorosłych) dotyczącą przemocy;

    zagrożeń i ochrony przed szkodliwymi treściami w Internecie;

    innych zaleceń obowiązujących w danej placówce/miejscu duszpasterskim.

    Każda osoba pracująca z dziećmi i osobami bezbronnymi powinna otrzymać zaświadczenie o udziale w szkoleniu.

    Każda osoba pracująca z dziećmi i osobami bezbronnymi co dwa lata uczestniczy w jednodniowym szkoleniu z zakresu prewencji. Treść tych szkoleń przygotowana jest przez osobę odpowiedzialną w diecezji/zakonie za prewencję.

    Szkolenia prowadzą odpowiednio przygotowane oraz kompetentne
    w dziedzinie ochrony dzieci i osób bezbronnych osoby, które s    ą delegowane przez diecezję/zakon do pełnienia takich zadań.

    Osoby odpowiedzialne za prewencję w parafii poza wiedzą z pkt 1 i 2 powinny mieć także wiedzę na temat:

    budowania systemu prewencji zgodnego z wymogami Kościoła i ustaw państwowych (obecnie tzw. „Ustawa Kamilka” i Krajowy Plan Przeciwdziałania Przestępstwom Przeciwko Wolności Seksualnej
    i Obyczajno    ści na Szkodę Małoletnich na lata 2023-2026 oraz Wytyczne KEP, dokument prewencji KEP);

    podstawowych procedur prawnych (kanonicznych i przewidzianych przez Kodeks karny);

    czynników ryzyka i czynników ochronnych;

    funkcjonowania w środowisku lokalnym placówek pomocowych;

    procedur ustalonych dla danej parafii.

    Za szkolenie tych osób odpowiada osoba odpowiedzialna za prewencję w danej diecezji/zakonie. Na szkolenie zaprasza osoby posiadające kompetencje potwierdzone odpowiednim dokumentem.

    Osoby odpowiedzialne za prewencję w danej parafii uczestniczą raz w roku
    w spotkaniu odpowiedzialnych za prewencj    ę w danej diecezji.

    ODNIESIENIE DO DIECEZJI OPOLSKIEJ

     

    Zgodnie z kan. 515 § 1 oraz kan. 519 Kodeksu Prawa Kanonicznego opiekę duszpasterską nad parafią sprawuje proboszcz pod władzą biskupa. W materii Ochrony dzieci i młodzieży wynikają z tego następujące konsekwencje:

    Biskup jest bezpośrednio odpowiedzialny za posługę proboszczów oraz wikariuszy, którzy posługę pełnią pod jako współpracownicy proboszcza i pod jego władzą (kan. 545 § 1 Kodeksy Prawa Kanonicznego).

    Do Biskupa i osób przez niego delegowanych należy weryfikacja, delegowanie i edukacja kapłanów, osób konsekrowanych i świeckich pracujących z dziećmi i z osobami bezbronnymi w duszpasterskim towarzyszeniu parafialnym.

    Do biskupa należy rozwijanie profilaktyki w ramach Ochrony dzieci
    w duszpasterstwie parafialnym. W tym celu biskup powo    łuje Zespół
    ds. prewencji w ochronie ma    łoletnich i bezradnych w Diecezji Opolskiej, który jest odpowiedzialny za wdrażanie i realizację programów Ochrony dzieci
    w duszpasterstwie parafialnym oraz instytucjach diecezjalnych.

    Na poziomie diecezjalnym zapewniane są szkolenia i warsztaty mające na celu wsparcie księży, a nade wszystko proboszczów, we wprowadzaniu Standardów ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym.

    Biskup wskazuje proboszczom oraz członkom przy parafialnych Zespołów
    ds. Prewencji konkretne instytucje s    łużące profesjonalną pomocą we wprowadzaniu, rozwijaniu oraz prawidłowym stosowaniu Standardów ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym.

    Biskup (osobiście bądź przez delegowane do tego osoby) ma prawo oraz obowiązek przeprowadzania regularnych audytów w poszczególnych parafiach celem monitorowania poprawności wdrażania i realizowania Standardów ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym, co czyni przy okazji wizytacji biskupiej, wizytacji dziekańskiej lub w inny wskazany przez siebie sposób.

    W przypadku księży dopuszczających się przestępstw motywowanych seksualnie osobą odpowiedzialną za interwencję jest Delegat biskupa
    ds. Ochrony dzieci i m    łodzieży i do niego należy się każdorazowo zwracać.

     

    PROCEDURY POSTĘPOWANIA

    W SYTUACJI ZGŁOSZENIA KRZYWDY

     

    W przypadkach przemocy fizycznej bądź seksualnej, gdy sprawcą jest osoba dorosła lub dziecko, należy zgłosić ten fakt do proboszcza (w przypadku, kiedy sprawcą jest osoba duchowna do delegata) i w porozumieniu z nim, zgodnie z prawem do organów ścigania. Niemiejże w każdej sytuacji zalecane jest skonsultowanie się z delegatem.

    Gdy sprawa dotyczy niewłaściwego zachowania osób świeckich zatrudnionych w parafii bądź wolontariuszy, sprawę należy zbadać i podjąć adekwatne kroki w zależności od tego, czego dotyczyło to zachowanie. Każdorazowo należy podjąć z tą osobą rozmowę i jeśli zajdzie taka potrzeba, to okresowo lub stale wycofać ją z pracy duszpasterskiej.

    Jeśli niewłaściwe zachowanie dotyczy dziecka, należy o tym zawiadomić jego rodziców i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.

    Jeśli sprawa dotyczy niewłaściwych zachowań dzieci wobec siebie nawzajem, należy niezwłocznie zawiadomić rodziców dzieci i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.

    Osoba odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń współpracuje z proboszczem i delegatem diecezjalnym.

    Każda informacja o niewłaściwym zachowaniu powinna być traktowana poważnie, gdyż jest działaniem prewencyjnym.

    Jeśli jakakolwiek osoba dorosła zaangażowana w pracę duszpasterską w parafii dowie się od dziecka, że doświadcza ono przemocy, automatycznie ma obowiązek zastosowania się do art. 304 k.p.k. mówiącego o tym, że każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję.

     

     

     

    POMOC OSOBOM SKRZYWDZONYM

     

    Każda osoba, która mówi o doświadczanej przez siebie krzywdzie, winna zostać przyjęta z szacunkiem i uważnie wysłuchana.

    Pomoc osobie skrzywdzonej należy organizować w porozumieniu z diecezjalnym duszpasterzem osobom skrzywdzonych w diecezji.

    Osoba skrzywdzona powinna otrzymać informację o możliwych formach pomocy, z której może skorzystać na terenie parafii lub poza nią.

    W sytuacji, gdy osoba wskazana jako sprawca jest kapłanem lub inną osobą zaangażowaną w parafii, należy jak najszybciej zapewnić bezpieczeństwo osobie skrzywdzonej (np. przez niedopuszczanie do niej osoby wskazanej lub podejrzanej o krzywdę). Następnie należy jej udzielić pomocy, jakiej potrzebuje. Osoby poszkodowane nie powinny być obarczane kosztami udzielanej im pomocy.

    Troska duszpasterska wobec osoby skrzywdzonej i jej bliskich polega przede wszystkim na życzliwym wysłuchaniu i pomocy w odbudowaniu jej więzi z Bogiem i zaufania do Kościoła. Jeśli osoba skrzywdzona należała do jakiejś grupy parafialnej, również inni uczestnicy tej grupy powinni otrzymać pomoc duszpasterską
    i ewentualnie psychologiczn    ą.

    Jeśli osobą skrzywdzoną jest dziecko, pomoc powinna otrzymać również jego rodzina.

    Parafianie powinni być we właściwy sposób poinformowani o tym, co się wydarzyło oraz otrzymać stosowną pomoc. Należy przy tym zachować zasadę ochrony dobrego imienia osoby skrzywdzonej.

    Jeśli zgłoszenie dotyczy przestępstwa określonego w prawie karnym i/lub kanonicznym, osoba przyjmująca zgłoszenie postępuje zgodnie z procedurami zawartymi w Wytycznych KEP.

    Jeśli zgłoszenie dotyczy innej krzywdy czy niewłaściwego zachowania, osoba zgłaszająca otrzymuje informację o podjętych w sprawie krokach.

    Wszelkie działania i uzyskane informacje objęte są zasadą poufności, ale osoby skrzywdzonej nie wolno zobowiązywać do zachowania tajemnicy.

     

    POMOC SPRAWCY

     

    Do parafii mogą należeć osoby, które są oskarżone o różne przestępstwa bądź mają wyrok w zawieszeniu lub też wróciły do środowiska po odbytym wyroku. Nie mogą one pracować z dziećmi, natomiast powinny zostać objęte pomocą duszpasterską.

    W sytuacji, gdy oskarżonym jest dziecko, należy współpracować z jego rodzicami lub opiekunami prawnymi w takim zakresie, w jakim jest to możliwe i potrzebne. Ich również dobrze jest otoczyć opieką duszpasterską.

    W sytuacji, gdy osobą oskarżoną jest kapłan lub osoba konsekrowana, należy zastosować się do wskazań uzyskanych od biskupa miejsca lub przełożonych. Wobec takiej osoby powzięte zostają kroki przewidziane przez Wytyczne KEP.

    Gdy osobą oskarżoną jest świecki pracownik lub wolontariusz parafialny, należy odsunąć taką osobę od podejmowanej pracy na czas wyjaśnienia sprawy lub do czasu decyzji prokuratury oraz objąć ją opieką duszpasterską.

    W procesie wyjaśnienia sprawy oraz w podawaniu informacji należy również zadbać o zachowanie ochrony dobrego imienia domniemanego sprawcy.

    W przypadku zaistnienia fałszywego oskarżenia, jeśli zarzuty nie zostaną potwierdzone, a oskarżenie znane było osobom postronnym, należy przekazać im informację o niewinności oskarżonego w formie komunikatu biskupa miejsca lub delegata.

     

    ZAŁĄCZNIK 5

    ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI POMIĘDZY DZIEĆMI

     

    Parafia RZYMSKOKATOLICKA ŚW. jÓZEFA W RACIBORZU

    _________________________________________________________________

    pełna nazwa parafii i miejscowości

    jest miejscem zapewniającym bezpieczeństwo dzieciom także w grupie rówieśniczej. Kierując się wartościami wypływającymi z Ewangelii, staramy się wpoić naszym parafianom postawę szacunku wobec każdego człowieka – dzieci i dorosłych. Pragniemy, by w relacjach międzyludzkich bliska była im ewangeliczna zasada: „Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12a).

    Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi poznali wszyscy pracownicy
    i wspó    łpracownicy parafii, dzięki czemu mogą oni umiejętnie i adekwatnie do zaistniałej sytuacji reagować na każde niewłaściwe zachowanie czy przemoc. Również dzieci powinny przestrzegać poniższego kodeksu podczas spotkań w parafii i poza nią, w kontakcie bezpośrednim i wirtualnym.

    Kodeks zachowań został opracowany z udziałem dzieci. Ewaluacja i weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi odbywać się będzie co dwa lata, a także po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w parafii podjęta zostanie interwencja z powodu krzywdzenia rówieśniczego. Zmiana treści zasad bezpiecznych relacji między dziećmi jest możliwa w każdym momencie na ich wniosek i z ich udziałem.

     

    Równe traktowanie i szacunek każdej osoby

     

    Traktuj innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali Ciebie.

    Pamiętaj, że każda osoba jest kimś wyjątkowym i szczególnie obdarowanym przez Boga. Należą się jej szacunek i troska o jej dobro.

    Bądź tolerancyjny – szanuj odmienny wygląd, przekonania, poglądy i cechy koleżanek/kolegów.

    Pamiętaj, że przez różnorodność wzajemnie się ubogacamy.

    Masz prawo do zabawy i relacji z każdym dzieckiem, ale pamiętaj, że nie zawsze inne dziecko ma chęć do kontaktu z Tobą w danym momencie. Uszanuj to.

     

    Zachowaj otwartość i bądź wrażliwy na wszystkie osoby, nawet jeśli nie należą do grona Twoich najbliższych przyjaciół. Nie wykluczaj ich ze wspólnych działań, rozmów i szkolnych aktywności.

     

    Zasady komunikacji między dziećmi

     

    Zachowuj życzliwość i szacunek wobec koleżanek/kolegów.

    Pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli
    i przekona    ń, o ile nie naruszają one dobra innych osób.

    Słuchaj innych, gdy mówią. Nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.

    Zachowuj kulturę słowa w każdej sytuacji.

    Stosuj formy grzecznościowe.

    Pytaj o zgodę na kontakt fizyczny (przytulenie, pogłaskanie).

     

    Szacunek dla cudzej własności, prywatności i przestrzeni

     

    Szanuj rzeczy osobiste i mienie innych osób.

    Zapytaj, jeśli chcesz pożyczyć od kogoś jakąś rzecz.

    Nie przeglądaj prywatnych rzeczy innych osób bez ich zgody. Każdy ma prawo do prywatności.

    Nie rób zdjęć, nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek i innych osób bez ich wyraźniej zgody.

    Pamiętaj, że każdy ma prawo do przestrzeni osobistej. Jeśli inna osoba potrzebuje chwili samotności, uszanuj to. Naruszenie tej przestrzeni może rodzić konflikty.

     

    Zakaz stosowania przemocy w jakiejkolwiek formie

     

    Nie stwarzaj sytuacji, w których ktoś czułby się celowo pomijany, izolowany.

    Nie stosuj przemocy fizycznej. Szturchanie, popychanie, kopanie czy siłowe przytrzymywanie kolegi/koleżanki naruszają jego/jej integralność fizyczną.

    Szanuj przestrzeń intymną kolegów/koleżanek. Nigdy nie dotykaj ich
    w sposób, który mo    że być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.

    Nie wyśmiewaj, nie obgaduj, nie ośmieszaj, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i nie obrażaj kolegów/koleżanek.

    Nie wypowiadaj się w sposób obraźliwy o rodzicach kolegów/koleżanek.

    Nie zwracaj się w sposób wulgarny do innych.

    Pamiętaj, że żarty są wtedy żartami, kiedy nikt z ich powodu nie cierpi. Jeśli tak jest, natychmiast zakończ taką zabawę słowną.

    Nie narażaj siebie i innych uczniów na sytuacje zagrażające życiu i zdrowiu fizycznemu czy psychicznemu.

    Nie wyrażaj negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy, wyglądu kolegów/koleżanek.

    Nie zabieraj rzeczy należących do innych bez ich zgody.

    Szacunek w kontaktach Internetowych i zakaz cyberprzemocy

    Szanuj innych i traktuj ich tak, jak chcesz, by traktowali Ciebie – dotyczy to wszystkich typów Twojej aktywności w sieci. Po drugiej stronie ekranu jest drugi człowiek.

    Pamiętaj, że cyberprzemoc często zaczyna się od tzw. „niewinnych żartów”. Nie każdy ma takie samo poczucie humoru. Uważaj na to, co piszesz i co publikujesz, w Internecie nic nie ginie. W świecie wirtualnym łatwo poruszyć lawinę wzajemnych niechęci, co może doprowadzić do konkretnej formy przemocy.

    Nie udostępniaj kontaktów do innych osób (telefonicznych, mailowych) bez ich zgody.

    Dbaj o swój oraz innych wizerunek w sieci – nie publikuj wrażliwych danych, powierzonych ci informacji oraz zdjęć i filmów ośmieszających innych. Szanuj ich prywatność.

    Chroń intymność swoją i innych. Nie wysyłaj i nie udostępniaj zdjęć lub filmów, które by ją naruszały.

    Sprzeciwiaj się hejtowi, sam nie publikuj obrażających i agresywnych komentarzy oraz reaguj, gdy zauważysz, że ktoś jest poniżany w Internecie. Nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości. Zgłoś takie działania odpowiednim osobom.

    Nie prowokuj innych do niepotrzebnych, nieuzasadnionych kłótni. Trolling, świadome poniżanie, nękanie i zaczepki są zachowaniami niedopuszczalnymi.

    Nie wykluczaj swoich rówieśników z grup w mediach społecznościowych z powodu swoich prywatnych niechęci.

    Nie podszywaj się w Internecie pod inne osoby. Takie zachowanie
    w cyberprzestrzeni jest kradzie    żą tożsamości. To jest przestępstwo.

    Jeżeli zauważysz, że ktoś nie wylogował się ze swojego konta, nie wykorzystuj tej sytuacji do działań, które przyniosłyby mu szkodę, ale życzliwie poinformuj go o jego nieuwadze.

    Pamiętaj, że groźby, pomówienia, nawoływanie do nienawiści, prześladowanie, ośmieszanie w cyberprzestrzeni także są karalne. Twoje działania w sieci nie są anonimowe.

    Sposoby pokojowego rozwiązywania konfliktów

     

    Wycisz się, uspokój, zatrzymaj niepotrzebną kłótnię, zanim stracisz nad sobą kontrolę. Zastanów się, co chcesz osiągnąć. Jeśli to możliwe, podejmij spokojną rozmowę z drugą stroną.

    Umów się na rozmowę w bardziej stosownych warunkach, w ten sposób zyskasz czas na konstruktywny dialog.

    Powiedz, co według Ciebie jest problemem, co przyczyną nieporozumienia, czego oczekujesz.

    Słuchaj drugiej osoby. Dopytaj o jej odczucia i oczekiwania. Podsumuj to, co usłyszałaś/usłyszałeś dla upewnienia się, czy dobrze zrozumiałeś/zrozumiałaś jej komunikat.

    Upewnij się, że Twój rozmówca powiedział wszystko odnośnie do swoich odczuć.

    Wspólnie wymyślcie rozwiązanie satysfakcjonujące obie strony.

    Jeśli nie uda się Wam dojść do porozumienia, poproś o pomoc osobę dorosłą, aktualnego opiekuna grupy. Porozmawiaj o tym z Twoimi rodzicami. Nie rozwiązuj konfliktu samodzielnie.

    Nie bądź obojętny, gdy komuś dzieje się krzywda. Zawsze poinformuj o tym osobę dorosłą.

     

     

     

     

     

    WAŻNE I AKTUALNE OGŁOSZENIE

    DOTYCZĄCE CMENTARZA PARAFIALNEGO !

    Prosimy o przedłużanie miejsca pochówku po upływie 20 lat.

    Nie przedłużone miejsca grobowe będą już w obecnym czasie tego roku bez informowania opiekuna grobu likwidowane !

    --------------------------------

     

    Konto parafialne remontowe - na gromadzenie środków na remont kościoła - (obecnie na remont organ):

    Bank Spółdzielczy - oddział Racibórz nr 34 8475 0006 2001 0009 9307 0001

    Konto bankowe do wpłat na utrzymanie parafii:

    Bank PKO BP I O/Opole nr konta: 12 1020 3668 0000 5102 0341 3523

     

     

     

    IZBA PAMIĘCI KS. PRAŁATA BERNARDA GADE

    ZNAJDUJE SIĘ ZA KOŚCIOŁEM

    OTWARTA W NIEDZIELE OD 7.00 DO 15.30, W TYGODNIU PO TELEFONICZNYM WCZEŚNIEJSZYM ZGŁOSZENIU :

    696853129 - Pani Danuta

    690675391 lub 32/4158373 - ksiądz proboszcz

     

                                   

    Zestawienie ilości udzielonych sakramentów świętych i pogrzebów

    w latach 2019 - 2023)

    (stan na dzień 22.12.2023)

    Sakramenty

    2019

    2020

    2021

    2022

    2023

    Chrzest święty

    12

    19

    13

    13

    		 8

    Pierwsza Komunia Święta

    0

    12

    11

    18

    		 19

    Bierzmowanie

    13

    27

    0

    33

    		 26

    Sakrament Małżeństwa

    1

    7

    6

    2

    		 2

    Pogrzebani na cmentarzu w Ocicachznaszej i innych parafii

    21 (ogółem pogrzebów 23)

    24 (ogółem pogrzebów 26)

    30 (ogółem pogrzebów 33)

    19 (ogółem pogrzebów 23)

    17

    (ogółem pogrzebów

    19)

                                           

     

     

     

     

     

     

    Parafialne numery kont:

    1. Na utrzymanie parafii : 12 1020 3668 0000 5102 0341 3523 w Banku PKO BP I O/Opole

    2. Na remont kościoła 34 8475 0006 2001 0009 9307 0001 w Banku Spółdzielczym oddz. Racibórz 

    3. Na Parafialny Zespół Caritas     77 8475 0006 2001 0009 9307 0003 w Banku Spółdzielczym oddz. Racibórz

     

     

    Odnowione w 2022 roku naczynia liturgiczne naszej parafii.

    (krótki rys  historyczny).

     

    Kielich Konsekracyjny - Wykonany w 1938 r.  przez mistrza złotnictwa z Wrocławia Ericha Adolfa. Kielich wykonano w całości ze srebra próby 800 i pozłocono.
    Pod czaszą znajdują się ułożone w formie winogron naturalne kamienie – ametysty. Parament ten zafundował dla naszego kościoła ks. Prał. Carl Ulitzka,
    bez wątpienia użyto go podczas konsekracji naszej świątyni w 1938 r. Warto wspomnieć,  że ks. Ulitzka zafundował również taki sam kielich Kościołowi
    św. Mikołaja w Raciborzu, gdzie do dziś się znajduje.

     

    Kielich prymicyjny ks. Prał. Bernarda Gade - Jest to bez wątpienia najstarszy przedmiot znajdujący się w naszej świątyni, ma bowiem ponad 300 lat
    i pochodzi z XVIII w. Nie wiadomo z jakiej pochodzi pracowni złotniczej, prawdopodobnie wykonany na Śląsku lub w Czechach. Bogato wykonany posiada charakterystyczny dla kielichów z tej epoki koszyczek, na którym mocowana jest czasza, podstawa ma kształt kwiatu. Boki podstawy są ażurowe i zdobią je motywy roślinne. Na stopie umieszczono wizerunek krzyża świętego oraz wizerunek NMP z dzieciątkiem. Na uwagę zasługuje węzeł , który posiada ozdoby
    w kształcie kwiatów oraz znajdujące się obok litery A i     Ω     . Kielich jest zaopatrzony w pruską pieczęć podatkową z 1809 - 1812,
    wynika to z podatku jakim zostały w tym czasie w wyniku kasat obłożone dobra kościelne przez króla Fryderyka Wielkiego.

    Ks. Prał. Bernard Gade otrzymał go w Mikulczycach jako kielich prymicyjny w 1935 r. Kielich wykonano z mosiądzu.

     

    Kustodia - Pochodzi z lat 20 XX w. na co wskazuje charakterystyczny krzyż, którym jest zwieńczona, została wykonana z mosiądzu i posrebrzona.
    Srebro szybko czarnieje, więc podczas renowacji podjęliśmy decyzję o jej pozłoceniu , oraz przystosowaniu jej do przechowywania
    melchizedeka (naczynie wkładane do monstrancji przytrzymujące Hostię Świętą) z dużej monstrancji.

     

    Mała monstrancja - Wykonana w 1938 roku w pracowni złotniczej Ericha Adolfa we Wrocławiu. Podarowana naszemu Kościołowi przez ks. Prał. Carla Ulizkę. 
    Jest częścią kompletu konsekracyjnego składającego się z kielicha, pateny, cyborium, które były używane podczas konsekracji naszej świątyni w 1939 r. Wykonana w całości ze srebra próby 800 i pozłocona. Składa się z podstawy w kształcie koła z cylindrycznym uchwytem. Monstrancja posiada typowy
    dla tego artysty kształt krzyża z prostymi promieniami w kształcie okręgu podzielonego na cztery części. Posiada ona melchizedek w kształcie
    półksiężyca zakończony krzyżem    .

     

    Wielka monstrancja - Dokładna data jej powstania nie jest znana, prawdopodobnie pochodzi z końca XIX w.  Została wykonana przez światowej
    sławy firmę Krieg & Schwarzer Meintz Germany. Monstrancja wykonana w całości ze srebra, pozłocona i wysadzana naturalnymi kamieniami.
    Przedstawia Chrystusa Króla z rozpostartymi rękami, na którego piersi znajduje się miejsce na Hostię Świętą. Szata i korona są bogato zdobione kamieniami.
    Za Chrystusem widoczne są promienie, u swej podstawy zdobione kamieniami i motywem kwiatowym. Całość zwieńczona jest krzyżem.
    Zakres prac wykonanych przy jej renowacji jest bardzo szeroki, była bowiem w trzech miejscach pęknięta, brakowało też jednego kamienia.
    Na uwagę zasługuje to, iż w podstawie ukryta była kartka z informacją, że 3.09.1937 r. monstrancja została wyczyszczona przez Sebastiana Erkelta,
    karteczka pisana była pismem gotyckim, którego odczytania dokonał p. Paweł Newerla. Na odwrocie karteczki była informacja, że następna reparacja
    odbyła się w Krakowie w 1963 roku i została przeprowadzona przez firmę F. Batko. Nie wiadomo w jaki sposób monstrancja trafiła do Ocic.
    Pierwsze jej udokumentowane zdjęcie pochodzi z 1959 roku; wykonano je podczas prymicji ks. Huberta Mikołajca .
    Monstrancję  prawdopodobnie sprowadził do  naszej parafii przez swojego brata ks. Prał. Bernard Gade.

     

    Kadzielnica - trybularz wraz z łódką został wykonany w drugiej połowie XIX w. Przez złotnika J. Hoeptnera u. Comp. We Wrocławiu.
    Materiał to srebro próby 800. Kadzidło zostało odkupione w 1938 roku, w ten sposób znalazło się ono w Ocicach.
    Używane jedynie podczas największych świąt w roku.

    Wszystkie prace renowacyjno - konserwatorskie zostały wykonane w pracowni Pana Szymona Żebrowskiego w Raciborzu i sfinansowane z ofiar parafian.

     

                                                                                                              Beniamin Zajonz

     

                                                                                                                  

       Zachęcamy do słuchania radia DOXA

                              

                       

     

       

                                          www.doxa.fm

    L I S T   Z   L I B A N U

    Drodzy Bracia i Siostry w Jezusie Chrystusie.

     

    Nasi partnerzy w wierze katolickiej i świadectwo dla naszego Pana Jezusa Chrystusa, Pokój niech będzie z wami z Libanu.

    Piszemy do Was, Bracia i Siostry, by podzielić się naszymi codziennymi wyzwaniami w Libanie.
    Ten mały kraj, określony przez papieża Jana Pawła II jako "orędzie", walczy obecnie, i to o wiele bardziej niż kiedyś,
    o kontynuowanie swojej misji i zachowanie istnienia. Nasz mały kraj, skupiający dwie religie monoteistyczne (chrześcijaństwo i islam),
    podzielone na różne 18 wyznania, od października boryka się z wielowarstwowym kryzysem 2019.

    Kryzys gospodarczy: od października 2019 r. Liban wszedł w fazę najgorszego kryzysu finansowego.
    Rząd libański przez kilka lat pożyczał pieniądze i oszczędności Libańczyków z banku centralnego i wypłacał je na działania korupcyjne i oszustwa.
    Na początku października 2019Libańczycy nie mogli wypłacić swoich pieniędzy i oszczędności z banków.
    Równocześnie rozpoczęła się dewaluacja funta libańskiego, ponieważ bank centralny zwiększył dodruk waluty krajowej w odpowiedzi na to,
    że ludzie domagają się swoich pieniędzy. Z powodu dewaluacji płaca minimalna spadła z 420 dolarów w październiku 2019 roku
    do 25 dolarów w grudniu 2021 roku. W związku z tym szeroki odsetek obywateli Libanu stał się oficjalnie poniżej linii ubóstwa.
    Libańscy chrześcijanie (głównie maronici) są częścią narodu libańskiego, który cierpi i walczy o przetrwanie.
    W     rzeczywistości wiedzą, że to, co się z nimi dzieje, nie jest tylko wynikiem korupcji i problemów gospodarczych.
    Płacą oni rachunki za konflikt ideologiczny pomiędzy USA i UE z jednej strony, Francją, Rosją i Chinami z drugiej.
    Maronici przez cały czas swojej historii walczyli i radzili sobie z różnymi rodzajami niesprawiedliwości, aby pozostać w Libanie,
    ponieważ jest to ich ostatnie schronienie, gdzie mogą swobodnie żyć swoją wiarą i wyrażać swoją tożsamość.
    Chociaż wielu młodych ludzi emigruje w poszukiwaniu lepszej przyszłości, większość maronitów jest przywiązana do swojej ojczyzny.
    Jest to dla nich ziemia świętych (Chai-be, l Rafka, Nimatullah, Stephen... ).
    Jest to ziemia, na której chcieliby umrzeć jak ziarno pszenicy, aby wydać wiele nasion.

    Oprócz kryzysu gospodarczego, libańskie ministerstwo zdrowia publicznego potwierdziło pierwszy przypadek 19 COVID- 21 lutego. 2020.
    Pandemia doprowadziła do kilku kwarantann, zwiększyła stopę bezrobocia, która osiągnęła 60 % populacji.

    Uchodźcy syryjscy i palestyńscy: Liban gości obecnie ponad 2 miliony uchodźców syryjskich oraz 200.000 uchodźców palestyńskich.
    Libańczycy wierzą w prawo ludzi do ucieczki od opresji i niesprawiedliwości. Jednak ogromna liczba uchodźców,
    która stanowi połowę libańskiej populacji, wpłynęła negatywnie na gospodarkę, zmniejszyła się ilość wolnych miejsc pracy dla Libańczyków
    i zwiększyło presję na infrastrukturę, a także w    ybuch w Bejrucie: ta śmiertelna i przerażająca eksplozja zniszczyła wiele firm
     i odcięła na kilka miesięcy tranzyt i pomoc zagraniczną. Ponadto, dała początek traumatycznym utrapieniom spowodowanym różnymi przyczynami:
    śmierć rodzeństwa, przyjaciół, kolegów... , zniszczenie domów, szkół i miejsc pracy, nieodwracalne rany, traumatyczne sceny,
    niepewność i przemoc wspomagana (wirtualna poprzez media społecznościowe lub bezpośrednia) ...
    W rzeczywistości, to wydarzenie gwałtownie zmniejszyło odporność ludzi i zwiększyło potrzebę duchowego przewodnictwa i opieki psychologicznej.

    Jako księża i klerycy, oprócz wysiłków libańskich instytucji kościelnych, prowadzimy regularne wizyty w ubogich rodzinach w parafiach.
    Obecnie posługujemy w parafii św. Antoniego w Fouwara. Fouawara to mała wioska na górze Liban, położona na wysokości 800 m n.p.m.
    Jej mieszkańcy to chrześcijańscy maronici. Wioska ta została zburzona podczas libańskiej wojny domowej.
    Dziesiątki jej synów i córek zostało zabitych, a reszta uciekła do innych regionów chrześcijańskich.
    Pod koniec wojny ludzie zaczęli wracać do miasteczka i świadczyć o Chrystusie.
    W     naszej szczególnej misji w tej parafii odnotowaliśmy następujące pilne potrzeby: dzieciom brakuje mleka, co prowadzi do niedożywienia,
     niedoboru białka i witamin. Cena 1 kg mleka wynosi 12.56 $, co stanowi około połowę płacy minimalnej, która obecnie wynosi 25 $.
    - rodziców nie było stać ...dla swoich dzieci. 70 % dzieci spędzić cały dzień w szkole, nie jedząc nic, nawet przekąsek.
    Ludziom brakuje kilku podstawowych leków (na cukrzycę, nadciśnienie... ). Niektóre z nich już nie istnieją, inne można odzyskać,
    ale ich koszt stał się nie do udźwignięcia ze względu na dewaluację. Libański system rządowy nie pokrywa już kosztów opieki medycznej.
    Ludziom brakuje oleju do ogrzewania, szczególnie w zimie. Cena 20 litrów ropy wynosi 14 dolarów,     co stanowi ponad połowę minimalnej płacy,
    która obecnie wynosi 25 dolarów.

    Bracia i siostry, Solidarność jest najlepszym wyrazem człowieczeństwa! Wasze modlitwy i wsparcie są wysoko cenione! J
    esteśmy świadomi, że wszystkie kraje stoją przed wieloma wyzwaniami związanymi z kryzysem COVID.
    Jednak jako maronici oczekujemy na solidarność naszych braci i sióstr w wierze, abyśmy mogli kontynuować nasze świadectwo
    o Chrystusie i Jego Ewangelii w tym szczególnym kraju.

     

     

      

     

    OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

    Informujemy, że w naszej parafii sposób przetwarzania danych osobowych jest zgodny z obowiązującym prawem kanonicznym.

    W związku z wprowadzeniem prawa o ochronie danych osobowych prosimy, aby wszelkie dokumenty (akty chrztów, bierzmowania, małżeństwa, zaświadczenia
    dla chrzestnych itp) odbierać osobiście, ewentualnie poprzez osobę upoważnioną pisemnie (z wyjątkiem zaświadczeń dla chrzestnych - tutaj prosimy o osobistą obecność). Istnieje możliwość wysłania takich dokumentów, ale do parafii zamieszkania osoby zainteresowanej, gdzie mogą być odebrane.

    Publikowanie zapowiedzi, intencji Mszalnych itp. informacji na ogłoszeniach, w gazetce, na stronach internetowych nie narusza obowiązującego prawa.

     

                                                                      Wzór upoważnienia:

     

                                                                                 . . . . . . . . . . . . . . . . . . dnia . . . . . . . . . . . . . .

    Rzymskokatolicka Parafia pw. św. Józefa

    w Raciborzu

     

    Upoważnienie do odbioru dokumentów

     

    Ja…………………………………………..…………………….…… (imię i nazwisko)

    legitymująca/cy się dowodem osobistym numer ………………...…….……………….,

    upoważniam…………………………………………………….…………(imię i nazwisko),

    legitymującą/go się dowodem osobistym o numerze …………………….………….,

    do odbioru ………………………………………………………………………………. . . . . . . .

    (wpisać rodzaj dokumentu, np. Aktu chrztu, oraz ewentualnie: mojego syna/córki, imię nazwisko)

     

     

                                    ....................……………………………

                                                                                         (własnoręczny podpis osoby udzielającej upoważnienia)

     

     

     

     

     

    REGULAMIN  CMENTARZA  PARAFIALNEGO

     PRZY KOSCIELE ŚW. JÓZEFA W RACIBORZU - OCICACH.

     

    Kościół zawsze uważał cmentarze, grobowce, jak i poszczególne mogiły, gdzie spoczywają ciała zmarłych, za miejsca święte.
    Prawo kanoniczne określa: „miejscami świętymi są te, które przez poświęcenie lub błogosławieństwo, dokonane wg przepisów
    ksiąg liturgicznych, przeznacza się do kultu Bożego lub na grzebanie wiernych” (KPK, Kan 1205). Cmentarz jest miejscem ciszy,
    modlitwy i zadumy, należy więc zachować spokój i uszanować jego świętość. Wierni, których Bóg powołał do siebie oczekują
    tutaj na dzień zmartwychwstania.

     

    1. Cmentarz   jest własnością Parafii.

    2. Administratorem cmentarza jest Ksiądz Proboszcz, który zarządza nim samodzielnie.

    3. Cmentarz jest otwarty wiosną i latem od godz. 8.00 do 20.00, a jesienią i zimą od godz. 8.00 do nastania zmroku.

    4. Dzieci w wieku do lat 7 mogą przebywać na terenie cmentarza tylko pod opieką dorosłych.

    5. Cmentarz należy utrzymywać jako teren zielony o założeniu parkowym. Zieleń na cmentarzu podlega ochronie przed niszczeniem.
    Sadzenie lub wycinanie drzew może nastąpić tylko za zgodą administratora w wypadkach uzasadnionych racjonalną gospodarką
    zadrzewieniem oraz zgodnie z planem zagospodarowania terenem cmentarza.

    6. Wszelkie prace związane z tzw. małą architekturą (drzewostan, otoczenie grobu) powinny być zgodne z planem zagospodarowania terenu cmentarza.

    7. Należy uzyskać zgodę administratora na wszelkie prace prowadzone na cmentarzu, w szczególności na ekshumacje zwłok,
    budowę nowego pomnika, remont pomnika, likwidacje grobu, wykonywanie betonowych lub z płytek podestów i obejść wokół grobów,
    stawianie ławek, sadzenie drzewek czy krzewów wysokopiennych .

    8. Kamieniarz wykonujący prace na cmentarzu musi posiadać pisemną zgodę od administratora na jej wykonanie.

      9. Zabrania się jeżdżenia na terenie cmentarza rowerami i innymi pojazdami, chodzenia po trawnikach i grobach oraz wprowadzania psów
    i innych zwierząt.

     10. Czas i rodzaj pogrzebu, rodzaj grobu, miejsce na cmentarzu uzgadnia się z administratorem cmentarza w kancelarii parafialnej, gdzie należy przedłożyć oryginał aktu zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego.

     11. Na cmentarzu można zarezerwować miejsca na przyszły pochówek po uprzednim  opłaceniu miejsca.

     12. Przez opłatę rezerwacyjną  nie nabiera się praw własności do opłaconego miejsca, a jedynie staje się jego użytkownikiem na 20 lat.

     13. Jeżeli po 20 latach użytkownik nie dokona w terminie 1 roku dalszego przedłużenia rezerwacji przez złożenie opłaty, to administrator traktuje to jako rezygnację z dalszego użytkowania grobu. Z czynności związanych z likwidacją grobu sporządza się protokół.

     14. Grób ziemny nie może być użyty do ponownego pochowania zmarłego przed upływem 20 lat. Po 20 latach  ponownie można użyć grobu do pochowania, chyba, że zainteresowana osoba udowodni do tego swoje prawo i uiści opłaty (tzw. pokładne).

     15. Dysponent grobu – osoba, która opłaciła miejsce grobowe  jest zobowiązana do stałej troski o stan i wygląd grobu, nagrobka oraz bezpośredniego jego obejścia.

     16. Wysokość  opłat cmentarnych nie przekracza opłat ustalonych dla cmentarzy komunalnych znajdujących się w okolicy cmentarza parafialnego. Dotyczy to także opłat za postawienie nagrobka, czy pomnika.

     17. W sprawach wątpliwych należy stosować się do przepisów ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych  z dnia 31 stycznia 1959 roku z późniejszymi zmianami, rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z 20 października 1970 w sprawie cmentarzy , prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowaniu zmarłych i instrukcji synodalnej o cmentarzach grzebalnych z 2005 roku.

     

           PROGRAM "RODZINA RODZINIE"

    www.rodzinarodzinie.caritas.pl

    SPOSÓB REALIZACJI PROJEKTU PRZEZ CARITAS POLSKA

    Program „Rodzina Rodzinie” przygotowany został przez Caritas Polska. Partnerami programu Caritas Polska są: Caritas Liban, Caritas Aleppo oraz misja Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w Aleppo, reprezentowana przez siostrę Urszule Brzonkalik.

    Wszystkie te podmioty zajmują się bezpośrednią pomocą dla ofiar wojny w Syrii, przy czym Caritas Liban wspiera także ubogich Libańczyków, pogrążonych w nędzy wskutek napływu uchodźców syryjskich do Libanu. Pomocą zostają objęte rodziny bez względu na wyznanie, są to więc zarówno chrześcijanie jak i muzułmanie.

    Na prośbę Caritas Polska partnerzy przygotowują informacje dot. rodzin potrzebujących wsparcia. Są to informacje dot. liczby członków rodziny, sytuacji rodziny, potrzeb edukacyjnych dzieci, hospitalizacji członków rodziny oraz o rodzinnym budżecie. Jeśli rodzina się godzi, otrzymujemy także zdjęcie i nazwisko. Często rodziny, szczególnie chrześcijańskie, boją się przekazywać zdjęć i nazwisk. W takim przypadku umieszczamy w internecie imię głowy rodziny z pierwszą litera nazwiska, lub jedynie imię głowy rodziny.

    Caritas Polska podpisuje z partnerami umowę na realizację pomocy, oznacza to, iż za bezpośrednie przekazanie pomocy i dokumentację odpowiedzialni są partnerzy. Partnerzy przekazują do Caritas Polska informacje dotyczące budżetów rodzinnych, rodziny otrzymają więc wsparcie finansowe, dostosowane do praktyki lokalnej – lokalna waluta bądź USD.

    Partnerzy zobowiązali się, że w przeciągu okresu wsparcia – czyli pół roku, pozyskają od rodzin informacje zwrotne w formie podziękowania, zdjęć, które my umieścimy w internecie, tworząc budującą się historię rodziny.

    Caritas Polska na potrzeby akcji potrąca z kwot wsparcia środki pośrednie w wysokości do 9% celem wynagrodzenia pracowników w Libanie oraz w Aleppo, których zadaniem jest pozyskiwanie informacji o rodzinach, pozyskanie zdjęć oraz informacji dot. sytuacji rodziny, która otrzymuje wsparcie. Z tych środków opłaceni są również dwaj pracownicy zaangażowani w obsługę projektu w Polsce (18 h na dobę wprowadzanie danych) oraz promocja projektu – plakaty, ulotki, grafiki internetowe i inne.

    Wszelkie szczegółowe informacje o programie można uzyskać u rzecznika prasowego Caritas Polska tel. 510235802 rzecznik@caritas.pl

     

     

     

    INSTRUKCJA

    Program Rodzina Rodzinie polega na objęciu wsparciem rodzin poszkodowanych w wyniku konfliktu zbrojnego w Syrii przez osoby, rodziny, wspólnoty, parafie, diecezje oraz zgromadzenia zakonne w Polsce. Chcielibyśmy pomoc uczynić spersonalizowaną w nawiązaniu do tego co mówił Papież Franciszek: „Uchodźcy to nie liczby, tylko osoby, które mają twarze, imiona i historie życia i odpowiednio do tego należy ich traktować”.

    Komu pomagamy?

    1.       Potrzebującym Syryjczykom w Aleppo w Syrii

    2.       Uchodźcom z Syrii w Libanie

    3.       Ubogim Libańczykom dotkniętym kryzysem uchodźczym 

     

     Jak można pomóc?

    Każde środowisko, wspólnota czy dowolna osoba może wesprzeć rodziny syryjskie i libańskie za pośrednictwem strony internetowej


         www.rodzinarodzinie.caritas.pl

     

     Zadeklaruj dowolną kwotę pomocy przez 6 miesięcy (nie mniej niż 20zł)

     

     

    Dokonaj jednorazowej wpłaty w dowolnej wysokości.


    Nie musisz podejmować długofalowego zobowiązania, żeby włączyć się w pomoc dla potrzebujących rodzin.
    Twoja wpłata zostanie przeznaczona na uzupełnienie brakujących środków dla rodzin
    lub objęcie pomocą kolejnych poszkodowanych. Wpłaty możesz dokonać po    przez stronę internetową  www.rodzinarodzinie.caritas.pl
    lub      wykonać standardowy przelew na podany niżej numer konta. Jako tytuł przelewu należy wpisać „Rodzina rodzinie”.

     

     

    Konto bankowe

     

    PL 77 1160 2202 0000 0000 3436 4384

    Bank Millennium S.A.
    Departament Bankowości Przedsiębiorstw
    ul. Stanisława Żaryna 2A, 02-593 Warszawa
    SWIFT: BIGBPLPW

     

     Zainteresowani mogą pobrać również instrukcje pomocy
    u Przewodniczącej Caritas Parafii św. Józefa  pod nr telef. 696853129.

     


     

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ---------------------------------------------------------

    -----------------------

    Modlitwa do Jezusa naszego Króla i Pana.

    Jezu Chryste, Królu Wszechświata, Panie nasz i Boże,

    Odkupicielu rodzaju ludzkiego, nasz Zbawicielu!

    Ty, który mówiłeś, że Królestwo Twoje nie jest z tego świata,

    który wzywałeś nas do szukania Królestwa Bożego

    i nauczyłeś nas prosić w modlitwie do Ojca: „przyjdź Królestwo Twoje”,

    wejrzyj na nas stojących przed Twoim Majestatem.

    Wywyższamy Cię, oddajemy Ci cześć i uwielbienie.

    Pokornie poddajemy się Twemu Panowaniu i Twemu Prawu.

    Świadomi naszych win i zniewag zadanych Twemu Sercu

    przepraszamy za wszelkie nasze grzechy i zaniedbane dobro.

    Wyrażamy naszą skruchę i prosimy o zmiłowanie.

    Przyrzekamy zabiegać o pomnożenie Twojej Chwały,

    dziękować za nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie, wiernością i posłuszeństwem odpowiadać na Twoją Miłość.

    Boski Królu naszych serc, niech Twój Święty Duch, wspiera nas w realizacji tych zobowiązań, chroni od zła i dokonuje naszego uświęcenia.

    Niech pomaga nam porządkować całe nasze życie i posłannictwo Kościoła.

    Króluj nam Chryste! Króluj w naszej Ojczyźnie, króluj w każdym narodzie,

    na większą chwałę Przenajświętszej Trójcy i dla zbawienia ludzi.

    Spraw, aby nasze rodziny, wioski, miasta i świat cały objęło Twe Królestwo:

    królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju, teraz i na wieki wieków.

     

     

     

    AKT ZAWIERZENIA NASZEJ PARAFII

    MATCE BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ KRÓLOWEJ POLSKI
    z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski

    Wielka Boga-Człowieka Matko, Niepokalana Dziewico Maryjo,

    Matko Kościoła i Królowo Polski, Matko naszego zawierzenia!

    W obliczu Boga, w Trójcy Świętej Jedynego,

    oddajemy dzisiaj w Twoją wieczystą i macierzyńską niewolę miłości, naszą parafię, kapłanów, osoby konsekrowane, małżeństwa i rodziny,

    ojców i matki, dzieci i młodzież, ludzi starszych, chorych i samotnych,

    wspólnoty, grupy i wszystkie dzieci Boże.

    Jesteśmy przekonani, że Ty, o Bogurodzico Maryjo, jesteś dla każdego z nas

    przedziwną pomocą i obroną na drogach chrzcielnej wierności Chrystusowi.

    Oddani Tobie w niewolę pragniemy czynić w naszym życiu osobistym,

    rodzinnym i parafialnym nie wolę własną, ale wolę Twoją i Twojego Syna.

    Postanawiamy, jak najwierniej naśladować przykład Twojego życia:

    Twoją wiarę, nadzieję i miłość, wyrażające się w służbie Bogu i ludziom,

    w trosce o zbawienie każdego człowieka.

    Matko Boga i człowieka, oddając się Tobie, przyrzekamy coraz bardziej

    rozwijać w każdym z nas osobiście przymierze chrzcielne z Bogiem.

    Chcemy otwierać się na światło wiary, która rodzi się ze słuchania Bożego Słowa i owocuje świadectwem życia.

    Pragniemy głosić Ewangelię przez przykład życia zakorzenionego w Chrystusie i przeżywanego w codzienności, przez zaangażowanie w pracę, kulturę, sztukę i naukę, przez wypełnianie obowiązków rodzinnych i społecznych.

    Chcemy stać się budowniczymi pokoju w rodzinie, parafii, Ojczyźnie i świecie.

    Przyjmij, nasza Matko i Królowo Polski, ten akt zawierzenia i oddania naszej parafii.

    Niech będzie on odpowiedzią na Twoją matczyną miłość

    do naszego Narodu i każdego z nas.

    Niech w Twoim Niepokalanym Sercu na nowo odsłoni się dla wszystkich

    światło zbawczej nadziei.

    Amen.

     

     

                                                                       

    "Różaniec Rodziców Za Dzieci" - Racibórz – Ocice

    1. Róża św. Józef
    2. Róża św. Krzysztof

    W poprzednim roku 2014 powstała w naszej parafii grupa modlitewna "Rodzice modlą się za swoje dzieci" . Obecnie mamy jedną pełną Różę, a następna zostaje sukcesywnie uzupełniana. Pierwsza grupa jest pod wezwaniem Św. Józefa, druga pod wezwaniem Św. Krzysztofa.  Zachęcam wszystkich rodziców do włączenia się w modlitwę za swoje dzieci.

    Poniżej publikuję to, czego wymaga się od nas oraz sens takiej właśnie grupy modlitewnej.

    Co zrobić?

    1. Zadeklarować się, że będzie się odmawiało jedną, wyznaczoną dziesiątkę różańca dziennie (Ojcze nasz, Zdrowaś... x10, Chwała ....) w intencji jw. dla własnych dzieci i dzieci każdej z tych osób które uczestniczą w róży. - ma to być modlitwa z wiarą - patrz List apostolski Ojca Św. Jana Pawła II "Rosarium Virginis Mariae". Modlimy się u siebie w domu.

    2. Po upływie miesiąca następuje zmiana tajemnic różańcowych tj. przesuwamy się o 1 do przodu; np. jeśli odmawiałem 1 radosną, to za miesiąc 2 radosną, a w kolejnym 3 -cią itd., zgodnie z następstwem Różańca św. Osoba która odmawia 1. tajemnicę radosną odmawia również początkowe modlitwy różańca tj. Wierzę w Boga..., Ojcze nasz ... ; 3 x Zdrowaś ... ( o wiarę, nadzieję i miłość) i Chwała Ojcu ... .

    3. Zgłosić się do Ks. Proboszcza podając kto się będzie modlił, za kogo, i adres lub inny sposób kontaktu np. telefon). Dbać o swój rozwój duchowy i mówić o tym dziele innym, zachęcać innych do takiej właśnie formy modlitwy za dzieci.

    Co uzyskujemy z powodu uczestnictwa w takiej róży?

    1. Dajemy najpiękniejszy prezent naszym dzieciom - i to codziennie - wszystkie łaski związane z odmawianiem różańca w róży (wiele, wiele łask) - pełniej wypełniamy 4 przykazanie.

    2. Pewność, że zawsze, każdego dnia ktoś modli się za moje dzieci, nawet wtedy, gdy sam zapomnę - jeśli nikt nie zapomni to codziennie za nasze dzieci odmówiony jest cały różaniec!

    3. Rozwój naszej osobistej modlitwy, często też rodzice podejmują wspólnie modlitwę za dzieci, jest to okazja do rozpoczęcia wspólnej modlitwy w rodzinie.

     

      

     

     

     

     

    Tabela świąt ruchomych
     
    Rok Pański Nie-
    dziele    		 Dni pow-
    szednie    		 Popielec Wielka-
    noc    		 Wniebo-
    wstąpienie    		 Pięćdzie-
    siątnica    		 Boże Ciało Tygodnie zwykłe I Niedziela Adwentu
    przed Popielcem po Pięćdziesiątnicy
    do dnia tygodni do dnia od tygodnia
    1990 A II 28 II 15 IV 24 V 3 VI 14 VI 27 II 8 4 VI 9 2 XII
    1991 B I 13 II 31 III 9 V 19 V 30 V 12 II 5 20 V 7 1 XII
    1992 C II 4 III 19 IV 28 V 7 VI 18 VI 3 III 8 8 VI 10 29 XI
    1993 A I 24 II 11 IV 20 V 30 V 10 VI 23 II 7 31 V 9 28 XI
    1994 B II 16 II 3 IV 12 V 22 V 2 VI 15 II 6 23 V 8 27 XI
    1995 C I 1 III 16 IV 25 V 4 VI 15 VI 28 II 8 5 VI 9 3 XII
    1996 A II 21 II 7 IV 16 V 26 VI 6 VI 20 II 7 27 V 8 1 XII
    1997 B I 12 II 30 III 8 V 18 V 29 V 11 II 5 19 V 7 30 XI
    1998 C II 25 II 12 IV 21 V 31 V 11 VI 24 II 7 1 VI 9 29 XI
    1999 A I 17 II 4 IV 13 V 23 V 3 VI 16 II 6 24 V 8 28 XI
    2000 B II 8 III 23 IV 1 VI 11 VI 22 VI 7 III 9 12 VI 10 3 XII
    2001 C I 28 II 15 IV 24 V 31 V 14 VI 27 II 7 1 VI 9 2 XII
    2002 A II 13 II 31 III 9 V 19 V 30 V 12 II 5 20 V 7 1 XII
    2003 B I 5 III 20 IV 29 V 8 VI 19 VI 4 III 8 9 VI 10 30 XI
    2004 C II 25 II 11 IV 23 V 30 V 10 VI 24 II 7 31 VI 9 28 XI
    2005 A I 9 II 27 III 8 V 15 V 26 V 8 II 5 16 V 7 27 XI
    2006 B II 1 III 16 IV 28 V 4 VI 15 VI 28 II 8 5 VI 9 3 XII
    2007 C I 21 II 8 IV 20 V 27 V 7 VI 20 II 7 28 V 8 2 XII
    2008 A II 6 II 23 III 4 V 11 V 22 V 5 II 4 12 V 6 30 XI
    2009 B I 25 II 12 IV 24 V 31 V 11 VI 24 II 7 1 VI 9 29 XI
    2010 C II 17 II 4 IV 16 V 23 V 3 VI 16 II 6 24 V 8 28 XI
    2011 A I 9 III 24 IV 5 VI 12 VI 23 VI 8 III 9 13 VI 11 27 XI
    2012 B II 22 II 8 IV 20 V 27 V 7 VI 21 II 7 28 V 8 2 XII
    2013 C I 13 II 31III 12 V 19 V 30 V 12 II 5 20 V 7 1 XII
    2014 A II 5 III 20 IV 1 VI 8 VI 19 VI 4 III 8 9 VI 10 30 XI
    2015 B I 18 II 5 IV 17 V 24 V 4 VI 17 II 6 25 V 8 29 XI
    2016 C II 10 II 27 III 8 V 15 V 26 V 9 II 5 16 V 7 27 XI
    2017 A I 1 III 16 IV 28 V 4 VI 15 VI 28 II 8 5 VI 9 3 XII
    2018 B II 14 II 1 IV 13 V 20 V 31 V 13 II 6 21 V 7 2 XII
    2019 C I 6 III 21 IV 2 VI 9 VI 20 VI 5 III 8 10 VI 10 1 XII
    2020 A II 26 II 12 IV 24 V 31 V 11 VI 25 II 7 1 VI 9 29 XI
    2021 B I 17 II 4 IV 13 V 23 V 3 VI 16 II 6 25 V 8 28 XI
    2022 C II 2 III 17 IV 26 V 5 VI 16 VI 1 III 8 6 VI 10 27 XI
    2023 A I 22 II 9 IV 18 V 28 V 8 VI 21 II 7 29 V 8 3 XII
    2024 B II 14 II 31 III 9 V 19 V 30 V 13 II 5 20 V 7 1 XII
    2025 C I 5 III 20 IV 29 V 8 VI 19 VI 4 III 8 9 VI 10 30 XI
    2026 A II 18 II 5 IV 14 V 24 V 4 VI 17 II 6 25 V 8 29 XI
    2027 B I 10 II 28 III 6 V 16 V 27 V 9 II 5 17 V 7 28 XI
    2028 C II 1 III 16 IV 25 V 4 VI 15 VI 29 II 8 5 VI 9 3 XII
    2029 A I 14 II 1 IV 10 V 20 V 31 V 13 II 6 21 V 7 2 XII
    2030 B II 6 III 21 IV 30 V 9 VI 20 VI 5 III 8 10 VI 10 1 XII

     

     

                      

    Przy udzielaniu sakramentów świętych.

     Chrzest święty

      Chrzest należy wcześniej zgłosić w kancelarii parafialnej przedstawiając akt urodzenia z USC oraz dane personalne i adresy chrzestnych.
     Według przepisów prawa kościelnego rodzicami chrzestnymi mogą być praktykujący katolicy tzn.:
    - wystarczająco dojrzali do pełnienia tej godności (minimum 16 lat),
    - którzy przyjęli sakrament bierzmowania,
    - którym prawo kościelne nie zabrania pełnienia zadań chrzestnego (np. nie może być chrzestnym osoba żyjąca w niesakramentalnym związku małżeńskim),
    - którzy przedłożą zaświadczenie swojego proboszcza, jeśli mieszkają poza terenem naszej parafii.
     Rodzice i chrzestni zobowiązani są do udziału w nauce przed chrzcielnej.

    Sakrament bierzmowania

     Jest to sakrament dojrzałości chrześcijańskiej. Przygotowanie odbywa się w parafii miejsca zamieszkania dla klasy III gimnazjum i tych, którzy pragną przyjąć ten sakrament  a jeszcze go nie przyjęli.

     Namaszczenie chorych

     Jest to sakrament uzdrowienia, daje siłę i ulgę w cierpieniu. Nie jest więc zarezerwowany dla umierających. Dlatego należy w porę wezwać kapłana uzgadniając porę. Jeśli ma być udzielona Komunia Święta, to prosimy o odpowiednie przygotowanie miejsca (stół biały, obrus, świece, wodę i sól). W wypadku dłuższej choroby, lub starszego wieku, który utrudnia dotarcie do kościoła, można poprosić o regularne przyjmowanie Eucharystii w Pierwsze Piątki miesiąca. Zgłoszenia w zakrystii lub kancelarii parafialnej.

    Małżeństwo

     Narzeczeni, którzy mają zamiar zawrzeć sakramentalny związek małżeński powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej na trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu.
     W kancelarii należy przedłożyć:
    - dowód osobisty

    - metrykę chrztu świętego (nie starsza niż 6 miesięcy)
    - stosowne dokumenty z USC, jeśli planowany jest ślub konkordatowy (UWAGA! ważne 3 miesiące) i jeśli nie zawarli cywilnego związku
    - świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły ponadpodstawowej
     Nowożeńcy mają obowiązek udziału w naukach przedślubnych.
     
    Pogrzeb

      Można zgłosić u Proboszcza w kancelarii parafialnej o każdej porze.

     Należy przynieść:
    - akt zgonu potwierdzony przez USC miejsca zgonu
    - zaświadczenie o zaopatrzeniu w sakramenty św
    - jeżeli miejsce pod grób było rezerwowane i opłacone, przedstawić odpowiednie zaświadczenie.
    Mając zgodę parafii udać się do zarządcy cmentarza, który jest odpowiedzialny za przygotowanie grobu (Gerard Piętka - Żerdziny). Gdy postawiony jest nowy nagrobek, należy skontaktować się z kamieniarzem, który go stawiał, aby nagrobek fachowo rozebrał.
    Pogrzeb spoza parafii wymaga przekazu proboszcza miejsca zamieszkania zmarłego.